TrevLila

[Rowace]

Net had ze licht van streek had geleken, maar nu had de paniek echt toegeslagen. Als een zenuwachtig vogeltje fladderde ze in door het kantoortje. Gelukkig ruimde ze haar mislukte toverdrank op, voor ze die kon verergeren. Ze zei met geveinsde luchtigheid dat ze zo naar haar appartement wilde, omdat daar een of andere foto lag.
Trevor was allang opgehouden zich te verbazen over de hoeveelheid foto’s die ze had, want ze bedoelde gewoon dat ze wilde controleren waar Jareth uithing. Hij had geen idee waarom ze dat niet gewoon zei. Het was niet alsof hij niet wist dat haar broer een trieste alcoholist in wording was. Er was een reden dat hij haar net naar Jareths nieuwe studie had gevraagd.
Maar Lila ging alweer door naar het volgende onderwerp. Blijkbaar twijfelde ze niet alleen aan Jareths opkomst bij dat stomme weekend, maar ook aan die van hem. Was ze bang dat haar ouders hem bij nader inzien toch maar niet zagen zitten, of was er iets met die achternicht? Of wilde ze gewoon überhaupt niet dat hij kwam? Het idee om aan de voltallige Unger-Lelia-gemeenschap te worden voorgesteld, was lichtelijk beangstigend, moest hij toegeven, want hun kringen bleven introducées nooit onopgemerkt – en vriendjes al helemaal niet. Desondanks was hij beledigd. Hij kon zich best gedragen. Ze hoefde zich niet voor hem te schamen, vond hij.
‘Ik red me heus wel,’ begon hij, maar hij voegde er met een scherpe rand toe: ‘Tenzij jij niet wilt dat ik kom. Want dan zeg je het maar. Tegen mij hoef je niet te liegen, Unger. En vóór mij al helemaal niet.’
De goede bui die hij aan zijn huisbezoek had overgehouden, had plaatsgemaakt voor lichte irritatie. Het was misschien oneerlijk om dat op Lila af te reageren, maar niet minder oneerlijk dan dat zij haar stress op hem botvierde. Hij kon er ook niks aan doen dat Jareth problemen had.
Hij stelde zich voor wat haar familie ervan zou vinden als Lila hen vertelde dat hij hun reünie oversloeg omdat hij zogenaamd te druk was met werken. Bij de Hathaways moest je in ieder geval niet met dat soort smoesjes aankomen. Daar prikten ze zo doorheen. En zelfs als het wel waar was, moest je werk boven sociale aangelegenheden stellen, wat alleen maar kon betekenen dat je een armoedzaaier was. Als het betekende dat hij trots was, dan was dat maar zo, maar Lila hoefde haar gehele stamboom niet nóg een reden te geven om hem af te keuren.