Bubbles and Shampoo

[Timsel]

Olivia glimlachte liefjes. Ze zaten nu recht tegenover elkaar, ze konden elkaars lichamen voelen. Olivia voelde Elfoys adem. Blijkbaar was ze onzeker, over iets dat met Emilien uit Ravenklauw was gebeurd. Olivia was nooit onzeker geweest. Ze vond altijd dat ze er goed uitzag en als iemand het daarmee oneens was, nou ja, boeien, en bovendien had ze een leuke persoonlijkheid. Het liefste zou ze een beste vriendin – of vriendin-vriendin willen die heel erg op haar leek, en dan tegelijkertijd tegengas zou kunnen geven. Dat zou ze leuk vinden. Elfoy zou wel eens zo’n persoon kunnen zijn.
Ze wist hoe dit moest; ze had dit vaker gedaan. ‘Geen zorgen, lieverd,’ zei ze zachtjes en zocht onderwater met haar handen die van haar op. ‘Je kunt mij vertrouwen. Beloofd.’
Na dat woord boog ze voorover, legde haar arm over haar rug heen en pakte met de andere de zijkant van haar gezicht en kuste haar. Het was een lange kus, een intensieve kus. Liefkozend aaide ze Elfoys wang en liet na enige tijd glimlachend los.
‘En?’ vroeg ze nieuwsgierig, terwijl ze spelend met haar tenen de hare opzocht. ‘Doe ik het een beetje goed? Ik genoot er wel van.’ Ze knipoogde.