Bubbles and Shampoo

[Timsel]

Kelly heette ze. Blond, charmant, knap, klassenoudste, en niet al te slim. Op een avond had Kelly gedacht dat haar vriendje, Bas, het uit ging maken. Ze had haar troost gezocht bij Olivia McLockey, die hier maar al te graag in mee was gegaan. Het was uitgelopen op een zoenpartij en… nou ja, je kunt het misschien wel raden. Het was in ieder geval een ontzettend leuke avond geworden, in ieder geval wel voor Olivia. Daarna bleek dus dat Bas’ vage manier van doen niet kwam omdat hij het uit wilde maken, maar omdat hij juist bezig was met het plannen van een superromantische verrassing in de vorm van een dinertje bij het meer.
Super cute. Echt heel lief. Maar ja, ze was vreemd gegaan, zelfs al was het met een meisje. Kelly hield, ondanks het feit dat Olivia er honderd procent zeker van was dat Kelly nog nooit zulke goede zoenen gehad had, toch nog erg veel van Bas. Ze had de ‘gebroken’ Olivia (die ondertussen alweer Rosemarie gezoend had) gesmeekt om het Bas alsje-snik-blieft niet te vertellen. Ach, joh, Olivia was zo’n goed persoon dat ze dit nóóit zou doen. Voor een kleine ruil: dat ze de rest van hun schooltijd het wachtwoord van de badkamer van de klassenoudsten zou delen.
En daar hield Kelly zich aan! Kelly en Bas waren nu al vier of vijf jaar samen – walgelijk om te zien – en sindsdien kreeg Olivia de wachtwoorden van de badkamer van de klassenoudsten. Ja, zelfs voordat ze op school was gekomen kende Olivia de goddelijke reputatie van de groteske badkamer. En als er iets was waar Olivia van hield – was het wel een goed bad. Heerlijk. Met bubbels en een glas champagne. Daar kon ze nou echt van genieten.
Dus op een doodgewone vervelende saaie schooldag had Olivia besloten om lekker in bad te gaan met een heerlijk glas Elfenchampagne. Het was rond 11 uur s’avonds, dan was de badkamer meestal leeg – en zo niet, flirtte ze met diegene die erin zat en beloofde ze nóóit meer zomaar in de badkamer te komen. Dus liep ze fluitend door de donkere gangen van het kasteel, met een handdoek en een grote fles Elfenchampagne in de aanslag.
Ze noemde het wachtwoord – Zwaardvis – en trad binnen. Al zingend liep ze naar het grote, bubbelende bad dat op haar te wachten stond en kleedde zich al “lalala”-end uit – en hoorde toen een kuchje. Ze keek op.
In het bad zat het knappe, zilverharige Zwadderichmeisje dat ze eerder op de Openingsceremonie gesproken. Elfoy. Die was geen klassenoudste.
‘Oh, oeps!’ zei Olivia, die vrijwel geen aanstalten maakte om zich wat beter te bedekken en enkel haar handen gekruist voor haar lichaam deed en haar handen op haar schouders. ‘Wat gezellig. Kom ik niet vaak tegen hier, een andere ziel – maar helemaal leuk. Vind je het erg om het bad te delen, lieverd? Het is immers zo groot.’