Titel: Lieve Jade
Fandom: -
Datum gepost op Dreuzels: 23/8/09
Taal: Nederlands
Genre: romantiek
Inspiratie voor deze one-shot komt van het liedje 'That look you give that guy' van Eels.
Hoi Jade,
Aaron staarde even naar de woorden die hij zonet had geschreven. Toen scheurde hij het blad uit zijn cursusblok, verfrommelde het en mikte de prop in de prullenmand.
Niet geschikt. Veel te gewoon voor wat hij wilde zeggen. ‘Hoi Jade’ was voor ‘Hoi Jade, ik neem vrijdag de trein van 17u08 naar huis. Jij ook? Spreken we dan af op het perron? Groetjes, Aaron’. ‘Beste Jade’, misschien? Nee, te stijf. Te afstandelijk. Beste was voor ‘Beste ouders’ in een brief van de chiro. Niet voor een brief aan je beste vriendin.
Hij zuchtte. Als hij al zoveel problemen had met de aanhef van de brief; wat zou de rest dan worden?
Lieve Jade,
Ja, dat was oké. In elk geval beter dan al de rest.
Ik kan amper geloven dat ik dit werkelijk aan het schrijven ben, dat ik deze gedachten echt op papier zet. Of in elk geval ga zetten, als ik tenminste de juiste woorden vind.
Hoe zal ik beginnen? Ik weet niet eens of de juiste woorden wel bestaan.
Nadenkend kauwde Aaron op de achterkant van zijn balpen. Gewoon beginnen was misschien nog het beste. Geen ellenlange inleiding waardoor ze helemaal niet meer geïnteresseerd zou zijn tegen de tijd dat hij to the point kwam.
Wat ik wil zeggen is… Elke keer dat ik de blik in jouw ogen zie waarmee je naar Tom kijkt, wens ik dat die blik op mij gericht is. Dan zou ik hem willen zijn, gewoon maar om in jouw mooie ogen te kunnen kijken.
De balpen hing weer bewegingsloos boven het blad, terwijl Aaron door het raam van zijn slaapkamer naar de duisternis buiten staarde. Even overwoog hij om te schrijven hoe hij de haast onweerstaanbare drang had gevoeld om zijn vuist in Toms gezicht te rammen, maar het in elkaar slaan van haar vriend leek toch niet de beste manier om haar liefde te winnen. Zelfs niet als het enkel in gedachten was geweest.
Ik geef het toe: ik ben stikjaloers. En ik ben een stomme idioot omdat ik nu pas doorheb – nu je iemand anders hebt ontmoet – dat je meer voor mij betekent dan ik ooit gedacht heb. Mijn jaloezie voor Tom opende mijn ogen.
Hij haalde zijn handen door zijn haren en bleef een tijdje met zijn hoofd in zijn handen zitten.
Onze vriendschap leek altijd zo vanzelfsprekend voor mij. We waren beste vrienden, al sinds ik me kan herinneren eigenlijk. We brachten massa’s tijd samen door en we konden altijd over alles praten. Ik was gelukkig. Of dat dacht ik in elk geval. Misschien kan ik beter zeggen dat ik tevreden was. Ik besef nu pas wat mij echt gelukkig zou gemaakt hebben, nu, nu het waarschijnlijk niet meer mogelijk is.
Hij stond op van zijn stoel en begon door de kamer te ijsberen. Af en toe stond hij stil, een zin in zijn gedachten, maar dan schudde hij zijn hoofd en liep hij weer verder. Uiteindelijk ging hij terug zitten en nam hij opnieuw zijn balpen op.
Ik weet dat je beter verdient dan mij. Ik ben niet echt knap of superintelligent of rijk of wat dan ook. Ik heb niet echt iets om mezelf aan te bevelen en jij… jij bent gewoon perfect. En Tom… Ik weet dat hij beter is dan ik. Ik zie hoe je straalt als je bij hem bent, terwijl hij rondkijkt met een trotse blik in zijn ogen. Trots omdat hij met een meisje als jij samen is. Hij mag ook wel trots zijn. Als ik in zijn plaats was zou ik elk moment voelen hoe gelukkig ik mezelf mag prijzen om bij jou te zijn. Als ik hem was, zou ik je nooit ofte nimmer in de steek laten.
Aaron schoof zijn stoel achteruit en leunde achterover. Vermoeid wreef hij met zijn handen in zijn ogen. Zijn wekkerradio vertelde hem dat het al na middernacht was. Hij zuchtte.
Ik wil dat je weet dat ik alleen maar wil dat je gelukkig bent. Als dat samen met Tom is, dan is hij een grotere geluksvogel dan hij waarschijnlijk beseft. Ik vraag je niet om hem te dumpen voor mij. Alleen… Als het ooit zou verkeerd lopen tussen jullie… Of als je gewoon eens nood hebt aan iemand om mee te praten… Je weet waar je me kan vinden.
Dat was het. Uiteraard hoopte hij stiekem dat ze Tom wel zou dumpen en dat hij haar in zijn armen zou kunnen sluiten, maar dat wilde hij zelfs aan zichzelf niet toegeven. Hij hield zich voor dat hij alleen maar wilde dat ze de waarheid wist, omdat ze vroeger ook altijd alles aan elkaar konden vertellen.
Hij las de brief nog eens over en ondertekende hem toen met
Liefs,
Aaron
Fandom: -
Datum gepost op Dreuzels: 23/8/09
Taal: Nederlands
Genre: romantiek
Inspiratie voor deze one-shot komt van het liedje 'That look you give that guy' van Eels.
Lieve Jade
Hoi Jade,
Aaron staarde even naar de woorden die hij zonet had geschreven. Toen scheurde hij het blad uit zijn cursusblok, verfrommelde het en mikte de prop in de prullenmand.
Niet geschikt. Veel te gewoon voor wat hij wilde zeggen. ‘Hoi Jade’ was voor ‘Hoi Jade, ik neem vrijdag de trein van 17u08 naar huis. Jij ook? Spreken we dan af op het perron? Groetjes, Aaron’. ‘Beste Jade’, misschien? Nee, te stijf. Te afstandelijk. Beste was voor ‘Beste ouders’ in een brief van de chiro. Niet voor een brief aan je beste vriendin.
Hij zuchtte. Als hij al zoveel problemen had met de aanhef van de brief; wat zou de rest dan worden?
Lieve Jade,
Ja, dat was oké. In elk geval beter dan al de rest.
Ik kan amper geloven dat ik dit werkelijk aan het schrijven ben, dat ik deze gedachten echt op papier zet. Of in elk geval ga zetten, als ik tenminste de juiste woorden vind.
Hoe zal ik beginnen? Ik weet niet eens of de juiste woorden wel bestaan.
Nadenkend kauwde Aaron op de achterkant van zijn balpen. Gewoon beginnen was misschien nog het beste. Geen ellenlange inleiding waardoor ze helemaal niet meer geïnteresseerd zou zijn tegen de tijd dat hij to the point kwam.
Wat ik wil zeggen is… Elke keer dat ik de blik in jouw ogen zie waarmee je naar Tom kijkt, wens ik dat die blik op mij gericht is. Dan zou ik hem willen zijn, gewoon maar om in jouw mooie ogen te kunnen kijken.
De balpen hing weer bewegingsloos boven het blad, terwijl Aaron door het raam van zijn slaapkamer naar de duisternis buiten staarde. Even overwoog hij om te schrijven hoe hij de haast onweerstaanbare drang had gevoeld om zijn vuist in Toms gezicht te rammen, maar het in elkaar slaan van haar vriend leek toch niet de beste manier om haar liefde te winnen. Zelfs niet als het enkel in gedachten was geweest.
Ik geef het toe: ik ben stikjaloers. En ik ben een stomme idioot omdat ik nu pas doorheb – nu je iemand anders hebt ontmoet – dat je meer voor mij betekent dan ik ooit gedacht heb. Mijn jaloezie voor Tom opende mijn ogen.
Hij haalde zijn handen door zijn haren en bleef een tijdje met zijn hoofd in zijn handen zitten.
Onze vriendschap leek altijd zo vanzelfsprekend voor mij. We waren beste vrienden, al sinds ik me kan herinneren eigenlijk. We brachten massa’s tijd samen door en we konden altijd over alles praten. Ik was gelukkig. Of dat dacht ik in elk geval. Misschien kan ik beter zeggen dat ik tevreden was. Ik besef nu pas wat mij echt gelukkig zou gemaakt hebben, nu, nu het waarschijnlijk niet meer mogelijk is.
Hij stond op van zijn stoel en begon door de kamer te ijsberen. Af en toe stond hij stil, een zin in zijn gedachten, maar dan schudde hij zijn hoofd en liep hij weer verder. Uiteindelijk ging hij terug zitten en nam hij opnieuw zijn balpen op.
Ik weet dat je beter verdient dan mij. Ik ben niet echt knap of superintelligent of rijk of wat dan ook. Ik heb niet echt iets om mezelf aan te bevelen en jij… jij bent gewoon perfect. En Tom… Ik weet dat hij beter is dan ik. Ik zie hoe je straalt als je bij hem bent, terwijl hij rondkijkt met een trotse blik in zijn ogen. Trots omdat hij met een meisje als jij samen is. Hij mag ook wel trots zijn. Als ik in zijn plaats was zou ik elk moment voelen hoe gelukkig ik mezelf mag prijzen om bij jou te zijn. Als ik hem was, zou ik je nooit ofte nimmer in de steek laten.
Aaron schoof zijn stoel achteruit en leunde achterover. Vermoeid wreef hij met zijn handen in zijn ogen. Zijn wekkerradio vertelde hem dat het al na middernacht was. Hij zuchtte.
Ik wil dat je weet dat ik alleen maar wil dat je gelukkig bent. Als dat samen met Tom is, dan is hij een grotere geluksvogel dan hij waarschijnlijk beseft. Ik vraag je niet om hem te dumpen voor mij. Alleen… Als het ooit zou verkeerd lopen tussen jullie… Of als je gewoon eens nood hebt aan iemand om mee te praten… Je weet waar je me kan vinden.
Dat was het. Uiteraard hoopte hij stiekem dat ze Tom wel zou dumpen en dat hij haar in zijn armen zou kunnen sluiten, maar dat wilde hij zelfs aan zichzelf niet toegeven. Hij hield zich voor dat hij alleen maar wilde dat ze de waarheid wist, omdat ze vroeger ook altijd alles aan elkaar konden vertellen.
Hij las de brief nog eens over en ondertekende hem toen met
Liefs,
Aaron
![[+]](https://nomaj.nl/images/emerald/collapse_collapsed.png)