The Devil's Pact

[Nano]

Nyx verdwijnselde voor het landhuis op een klein eilandje rond Ierland. De volgende plek voor de meeting was gevonden. En het was perfect! 
Het grind knarste onder de zolen van zijn schoenen toen hij langzaam richting de ingang liep. Na een kleine beweging van zijn hand ging de deur open en zette hij voet in het pand.
Hij haalde diep adem. Sinds hij weer actief was als zelf-bekroond Heer van het Duister kon hij nergens meer lang blijven. Het opsporen van kleine individuele groeperingen Neo-Dooddoeners nam veel van zijn tijd in beslag, maar het was het zeker waard. Langzaam maar zeker fuseerde de groeperingen naar een groep. Onder zijn leiding.
Nyx klakte met zijn tong waarna zijn trouwe kraai Shadow zijn weg naar binnen vond en voorzichtig op Nyx' zijn schouder landde. Hij sloot de deur weer met een simpele beweging van zijn hand waarna hij zijn toverstok trok en deze richtte op de deur. 'Colloportus' dacht hij, waarna een hij het slot hoorde vallen van de deur. Perfect.
Hij schoof zijn toverstok weer terug in zijn mouw en liep richting de kelder van het pand, waar de originele eigenaar zich zou moeten bevinden.
Nyx duwde de deur open en zag hem daar zitten, vastgebonden en wel, met een van zijn favoriete volgers tegen de muur aan leunend achter de originele bewoner. "Ah, Tom, je hebt jezelf weer overtroffen. Je hebt hem zelfs in leven gehouden! Perfect."
Sarcastisch klappend liep hij de kamer binnen. "Bravo Bravo.. Je mag gaan nu." zei hij daarna met een grijns op zijn gezicht, waarna hij naar de deur wees. "Wacht je even buiten? Ik moet even met onze eregast praten"
Terwijl zijn volgeling de kamer verliet, liep Nyx naar de toverstok van originele bewoner van het huis die zo'n 3 meter voor de rood aanlopende man. "John Smith. Medewerker van het ministerie van toverkunst. 2 weekjes op vakantie, startende vandaag. Niemand zal je missen. Perfect." zei Nyx, waarna hij de toverstok van de man tussen wijsvinger en duim optilde. "Ik wil je als eerste enorm bedanken dat je je huis beschikbaar stelt voor het algemeen belang. Ik waardeer het enorm." Nyx even snel op zijn horloge. Het was al laat. Morgen vroeg eruit. Hij was benieuwd of John's bed goed lekker lag.
Hij hield te toverstok voor het gezicht van John, die steeds roder begon te worden en probeerde te schreeuwen. "Ik weet het, het is niet netjes om je huis binnen te komen vallen, je vast te binden en er voor te zorgen dat je lippen op elkaar gelijmd worden, maar geloof je, als je jezelf gedraagt, komt het allemaal goed. Erewoord." Zei Nyx met een cynische ondertoon, waarna hij de toverstok van de andere tovenaar in tweeën brak en deze op de grond liet vallen, een flink zakmes uit zijn broekzak haalde en deze zonder pardon recht in de knie van de medewerker van het ministerie van toverkunst plantte. "En anders maak ik jou, je familie en al je vrienden een voor een af!" schreeuwde hij daarna fel in John's oor, die probeerde te schreeuwen en langzaam wit weg begon te trekken. "Ah.. Je kan niet tegen bloed? Hee flinke tip, kijk niet naar je knie" eindigde Nyx zijn verhaal met een knipoog.
Lachend liep hij richting de trap. "En dat zijn de consequenties als ik in een goeie bui ben. Moet je nagaan!" fluisterde hij hard genoeg zodat John het kon horen waarna hij de deur hard achter zich dicht trok. "Neem jij het weer even over Tom? Maak het jezelf gemakkelijk. Die gaat nergens heen."
Nyx liep door naar boven en vond al snel John's slaapkamer, waar hij het zichzelf comfortabel maakte. Hij gaf een likje aan zijn duim, waar flink wat bloed van John aan hing. "Heerlijk.."