<ORPG> Het Ministerie van Toverkunst

[Timsel]

Selena was ontzettend enthousiast geweest over het idee dat ze met haar moeder mee mocht naar haar werk. Ze had een vrije dag gehad en haar moeder had een vrij rustige dag te gaan, op de hoorzetting na, maar dat ging niet helemaal zoals gepland. Haar moeder, Secretaris-Generaal van de Minister van Toverkunst zelf, was geraakt door een spreuk van Blishwick.
Kreunend lag ze op de vloer, met Selena bezorgd om haar heen, terwijl Schouwers her-en-der naartoe renden om de (voormalige) gevangene te vinden. Shit shit shit… dacht Selena. Ze voelde de borstkas van haar moeder wel op-en-neergaan, maar het ging met moeite.
‘Is er hier een heler in de zaal?’ riep ze paniekerig uit. Ze veegde een traan bij haar wang weg. ‘Rustig, mam, het komt goed, komt goed…’ Ze slikte. Cordelia had vást geweten wat ze had moeten doen om haar moeder beter te maken. Sterker nog, als Cordelia hier had gezeten, was ze vóór haar moeder gaan staan om zelf de vloek op te vangen. Selena was bevroren geraakt van angst, stokstijf, niet in staat om ook maar iets te doen, zij het met haar armen, benen, of andere lichaamsdelen, als haar vastgevroren hersenen. Het was net alsof ze bevroren was van angst.
Ze fluisterde helende spreuken naar haar moeder toe. ‘Mam? Mam, hoor je me?’
Ze draaide zich weer om. ‘EEN HELER? IEMAND?’