The Devil's Pact

[Nano]

Met een klap verdween Valarie uit de kamer. Nyx stond daar met zijn bek vol tanden. Dat meisje heeft een setje ijzeren ballen gekweekt, die zag hij niet aankomen.
Het zomaar weggeven van zijn leger ging hem echter niet worden. Samen werken, geen probleem, een grofgebekt wandelend lijk de touwtjes in handen geven, no way.
Nyx was er klaar mee, tijd om haar te leren wie hier de baas is. Hij voelde in zijn broekzak en voelde dat er nog een mes in zat, dat moet voldoende zijn voor iemand van haar kaliber.
Hij stak nog een sigaret op en wachtte een minuut of 2, waarna hij het balkon op verdwijnselde, achter Valarie. "Oke, ik heb er over na gedacht." zei hij koeltjes met zijn handen in zijn zakken.
Hij keek de zogenaamde Dame van het Duister nog eens goed aan in haar ogen. "Samenwerken, geen enkel probleem. Maar ik kniel niet snel voor iemand." zei hij, waarna hij een stap vooruit zette.
"Gezien jij alleen-heerser wilt zijn, denk wij het met elkaar eens kunnen worden." hij legde zijn linker hand op haar schouder. "Byebye!" Nog voordat hij de laatste lettergreep uitsprak schoot zijn rechterhand, met daarin stevig vast zijn laatste mes, recht op de keel van Valarie af. Vanaf het moment dat de punt van zijn mes haar halsslagader penetreerde, begon Nyx hard te lachen. Hij liet het mes los en gaf een lik aan het bloed wat van zijn hand afdroop.
'Die smaak.. Zo. Apart.' dacht hij, terwijl hij Valarie nog een duwtje na gaf, over de rand van het balkon. "Dit is wat je krijgt als je mij probeert te bespelen!" riep hij haar nog na, waarna hij snel naar onder verdwijnselde, zodat hij de harde plof net iets beter kon zien.
Langzaam kwamen enkele dooddoeners naar buiten en maakte ze een cirkel om het paar heen. "Dit is wat er met je gebeurt als je je tegen mij keert of mij probeert te laten buigen." riep Nyx, waarna hij zijn toverstok trok en richtte op het lichaam van Valarie. "Avada Kedavra!" riep hij meerdere keren, waarna flits na flits haar lichaam raakte. "Niemand bespeelt mij!"