RPG Personagegids

[Blossom]

Yorick Wapenaar

Algemeen


Naam/achternaam: Yorick Wapenaar
Geslacht: m
Leeftijd: 27
Verjaardag: 12 december
Jaar: afgestudeerd
Afdeling: Huffelpuf
Woonplaats: In Zweinstein heeft hij een privévertrek en ook heeft hij nog een kamer in zijn ouderlijk huis, dat zich in de buurt van Southhampton bevindt. Het wordt de cottage met dertien kamers genoemd. In het Verboden Bos woonde hij tijdens schoolvakanties samen met Pepijn in het boswachtershuisje. 
Toverstaf: Licht wilgenhout met een kern van drakenbloed. Goed voor snelle acties en nonchalant toverwerk. De staf buigt mee en zal nooit breken. 
Beroep: Dreuzelkundeprofessor, Afdelingshoofd van Huffelpuf, LHTB-aanspreekpunt.


Uiterlijk


Lengte: 189 cm.
Gewicht: 86 kg
Ogen: bruin
Haarkleur: zomerblond
Kapsel: halflang en krullerig. 
Kleding: tovenaarsgewaden in victoriaanse steampunk-stijl, meestal bestaande uit een bruine of paarse broek, een wit overhemd en een bijpassend vest of jasje. Yorick is redelijk ijdel en heeft een zwak voor mooi afgewekte kleding met borduursels, aparte stiksels, echt zilveren knoopjes, etc.
Attributen: Hij draagt een ring die hij van Pepijn kreeg.
Huidskleur: blank, maar het is wel te zien dat hij graag buiten is.

Innerlijk


Karakter-eigenschappen: zorgzaam, naïef, meegaand, tikkie vals, laat van begrip, ijdel, zelfverzekerd, positief, charmant, roekeloos. 
Karakter: Yorick is iemand met een groot hart waar iedereen een plekje in kan bemachtigen. Zodoende is hij ook een echte 'people-pleaser' en houdt hij iedereen graag tevreden. Hij is een bemiddelaar bij conflicten, ook al duurt het meestal lang voordat hij ergens het probleem van inziet. Soms kan hij erg fel zijn en driftig worden als iets hem niet zint, voornamelijk om zijn gevoel van onmacht in sommige situaties te compenseren. Zolang er niets aan de hand is, is hij zonnig en positief, gezellig en een bijzonder goed gezelschap. Hij is iemand die bij feestjes pas als laatste vertrekt. Tegen mensen die slimmer zijn dan hij, kijkt hij erg op. Advies van die mensen neemt hij dan ook altijd ter harte.
Streng is hij meestal niet in de klas, maar soms is het moeilijk om orde te houden en komt hij met behoorlijk wat strafwerk of puntenaftrek om te laten zien wie het gezag ook alweer had.
Interesses: Dreuzeldingen, ook al vindt hij Dreuzels minderwaardig. Verder kan je hem een groot plezier doen met een bezemvluchtje, kan hij een redelijke maaltijd koken, leest hij graag spannende verhalen en gaat hij vaak op visite bij zijn oudere broer. Hij houdt van dansen, maar ook van lange wandelingen of juist van luie, romantische avonden bij het haardvuur.
Biografie: Als tweede zoon van een harteloze vader en ruggengraatloze moeder groeide Yorick op in een huis vol ruzie. De enige die hij echt vertrouwde, was zijn oudere broer, maar die ging op achttienjarige leeftijd op zichzelf wonen en keerde daarmee zijn ouders en broers de rug toe. Yorick was op dat moment vijftien en werd belast met vele huishoudelijke taken, aangezien zijn vader weinig thuis was en zijn moeder langzaam haar verstand verloor. Van zijn moeder kreeg hij dan ook weinig liefde, ook al zorgde hij goed voor haar. Het was alsof alles altijd op zijn schouders terecht kwam, en ook al was hij in staat die last te dragen, toch voelde hij zich ontzettend eenzaam. Zijn jongere broer, die drie jaar met hem verschilde, was ook van weinig nut.
Na zijn schooljaren trad hij in dienst bij het Ministerie en na een stageperiode van twintig maanden was hij een volleerd Verbloemist. Hij ging met plezier naar zijn werk, totdat het Ministerie ging reorganiseren en hij buiten de boot viel.
Tijdens zijn werk had hij Pepijn leren kennen. Yorick was tot op die tijd nogal onwetend wat liefde betrof: pas toen Pepijn in beeld kwam, begon hij langzaam te begrijpen waarom hij bij meisjes zo weinig voelde. Sindsdien waren ze samen, al kwam het vaak voor dat ieder zijn eigen bezigheden heeft.
Omdat Dreuzelkunde een heel belangrijk vak is als je Verbloemist wil worden, is Yorick altijd goed op de hoogte geweest en kon hij, zodra de functie vrijkwam, als Dreuzelkundeprofessor aan de slag. Hij heeft erg veel last van het feit dat elektrische apparaten niet werken op Zweinstein, want hij zou graag de werking van een mobiele telefoon of een magnetron uitleggen, maar dat gaat dus niet.
Aangezien Pepijn vroeger op school vaak werd gepest vanwege zijn homoseksualiteit, heeft Yorick naast zijn vak als docent de taak op zich genomen om een luisterend oor te bieden aan leerlingen die worstelen met hun geaardheid. Dit leidde onder andere tot het organiseren van een Gayparty en ook in de toekomst zal hij zichzelf zien als de leider van Zweinsteins LHTB-gemeenschap.
Afgelopen zomer kwam de relatie met Pepijn tot een einde. Yorick vond dat Pepijn niet meer zo goed bij hem paste na een heleboel incidenten waarbij Pepijn geneigd was om in de slachtofferrol te kruipen. Lange tijd had hij het gevoel dat het begrip ‘geven en nemen’ volledig uit balans was. 
Vaardigheden: een breed scala aan handige bezweringen, die volgens Yorick iedere tovenaar zou moeten kunnen uitvoeren. Hij kan ook goed duelleren, al hoopt hij dat hij die vaardigheid nergens meer voor nodig zal hebben.
Zwaktes: laat van begrip, het negeren van zijn gevoel, hij komt soms oppervlakkig over en is behoorlijk ijdel. Bovendien is gebleken dat als iemand aan Pepijn zat, hij maandenlang ziekelijk jaloers kon zijn. Als hij kwaad is, gooit hij vaak dingen stuk.
Houdt van: Pepijn, maar of het ooit weer goed komt? Verder houdt hij de nationale Zwerkbalcompetitie bij en drinkt hij graag een glas Elfenwijn.
Haat: bijna niets. In ieder geval zal hij dergelijke gevoelens zo erg onderdrukken dat hij in een diepe ontkenningsfase terecht komt. Totdat de bom barst.


Omgeving


Familie: Vader Jude overleed tijdens de tovenaarsoorlog. 
Moeder Jessica is opgenomen in het St. Holisto en helpt daar Gladianus Smalhart met zijn handtekeningen. 
Oudere broer Zacharinus (van het Zoetwarenhuis) 
Jongere broers Xander, William en Vincent
Vrienden: Ja, hoewel je daar tijdens het RPG'en weinig van zal merken. Hij heeft van vroeger, als een echte Huffelpuf, een fijn aantal vrienden en kennissen en een groot sociaal netwerk.
Ex-vriendje: Pepijn Roselier
Love interest: George Gladstone. Yorick is in ieder geval zeer gecharmeerd van diens geflirt; niemand is ooit op die wijze met hem omgegaan en dat verwart hem.
Huisdier: Geen, hoewel Pepijn redelijk vaak als kraai op zijn schouder te vinden was.

[Blossom]

Moyra Roselier

Algemeen


Naam/achternaam: Moyra Roselier
Geslacht: Vrouw 
Leeftijd: 40 jaar 
Afdeling: Zwadderich
Beroep: Snoepverkoopster bij Zacharinus' Zoetwarenhuis
Woonplaats: Voorheen nabij Loch Ness, maar tegenwoordig Zweinsveld.
Toverstaf: Ebbenhout. (Ik vertel er bijna nooit wat over. )


Uiterlijk


Lengte: 161 centimeter
Gewicht: 56 kilogram
Ogen: blauw
Haarkleur: donkerbruin/zwart met een enkele grijze haar die ze dan met een spreuk weer zwart maakt.
Kapsel: Ietwat golvend haar dat nog net lang genoeg is om op te steken.
Kleding: Uitdagend chique met kant en ruches; altijd afkomstig uit winkels aan de Wegisweg en/of Zweinsveld. In het Zoetwarenhuis draagt ze bedrijfskleding; een schort, lange rok en blouse in snoepkleurtjes. Haar naaldhakken zijn niet weg te denken; dan is ze gelijk iets langer. 
Huidskleur: Blank

Innerlijk


Karakter: Moyra is iemand die staat voor haar idealen. Ze is zorgzaam, meelevend en aardig, maar ook een (voormalig) Zwadderaar die waarde hecht aan zuiver bloed. Wat geld betreft, is ze krenterig en probeert ze altijd af te dingen. Verder houdt ze van mannelijke aandacht, is ze verleidelijk en praat ze gemakkelijk met iemand mee, zonder haar mening te verkondigen (die ze wel degelijk heeft).  
Interesses: Een nieuw leven opbouwen, met een nieuwe liefde. Verder doet ze alles voor haar zoon Pepijn (en hij ook heel veel voor haar). Ze houdt van borrelen in de Drie Bezemstelen en winkelen op de Wegisweg.
Biografie: Tijdens de treinreis naar Zweinstein, toen haar eerste jaar van start ging, sloot Moyra vriendschap met Edwin Roselier. Het was een zeer bestendige vriendschap, die uitmondde in een vurige liefdesrelatie. Uiteindelijk, toen haar zevende jaar er bijna op zat, bleek ze zwanger te zijn. Edwin vond het geen probleem; hij bleef altijd aan haar zijde en huwde haar. Die winter werd Moyra moeder, ze kreeg een zoon en noemde hem Pepijn. In de jaren die daarop volgden, sloot Edwin zich aan bij de Dooddoeners. Toen de Heer van het Duister verdween na de moord op Lily en James Potter, werden Dooddoeners opgespoord en veroordeeld. Edwin Roselier niet, hij kwam om het leven bij een gevecht met Schouwers en Moyra bleef als 20-jarige weduwe met haar zoon achter.
Na verloop van tijd kwam ze erg krap bij kas te zitten en het lukte haar niet om werk te vinden. Het Ministerie had beslag gelegd op de helft van haar bezittingen, waarvan de opbrengst naar de slachtoffers van de Heer van het Duister ging. Berooid bleef ze achter, met weliswar een huis om in te wonen, maar geen geld en geen uitzicht op een baan. Zelfs als toiletjuffrouw wilde niemand haar hebben. Het was een noodsprong: de prostitutie. Het bleek een gouden business te zijn, want enkele jaren later was ze eigenaresse van een winstgevend bordeel met vier werkneemsters. Dit bleef ze totdat Voldemort herrezen - en weer ten onder gegaan was. Daarna kon ze het niet meer opbrengen, mede doordat haar beste en liefste klant overleden was. Ze besloot haar huis te verkopen om de kosten van de medische behandeling van haar zoon te kunnen betalen en huurt nu de bovenwoning bij Zacharinus, waar ze ook als verkoopster werkt.
Vaardigheden: Verleiden, mensen op hun gemak stellen, verkopen, rekenen. Ze is soms net zo'n mama als Molly Wemel ('Not my daughter, you bitch!') en heeft het vermogen om zaken overkoepelend te bekijken. 
Zwaktes: gierig, behoudend, wantrouwig en ze is niet erg vergevingsgezind.
Houdt van: Haar zoon Pepijn, haar overleden echtgenoot Edwin en haar tevens overleden vriend Jude. Mat de Moran (personage van Raaf) laat haar hart sneller kloppen, maar het is nog te pril om van 'houden van' te spreken.
Haat: Lichte haat: Dreuzels. Behoorlijke haat: opdringerige mannen. Nog een stapje erger: de manier waarop ze in het verleden door het Ministerie behandeld is geweest.


Omgeving:


Familie: Enkel een zoon: Pepijn.  
Vrienden: Haar voormalig werkneemster Ozella, die uit Polen afkomstig is en niet erg goed toveren kan. De rest van haar vrienden en kennissen kent ze via Pepijn. Pepijn had een relatie met Yorick, die vier broers heeft: Zacharinus (bij wie Moyra werkt), Xander, William en Vincent. 
Met Orlendr Brondsted heeft ze twee avonturen beleefd en ook heeft ze eens bij hem gegeten. Dat was gezellig genoeg om te herhalen! En met Maggie Rich heeft ze shop-afspraken, wat eveneens gezellig is.   
Vriendje: Mat de Moran - tijd voor iemand nieuws misschien die nog wel online komt [] Vooralsnog (tijdens het exclusieve kerstfeest van de Ungers) houdt ze vast aan haar relatie met de hertog van Argyll. In een relatie is ze een trouwe vriendin. 
Huisdier: Geen, hoewel… Pepijn is een Faunaat. Een kraai.

[Blossom]

Pepijn Roselier

Algemeen


Naam/achternaam: Pepijn Roselier
Geslacht: m
Leeftijd: 23
Verjaardag: 11 februari
Jaar: afgestudeerd
Afdeling: Ravenklauw
Woonplaats: Verboden Bos - in de oude boswachterswoning nabij het eerste dorp waar ook Dreuzels wonen
Toverstaf: 31 cm, kastanjehout met Hippogriefveer
Patronus: een kleine spin - niet erg indrukwekkend.
Beroep: Boswachter (in dienst van de Dreuzelgemeente die het dichtst bij het Verboden bos ligt), maar omdat hij met behoorlijk wat magie zijn werk uitvoert, houdt hij regelmatig tijd over. Dan verzamelt hij toverdrankingrediënten (keverogen, moeilijk vindbare kruiden, algen, bloemensoorten die alleen tijdens volle maan geplukt kunnen worden, etc.) en verhandelt die met Zweinstein en/of toverdrankwinkels.


Uiterlijk


Lengte: 1,65
Gewicht: 63 kg
Ogen: blauw
Haarkleur: zwart met ietwat blauwgroenige gloed
Kapsel: ietwat lang en stijl haar dat soms vooral voor zijn linkeroog valt. Soms wordt hij 's morgens wakker met wat langer of korter haar; naar de kapper gaat hij nooit. 
Kleding: Donkere traditionele tovenaarsgewaden met een Schotse touch. Ook draagt hij vaak een lederen boswachtersgewaad.
Attributen: Niets waaraan hij echt gehecht is, hoewel hij wel van sieraden houdt.
Huidskleur: blank

Innerlijk


Karakter-eigenschappen: bedachtzaam, verlegen, zachtaardig, tevreden, nieuwsgierig.
Karakter: Pepijn is een einzelgänger; iemand die zich in zijn eentje goed vermaken kan. In het bijzijn van andere mensen gedraagt hij zich vaak wat afwachtend en teruggetrokken, maar zodra hij op zijn gemak is, is het een verteller die zich niet snel verspreekt. Hij denkt soms na over zaken waar niemand zich zorgen over maakt. Hoewel hij redelijk ijdel is, vindt hij zichzelf altijd minder waard dan anderen en zal dan ook weinig uit eigenbelang doen. Behulpzaam is hij pas als het hem wordt gevraagd - en hulp vragen doet hij nooit. Verder heeft hij nogal last van vooroordelen; hij trekt vaak conclusies op basis van zijn eigen verwachtingen en schat daardoor veel mensen verkeerd in. Bittere gedachten komen ook vaak voor, vooral als iets tegenzit.
Interesses: (magische) dieren en planten en toen hij nog op school zat, vond hij Geschiedenis van de Toverkunst een interessant vak.
Biografie: Als kind was hij altijd alleen en was hij een verzamelaar van insecten en spinnen die hij in potjes hield. Toen hij eenmaal naar Zweinstein mocht, ontpopte hij zich als slimme leerling. Dit bracht hem echter geen aanzien: hij werd gepest door bijna alle leerlingen die ouder waren dan hij, vanwege het feit dat hij de zoon van een Dooddoener was, vanwege het beroep van zijn moeder (prostituée) en vanaf zijn vijfde schooljaar ook vanwege zijn homoseksualiteit. In de bibliotheek dook hij vaak onder om aan de pesterijen te ontkomen en hielp daar wel eens jongere leerlingen met hun schoolwerk. 
Toen hij eenmaal afgestudeerd was, probeerde hij eerst aansluiting te vinden bij Dreuzels, aangezien hij dacht dat hij voor Dreuzels niet bang hoefde te zijn. Het tegendeel bleek echter waar; een confrontatie met mannen die er plezier aan beleefden om homo's in elkaar te slaan leverde hem een messteek in zijn been op. Die avond leerde hij Yorick Wapenaar kennen, een Verbloemist die hem te hulp schoot nadat Pepijn magie had gebruikt in het bijzijn van Dreuzels. Hij was op slag verliefd en volgde Yorick waar hij ook maar ging; zelfs als dat duistere paden waren. Het verleden van zijn overleden vader speelde hierin eveneens een grote rol.
Van de keuze om Dooddoener te worden kreeg hij al vlug spijt, maar een weg terug was er niet. Tot de dood van Voldemort hield hij zich vooral schuil tussen de andere Dooddoeners om te overleven - en probeerde daarbij samen met zijn vriend om zo veel mogelijk levens te redden. Na de Slag om Zweinstein is hij voor ongeveer een jaar blind geweest door een vloek die hem in zijn Faunaatvorm raakte. Het herstel was daardoor ingewikkeld en ook duur: zijn moeder verkocht haar huis om de kosten te kunnen dekken.
Sindsdien wordt hij vaak onheus bejegend, wat hij pesten voor volwassenen noemt. Hij zal er nooit aan wennen en het zal altijd zeer blijven doen, maar het heeft weinig effect op hem als mens. Hij zal zich dan ook nooit gaan gedragen naar het beeld dat anderen van hem hebben. 
Zijn mentorschap om Nyx Blishwick onder controle te kunnen houden, mislukte jammerlijk al leek het lange tijd goed te gaan. Zijn vriendschap met Alice Revehale eindigde abrupt toen ze vertelde dat ze verliefd op hem was. Zulke tegenslagen zorgen ervoor dat hij zich voor een tijdje terugtrekt in het Verboden Bos.
Na een incident met lustopwekkende wijn die hij met zijn straight best friend Abigail dronk, en waarbij Yorick hen betrapte, is Pepijns liefdesrelatie tot een einde gekomen. Hij heeft daar veel verdriet om en kan Yorick niet vergeten.
Vaardigheden: Pepijn is een Faunaat, een kraai. Lange tijd was hij teleurgesteld over zijn Faunaatvorm, aangezien hij liever een gevaarlijk dier geworden was. Vanwege zijn Faunaatschap gaat hij zeer goed met allerlei (Fabel-) dieren om en is hij zeer begaan met de natuur. Verder is hij een uitstekende duellist en staat hij in gevechten zijn mannetje wel doordat hij telkens van vorm verandert en kan vloeken vanuit de lucht.
Zwaktes: Sociaal is hij niet erg sterk. Zo lijkt hij wel eens andere dingen te bedoelen dan hij zegt, of zegt hij andere dingen dan hij bedoelt. Zijn hints worden nauwelijks begrepen en zijn beweegredenen al helemaal niet. 
Houdt van: Yorick en Yorick en Yorick en de familie van Yorick, zijn moeder Moyra, vliegen met zijn kraaienvrienden, muziek luisteren (gothicpunkrockherrie), lezen, slangen melken, magische kruiden verzamelen, keveroogjes uit kevers peuteren en andere werkjes waarbij eindeloos geduld nodig is.
Haat: het Ministerie vanwege de stomme regeltjes en de bureaucratie. Haat verder iedereen die hem in het verleden vernederd en/of gepijnigd heeft



Omgeving


Familie: Moeder Moyra. Vader Edwin is omgekomen toen Pepijn nog heel klein was. Verder beschouwt hij zijn schoonfamilie ook als familie.
Vrienden: Orledr Brondsted, Abigail Fox, Frodo Gerralt en hij gaat ook vriendschappelijk om met sommige Zweinsteinleerlingen zoals Claudia Krall, Noah Elliot en Aster Grant
Ex: Yorick Wapenaar 
Huisdier: Pepijn heeft thuis meerdere spinnenterrariums. Echter; als kraai eet hij spinnen liever op. 

[Blossom]

Gideon James Graham

Algemeen

Naam/achternaam: Gideon James Graham
Geslacht: man
Leeftijd: 27
Verjaardag: 25 november
Afdeling: Griffoendor
Woonplaats: Sheffield
Toverstaf: Douglashout met een kern van Eenhoornhaar. Goed voor vloeken en bezweringen.
Bloedstatus: Volbloed
Beroep: Schouwer (gespecialiseerd in jeugdzaken)

Uiterlijk

Lengte: 176
Gewicht: 75 kg
Ogen:  bruin
Haarkleur: bruin
Kapsel: bijna schouderlang
Kleding: losse vrijetijdskleding die veel op Dreuzelkleding lijkt. Echter; Gideon koopt alles bij magische kledingwinkels en zijn kleding heeft dan ook het gemak van wat er van tovenaarskleding verwacht kan worden, zoals de mogelijkheid om je toverstok bij je te dragen en broekzakken waarin alles past maar er dan toch geen bobbel te zien is. Verder heeft hij een heel kledingrek vol souvenirs van de wereldreis die hij heeft gemaakt. Zo draagt hij best wel eens een Mexicaanse hoed, een sjaal uit Marokko, een gekleurd tenue uit Zuid-Afrika of een zijden overhemd uit China.
Attributen: niets speciaals
Huidskleur: blank

Innerlijk

Karakter-eigenschappen: Sociaal, maar eigenwijs en een echte volger van regeltjes. Vrolijk en serieus tegelijk. Hij is eveneens een romanticus en een idealist. Was enigszins homofoob in zijn puberjaren en dat achtervolgt hem nog steeds.
Karakter: Gideon was op Zweinstein iemand die mensen graag op de naleving van schoolregels wees en hij was dan ook Klassenoudste. Hij had toen al de ambitie om Schouwer te worden; tijdens zijn opleiding bleek hij bovengemiddeld goed met kinderen om te kunnen gaan. Hij is dan ook zachtaardig en streng tegelijk.
In de liefde is hij stuntelig en a-seksueel totdat hij alcohol drinkt. Toch ook dan laat hij zichzelf absoluut niet versieren: hij vindt one-night stands oppervlakkig en daardoor onnodig en zou eigenlijk alleen het bed willen delen met iemand die het waard is. Hij is ook heel bleu: als iemand een seksuele opmerking maakt, brengt het hem volledig van zijn stuk.
Interesses: Tovenaarspolitiek, het oplossen van jeugdzaken op zijn werk, gezellige avonden in Café Mispoes, interesse in cultuur en muziek.
Biografie: Over de jeugd van Gideon valt eigenlijk weinig drama te vertellen. Hij groeide in Sheffield op als het enige kind van Aaron en Penina Graham. Zijn ouders zijn beiden Bloedzuiver, maar niet erg rijk. Beiden behoren tot de arbeidersklasse in de toverwereld, ze werken veel en hebben van alles genoeg, maar dus geen grote villa en huis-elfen. Bloedzuiverheid is voor hen geen issue, maar wel zouden ze graag wat meer gelijkheid zien in de hoogte van de salarissen omdat ze denken dat dit goed zou zijn voor de economie van de tovenaarsgemeenschap. Gideons ouders zijn echter net iets te trots op hun Volbloedstatus om te proberen in de Dreuzelwereld geld te verdienen. 
Toen Gideon 11 jaar oud was, werd hij op Zweinstein in Griffoendor gesorteerd. Er volgde een leerrijke periode; Gideon was geen luie leerling en aangezien hij vaak de schoolregels als leidraad gebruikte, werd hij in zijn vierde jaar Klassenoudste en bleef dat ook tot aan het einde van zijn schoolcarrière. Andere leerlingen helpen deed hij graag.
In zijn vijfde jaar kreeg hij de schrik van zijn leven toen hij een spel speelde met wat vijfde- en zesdejaars: als donderslag op een heldere hemel liet de zesdejaars Lorenzo Lamar zomaar in de groep liet vallen dat hij op jongens viel. Voor de toen vijftienjarige Gideon was dat alsof hij een klap in zijn gezicht kreeg. Ook de andere jongens reageerden afwijzend en de sfeer was gelijk tot een nulpunt gedaald. Het voorval achtervolgt hem tot vandaag de dag; telkens als hij Lorenzo (die tot overmaat van ramp ook nog eens bleef zitten en daardoor bij hem in de klas kwam) zag, kon hij het niet laten om snerende opmerkingen te maken. Lorenzo moest daarvoor wel de aanleiding geven, maar Gideon was dan ook diens favoriete homofoobje geworden.  
Nadat hij zijn Zweinsteindiploma had gehaald, ging hij samen met Camilla op wereldreis. Er ontstond een romance: Camilla is zijn eerste (en misschien ook wel laatste) vriendin. De relatie is echter geen lang leven beschoren en Gideon maakt in zijn eentje zijn wereldreis af. Deze wereldreis zorgt er onder andere voor dat zijn bekrompen meningen behoorlijk worden uitgerekt. Hij ging als homofoob op reis, maar in Rusland nam hij wel twee jongens in bescherming toen ze geslagen dreigden te worden. Zijn ogen waren open gegaan: ook al kon hij zichzelf in het bijzijn van homo's geen houding geven, toch vond hij dat iedereen zichzelf moest kunnen zijn. Daarna was het alsof hij het opzocht: in Saoedi-Arabië verhinderde hij, simpelweg door de zweep in een muis te Transfigureren, dat een homoseksuele man 450 zweepslagen kreeg. 
Terug in Engeland werd hij door collega's getest op homofobie: ze maakten hem (toen nog stagiair) wijs dat Café Mispoes het ontmoetingspunt van Schouwers was. Gideon stapte nietsvermoedend het café binnen, om vervolgens oog in oog te staan met zijn vroegere rivaal Lorenzo, die inmiddels LoLa genoemd wil worden. Hoewel Gideon veranderd was, betekent dat niet dat het verleden zomaar uitgewist kan worden. 
Ondertussen veranderde het politieke klimaat van de toverwereld: bloedzuiverheid werd weer belangrijker en alles dat afweek van het normale werd een mikpunt van terreuraanslagen. Mispoes wordt overvallen en Gideon treft LoLa bewusteloos aan, waarna hij hem helpt en op die manier tegelijkertijd wat van LoLa's vertrouwen weet te winnen. De Ochtendprofeet staat bol van artikelen over de zeer gerespecteerde familie Vonx, al vermoedt het Schouwershoofdkwartier dat juist die familie achter diverse aanslagen en het rekruteren van Neo-Dooddoeners zit. Samen met collega Frodo (en met Edmund, maar dat weet Gideon nog niet) wil Gideon een groot schandaal blootleggen: De familie Vonx houdt hun dochter Mathilda in de kelder vast omdat ze zich voor haar schamen: Mathilda is een Snul.
Vaardigheden: Met een glimlach iets kwetsends zeggen of slecht nieuws brengen. Hulp bieden waar nodig zonder te vragen waarom. Gideon houdt van orde en netheid wat zijn huishouden betreft (ook al is hij zelden thuis) en dat voert hij nogal eens door in Café Mispoes. Hij kan snel het vertrouwen van kinderen winnen. In zijn toverwerk is hij sterk, snel en adequaat.
Zwaktes: Zeer groot zwak voor alcoholische dranken. Heeft ook een zwakte voor LoLa - maar hij weet niet waarom. Dat is misschien wel zijn grootste zwakte: hij is zo erg bezig met het volgen van regels, het uitvoeren van zijn werk en het zich zorgen maken om mensen, dat hij zichzelf wegcijfert en zijn eigen gevoelens totaal niet begrijpt.
Houdt van: No clue. Iedereen ziet van wie hij houdt, behalve hij zelf.
Haat: Als er iets van hem wordt verwacht dat hij niet waar kan maken, zowel in werk als privé.

Omgeving

Familie: Vader Aaron Graham, Moeder Penina Graham-Smith. Eenmaal per jaar, met Kerst, ziet Gideon ook zijn grootouders van zowel zijn vader als zijn moeder, en nog een betovergrootmoeder van zijn vaders kant. Ook heeft hij nog ergens een oom (ome Rueban) die ergens op straat schijnt te leven en een drankprobleem heeft.  
Vrienden: Eleftheria en LoLa zijn zijn beste vrienden (Elef vooral omdat hij de enige jongen is die haar niet heeft versierd). Verder kent hij wel mensen vanuit café Mispoes en ook heeft hij collega's op het Ministerie met wie hij het goed kan vinden.
Liefde: Daar doet hij niet aan. Denkt hij.  
Huisdier: De krant-brengende familie-uil Vanna is dol op Gideon en is geneigd haar snavel in al haar concurrentie te zetten. Gideon kreeg haar als ei, dus heeft hij de uil zelf grootgebracht. 

[Blossom]

Joshua March

Algemeen


Naam/achternaam: Joshua March
Geslacht: man
Leeftijd: 16 - 17
Verjaardag: 12 februari
Jaar: 6
Afdeling: Huffelpuf
Woonplaats: Dover
Toverstaf: 28,9 centimeter, mahoniehout, kern van drakenhartenbloed en het handvat heeft een zandkleurige zoetwaterparel.



Uiterlijk


Lengte: 176 cm 
Gewicht: 70 kg
Ogen: (licht)bruin
Haarkleur: donkerblond; in de zomer wat blonder dan in de winter
Kapsel: Niet al te kort en rommelig; als hij het te netjes vindt zitten zet hij het met Sluitkwaters haargel recht overeind.
Kleding: Schoolgewaden en in zijn vrije tijd draagt hij gekleurde kleding van de wereldwinkel waar zijn moeder werkt, aangevuld met vintage en alles wat hij maar mooi vindt/zich goed bij voelt. Neem anders een duik in zijn  Kledingkastje.
Attributen: Drie gitaren; een gewone, akoestische met een westernprint, een magisch-elektrische gitaar waarmee hij meerdere melodielijnen tegelijkertijd kan spelen en een mooie, nieuwe glimmende gitaar die hij op zijn verjaardag kreeg van… ja, van wie eigenlijk? 
Verder draagt hij een opalen hanger aan een schoenveter om zijn nek; deze geeft hem wat rust (een eigenschap van de kracht van opaal).
Huidskleur: blank


Innerlijk


Karakter-eigenschappen: brutaal, positief, druk, chaotisch, betrouwbaar.
Karakter: Joshua's motto is: hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Hij houdt dan ook van mensen en ziet van iedereen de mooie kant. Gêne kent hij bijna niet, net als plankenvrees. Hij musiceert en acteert er lekker op los. Toch is hij niet iemand die zijn gevoelens verdoezelt: als hij lacht, lacht hij echt en als hij huilt, huilt hij echt. Hij is zonnig van karakter en ziet dingen vaak positief in. 
Interesses: muziek luisteren, muziek maken, concerten en festivals bezoeken, componeren, acteren. Op school vindt hij Leer der Oude Runen leuk en heeft hij interesse in Bezweringen en Transfiguratie, en is hij een redelijk goede Kruidenkundestudent wegens de mini wietplantage die hij in een vergeten hoekje van kweekkas vier onderhoudt.
Biografie: Joshua groeide op in een besloten gemeenschap van vrijheid, waarin vrije expressie, vrij gebruik van verdovende middelen, vrije liefde en gemeenschappelijk gebruik van geld en woonruimten normaal waren. Zijn moeder (een Dreuzel) is bewust ongehuwd en heeft nooit willen vertellen wie zijn vader was. In deze lange oneshot kwam Joshua al iets meer over hem te weten. 
Als elfjarige op Zweinstein kreeg hij in de eerste instantie heimwee, totdat hij inzag dat de commune niet veel van Zweinstein verschilt: een besloten groep met gemeenschappelijk gebruik van leefruimtes en eten. Doordat veel leerlingen om hem moesten lachen, maakte hij zich redelijk geliefd, ook al zou er niemand bij hem aankloppen met problemen. Op latere leeftijd veranderde dat geleidelijk, naarmate hij diepere vriendschappen sloot en zijn tact als zowel zijn relativerende vermogen een betekenisvollere rol gaat spelen in zijn leven.
In zijn vrije tijd klimt hij steeds vaker op podia, of blijft hij als straatmuzikant met beide benen op de grond. Feit is dat hij zich thuis voelt in de amusementssector; hij heeft een vakantiebaantje bij Cirque du Nuit (het tovenaarscircus) in Londen en met de mensen van de commune acteert hij tijdens kunstfestivals in klassieke toneelstukken zoals Hamlet en Romeo & Julia.
Toen hij vijftien was ontluikte zich langzaam de gave om te Zien. Inmiddels verzet hij zich daar niet meer tegen en maakt hij er handig gebruik van. Zo weet hij bijvoorbeeld ruim van te voren welke vragen er gesteld gaan worden bij een proefwerk. 
De Zienersgave heeft echter een behoorlijke keerzijde: de toekomst is niet altijd even fraai. Dat bezorgde hem nachtmerries, waardoor hij nog maar nauwelijks durfde te gaan slapen. Echter; door het slaaptekort en het daarbij horende medicijn (Droomloze Slaapdrank) kreeg hij zijn dromen overdag in de vorm van waanbeelden. In deze oneshot ging het pas echt fout en belandde hij in het St. Holisto.
Op Zweinstein diende zich een nieuwe professor Waarzeggerij aan: George Gladstone. Hij is Joshua's nieuwe mentor omdat hij goed weet waar Joshua doorheen gaat (maar de kans is ook aanwezig dat ze een feestje bouwen en samen in de goot belanden). De halve school noemt hem nu wel Maffe March, maar dat is niet iets wat hem echt kan schelen. 
Vaardigheden: de eerste vier schooljaren was hij nog goed in vakken als Transfiguratie, Bezweringen en Kruidenkunde, maar tijdens het vijfde jaar eisen andere vakken zijn aandacht op: Waarzeggerij, Voorspellend Rekenen, Astronomie en Leer der Oude Runen. De reden hiervan is dat Joshua, tegelijkertijd met het volwassen worden, zich als Ziener heeft ontpopt. 
Zwaktes: Toverdranken, daar mist hij de concentratie en nauwkeurigheid voor, en Verweer tegen de Zwarte Kunsten. Mensen vervloeken is dermate tegen zijn principes dat het gewoon niet lukt. Hij heeft echter wel een sterke Patronus en beheerst heel goede Afweerspreuken.
Houdt van: Spirituele zaken zoals de kracht van een liefdevolle aanraking, meditatie en het bereiken van innerlijke vrede. Maar omdat bijna niemand zo zweverig is, houdt hij vooral van snoepen, van muziek (maken) en van de meisjes en jongens van wie hij houdt. Volgens Joshua is monogamie niet door een bioloog bedacht, maar als hij kust, kust hij doorgaans uit liefde. 
Haat: Spinnen, want die vindt hij eng. Verder haat hij alleen zijn, opruimen en opstellen schrijven wat de praktische zaken betreft. Wat de persoonlijke zaken betreft haat hij hiërarchie, pestgedrag, bekrompenheid en hokjesdenken.


Omgeving


Familie: Hij ziet iedereen van de gemeenschap waarin hij opgroeide als familie. Zijn biologische vader is een tovenaar die Joshua nog nooit heeft ontmoet. Volgens anderen is het een zonderlinge, doch erg vriendelijke man die veel reist. 
Vrienden: Ja! Vooral Yorath Maddox vindt hij geweldig en dat is dan ook zijn allerbeste vriend. Voor de liefde is Yorath echter een no-go: Joshua weet dat hij nooit aan Yoraths verwachtingen kan voldoen. Verder kan hij leuk omgaan met Eleftheria, die hem Joost noemt en ze een broer-zus relatie hebben terwijl ze geen familie van elkaar zijn. Ook Abigail rekent Joshua tot zijn vrienden, maar dat komt voornamelijk omdat hij nogal vaak in de ziekenzaal te vinden is. Met Damien Hathaway kan hij fijn muziek maken en diens vriendin Circe Thriae vindt hij supergezellig.  
Vriendje of vriendinnetje: Sinds hij twee vriendinnen tegelijkertijd had (Alicia Kram en Aster Grant) en hij hen daarmee veel pijn deed, en nadat Alice Revehale gelijk enorme verwachtingen kreeg na een zoentje, is Joshua voorzichtig geworden met meisjes. Jongens daarentegen... Hij heeft een geheime relatie met Jareth Unger (Trevor Hathaway lijkt de enige te zijn die ervan weet) en een iets minder geheime, maar ook geen vaste relatie met LoLa (Lorenzo Lamar) waar hij dol op is en met wie hij graag op een feestje verschijnt.
Huisdier: Nee.

[Blossom]

Oliver Livingstone - Cavendish

Algemeen 


Naam/achternaam: Oliver Livingstone 
Geslacht: m
Leeftijd: 15/16
Verjaardag: 18 december
Jaar: 5
Afdeling: Ravenklauw
Woonplaats: Glasgow 
Toverstaf: Iep, 30,4 cm, kern van drakenbloed, goed voor Transfiguratie
Bloedstatus: Volbloed


Uiterlijk 


Lengte: 167 cm 
Gewicht: 55 kg 
Ogen: blauwgrijs
Haarkleur: blond tot lichtblond
Kapsel: kort en ietwat krullend 
Kleding: schoolgewaden. Na de les verruilt hij zijn witte overhemd voor een zwart shirt, maar draagt daar evengoed graag zijn schooltrui, -vest of -jasje overheen. Zijn schoenen zijn van de beste tovenaarskwaliteit, net als alles wat hij draagt, alleen zijn die zaken niet heel opvallend. 
Attributen: Een setje Fluimstenen 
Huidskleur: blank
Oliver lijkt erg op zijn vader, al weet hij dat zelf niet aangezien het lang geleden is dat hij hem voor het laatst zag. Er waren ooit wat foto's, maar die zijn verloren gegaan.


Innerlijk 


Karakter-eigenschappen: Verlegen, vriendelijk, bescheiden, lage dunk van zichzelf. 
Karakter: Oliver is iemand die niemand tot last wil zijn, niets fout durft te doen, onzeker is en altijd stotterend praat. Hij zou graag onzichtbaar zijn en daarom haalt hij bij alle vakken gemiddelde cijfers: nooit te hoog, nooit te laag, om maar niet op te hoeven vallen. Bij Transfiguratie maakt hij daarom wel eens expres een fout.
Interesses: Schoolvakken: Bezweringen, Transfiguratie en Leer der Oude Runen. Op sociaal gebied: spelletjes met Fluimstenen, toverschaak. Op liefdesgebied: Noah Elliot. Op modegebied: als het maar zwart of donker is. Op gebied van muziek: Folk. 
Biografie: Oliver is de zoon van Stacey, een dame die haar leven zo’n zeventien jaar geleden niet goed in de hand had. Ze was verliefd op een man die Ethel Gloria heette, maar helaas; de kerel was getrouwd. Echter; omdat zij altijd alles kreeg wat ze hebben wilde, smeedde ze een plan. Ze pikte het namelijk niet dat ze Ethel niet krijgen kon. Ze wilde hem, dus het moest.
Langzaam vergiftigde ze de man met kleine hoeveelheden Amortentia en wist hem zo voor een langere tijd min-of-meer aan zich te binden. Toen Oliver geboren werd, was ze zielsgelukkig, ook al hield Ethel er nog een lange tijd een dubbelleven op na. Misschien zou hij dat niet gedaan hebben als hij niet onder de voortdurende invloed van Amortentia was. Uiteindelijk was de toverdrank sterker dan de mans wil, dus verliet hij zijn vrouw en dochter en trok bij Stacey in. 
Echter; toen Ethel dat eenmaal deed, was Stacey hem al snel beu en stopte met het toedienen van Amortentia, waarna Ethel het hazenpad koos en ze nooit meer contact hadden daarna. 
Het leven van een alleenstaande moeder was zwaar en daardoor van korte duur, want wat Stacey wilde, zou ze krijgen, en dit keer wilde ze een rijke man. 
En die kreeg ze. De zeer welgestelde Christopher viel voor haar (zonder Amortentia) en ze zijn tot op vandaag de dag een stel. Sindsdien woont Oliver in een voor Dreuzels verborgen paleis in Glasgow.
Hij heeft daar geen vrienden, met Dreuzels omgaan is verboden en er zijn tal van etiquette-regels waaraan hij moet voldoen. Tot zijn elfde kreeg hij privéles van een strenge juf. 
Nadat hij naar Zweinstein ging (en tot zijn opluchting in Ravenklauw kwam, anders zou zijn moeder kwaad geworden zijn) ontwikkelde hij zich wat meer als een individu met eigen ideeën, die tijdens vakanties direct de grond ingeboord worden. Zijn moeders wil is wet en ze herhaalt die wil als een toegeschreeuwde reclameleus; steeds maar weer krijgt hij te horen dat hij niet goed genoeg is en dat alles aan hem beter kan. Dit maakt hem erg onzeker tegenover iedereen die hij kent.
Zijn stiefvader is wel een aardige man. Oliver kan, omdat Christopher het altijd erg druk heeft, nooit bij hem terecht met problemen, maar ondertussen wordt hij vooral in materiële zaken erg verwend. Zo draagt hij dure kleding, heeft hij de mooiste schrijfveren en hoeft hij nooit met de Zweinsteinexpress mee, maar reist hij met een koets getrokken door gevleugelde paarden. Zijn stiefvader heeft zelfs de stap gezet dat hij Oliver als zijn erfgenaam heeft aangewezen. Oliver zou daar dankbaar voor moeten zijn, maar het maakte hem slechts nog onzekerder dan hij al was en hij kreeg er ook zomaar een achternaam bij - die hij voortdurend vergeet te noteren boven proefwerken en dergelijke.
Desondanks komt Oliver nooit verwaand over; hij voelt zich belast met verantwoordelijkheden waarop hij niet zat te wachten en hij voelt zich ook niet thuis in de wereld van de biljonairs. Dit werd nog eens versterkt toen hij gevoelens kreeg voor Noah, die Oliver tot zijn grote spijt en verdriet niet aan zijn ouders voor kan stellen. In zijn kringen zou hij zich moeten verloven met een prinses of gravin of op zijn laagst de dochter van de minister van Toverkunst. In ieder geval niet met een kind van een thuisblijfmoeder en een eenvoudige ambtenaar - en al helemaal niet met een jongen. 
Een andere kwestie is zijn halfzus Nathalie. Oliver wist niets van haar bestaan af totdat zij ineens voor hem stond en hem wilde spreken. Echter; Oliver is geen vlotte prater en Nathalie is niet zo geduldig… het leverde hem letterlijk en figuurlijk kopzorgen op.   
Vaardigheden: Handigheidjes met Fluimstenen, Transfiguratie, creatief, nette manieren, mooi handschrift.
Zwaktes: durft niks, stottert, voelt zich te veel, faalangst.
Houdt van: Noah, Peperduiveltjes, folkmuziek, Zweinstein, buitenlucht, spellen en raadsels.
Haat: zichzelf een beetje, omdat hij niet is wat zijn moeder wil dat hij is.


Omgeving 


Familie: Moeder Stacey Livingstone - Cavendish, biologische vader Ethel Gloria, stiefvader Christopher Cavendish, halfzus Nathalie Mill.
Vrienden: Theo Park vindt hij erg aardig en met Flore Catarele onderhoudt hij een moeizame liefdes-achtige relatie nadat ze eens zomaar zijn koets in stapte. De achternaam Elliott zal een bepaalde aantrekkingskracht hebben, want hij kan het ook goed vinden met Robyn, het sportieve meisje uit Huffelpuf.
Liefdesperikelen: Het wordt nog heel romantisch in de kast, samen met Noah Elliott. Oliver komt er niet uit. Nooit. 
Huisdier: “O, nee, getsie, bah!” riep zijn moeder toen hij alleen maar een goudvis wilde. Later durfde hij dus niet om een katje of een uil meer te vragen, al zou hij er graag eentje willen. Noahs kat Caesar komt vaak bij hem op schoot zitten en dat vindt Oliver wel leuk want dan is er toch nog een dier om mee te kroelen.

[Blossom]

Anthony Evergreen

Algemeen


Naam/achternaam: Anthony Evergreen
Geslacht: M
Leeftijd: 16
Verjaardag: 2 november
Jaar: 6
Afdeling: Griffoendor
Woonplaats: vlak buiten Limerick, Ierland
Toverstaf: Eikenhout met Eenhoornhaar, een superdegelijke stok. 
Bloedstatus: Dreuzeltelg


Uiterlijk


Lengte: 180 cm
Gewicht: 78 kg
Ogen: bruin
Haarkleur: donkerblond
Kapsel: bovenop iets langer, kort in de nek
Kleding: altijd schoolgewaden + iets stoers; leren jasje, spijkerbroek. Dreuzelkleding. 
Attributen: een zilveren oorringetje
Huidskleur: blank met moedervlekjes 


Innerlijk


Karakter-eigenschappen: niet onvriendelijk, maar soms wel stug. Durft veel, houdt van snelheid en een beetje gevaar, sportief, competitief, ijdel, opschepper.
Karakter: Anthony is iemand die in het begin van gesprekken vaak zeer kort en bondig antwoord geeft op vragen en in datzelfde gespreksstadium weinig vragen aan zijn gesprekspartner stelt. Als die persoon dan net zo stug is, verstaan ze elkaar met een half woord. Is die persoon iemand die honderduit kletst, luistert hij graag en zal hij na verloop van tijd ook wat gemakkelijker praten.
Hij is sportief en houdt van Zwerkbal, hij spaart voor een vliegende motor, hij neemt tijdens zijn vakanties deel aan bootcamp en mudraces in zijn woonplaats en houdt van festivals zoals Trekkertrek en Zwarte Cross (De Ierse varianten daarop, maar je begrijpt het type dus wel hoop ik). Hij is niet bijzonder hulpvaardig, al geeft hij soms heel nuchter goede raad, maar iedereen heeft recht op zijn eigen problemen en Anthony heeft de mening dat het goed is voor iemands eigenwaarde als die zijn problemen zelf oplost. Opkomen voor losers doet hij niet (al zal hij niet te beroerd zijn om een Klassenoudste op bepaalde problemen te wijzen, want ja, daar zijn Klassenoudsten toch voor?), maar hij is wel een gezelligheidsdier die graag iets met zijn afdelingsgenoten onderneemt. 
Hij heeft echter een behoorlijk zwak voor de levensstijl van zijn ouders. Enerzijds vindt hij hen truttig, anderzijds voelt het vertrouwd en goed. 
Interesses: In de toekomst wordt kantoorbaantje natuurlijk niks en Anthony is ook niet het type om op zijn dooie gemakkie toverdranken te brouwen. Alles met actie past bij hem; Zwerkballen/vliegen, Dreuzelsporten, Fabeldieren (liefst de gevaarlijke), Verweer tegen de Zwarte Kunsten en vioolspelen. Wat? Ja, vioolspelen.
Biografie: Anthony groeide op in een Dreuzelgezin. Hij heeft een oudere broer en zus; ze zijn een tweeling. Hij is de enige in het gezin met magische vermogens.
Zijn ouders zijn altijd, ongeacht hun leeftijd, onveranderd gebleven; zij zijn klassiek tot op het bot. Type plooirok met hooggesloten blouse voor moeder, maatpak met stropdas voor vader. Als tijdmachines zouden bestaan, kwamen ze rechtstreeks ergens uit de veertiger jaren van de vorige eeuw. Zij zijn fervent liefhebber van klassieke muziek, zijn ook aangesloten bij een klassiek orkest en verafschuwen alle moderne fratsen. Omgaan met een smartphone kunnen ze bijvoorbeeld niet.
Anthony's broer en zus laten zich daar een klein beetje door meeslepen, al zijn ze iets meer met hun tijd mee, en componeert de ene modern-klassieke muziek, wat de ander dan weer probeert te spelen en zijn ze samen echt zo'n broer-zus-kliek. Ze zitten beiden op het conservatorium, precies zoals hun ouders wensten. 
Anthony werd een buitenbeentje. Al vanaf jonge leeftijd was hij liever bezig met gevaarlijke dingen zoals van een trapleuning af glijden, op het dak van het huis proberen te klimmen, of proberen zo hoog mogelijk te gaan als hij op de schommel zat. Pianospelen was stom, en harp nog erger. Het was een wonder te noemen dat hij zich op den duur toelegde op het spelen van viool, hoewel dat het enige gewenste gedrag was dat hij als kind toonde en het werd zijn flinterdunne connectie met het gezin waartoe hij behoorde. 
Zijn ouders hebben lang getwijfeld: zouden ze hun zoontje naar Zweinstein laten gaan, een school die ze niet kenden? Of hetzelfde opleidingstraject als hun oudste twee kinderen? Uiteindelijk werd het toch Zweinstein, want Anthony's magie was moeilijk onder controle te houden. Er zweefde altijd van alles door het huis en dat vonden ze maar eng.
Op Zweinstein was Anthony direct op zijn plek en ontplooide hij zich in een heel tegenovergestelde richting dan zijn ouders. Iedere vakantie ziet hij hun gezichten weer vol afschuw naar hem staren, omdat het contrast met zijn broer en zus steeds groter wordt en ze hun rebelse (in hun ogen) zoon bijna niet meer kennen. Dat is te zeggen; totdat ze hem in een pak hijsen en hij met het orkest mee moet/mag gaan spelen. Gek genoeg vindt hij dat wel leuk om te doen, al zou hij tegen al zijn vrienden erover zwijgen. Voor eventjes past hij dan leuk bij het geel-met-zacht-oranje bloemetjesbehang. 
Vioolspelen is suf. Een guilty pleasure voor Anthony. Bijna niemand op Zweinstein weet ervan, en dat wil hij het liefst zo houden. Alleen zijn vriendin (toen nog crush) Aster Grant weet ervan, nadat ze hem betrapte op het oefenen van kerstnummers voor het aankomende kerstconcert. Ze bleek het mooi te vinden en ze is later ook naar de uitvoering geweest. Anthony is stapeldol op haar, ondanks dat ze in zijn ogen ook heel saai is want ze houdt niet zo van feestjes, ze sport niet en ze houdt van huiswerk maken. Maar dat kan hem allemaal niet schelen.  
Vaardigheden: Verweer, Verzorging van Fabeldieren, Vliegen en Bezweringen als beste schoolvakken. De rest is niet uitmuntend, maar hij is serieus genoeg om geen enkele Z op zijn resultatenlijst te hebben. Verder heeft hij kracht en vlugheid, ritmegevoel en functioneert hij goed in een team.
Zwaktes: Langdurige concentratie bij niet-actieve schoolvakken is te moeilijk op te brengen, ongeduldigheid, vraagt nooit hulp, ietwat ijdel (traint dan ook veel) en zijn zachte kantje; het vioolspelen.
Houdt van: Aster (ja, hij meent 't serieus) en verder… als het maar veel, groot en snel is. En van zijn viool.
Haat: spruitjes! Lichte aversie tegen Geschiedenis van de Toverkunst, raadsels en mensen die net zo tuttig zijn als zijn ouders.


Omgeving


Familie: Vader Isaac (52) Moeder Stephanie (51) Broer Matthew (21) Zus Mary-Ann (21)
Vrienden: Alle Griffoendors en via Asters vriendin Emilien kan hij het ook goed vinden met Morrison Craig.
Vriendin: Aster Grant
Huisdier: Ja, Anthony dacht: 'Laat ik een uil kopen,' en dat werd natuurlijk een joekel van een dier. De grootste uil in de uilenvleugel is dus die van Anthony. Hij dacht ermee een briefwisseling te kunnen onderhouden met zijn ouders (het blijven toch je ouwelui) en broer en zus, maar die vinden de uil eng en durven echt niet een brief van zijn poot af te halen. Iedereen die de uil vriendelijk te leen vraagt aan Anthony, wordt niet geweigerd. De uil heet John. 

[Blossom]

Mason Jones

Algemeen


Naam/achternaam: Mason Jones
Geslacht: M
Leeftijd: 17
Verjaardag: 30 oktober
Jaar: 6
Afdeling: Zwadderich
Woonplaats: Londen
Toverstaf: Beukenhout met Eenhoornhaar
Bloedstatus: Halfbloed; de opa en oma aan zijn moederskant zijn Dreuzels


Uiterlijk


Lengte: 175 cm
Gewicht: 75 kg
Ogen: grijs-groen
Haarkleur: bruin
Kapsel: vaak langere lokken, kort in de nek
Kleding: zwart en redelijk netjes
Attributen: Sieraden heeft hij wel, maar draagt hij niet zichtbaar. Onder zijn shirt heeft hij een zilveren ketting met een slangenmedaillon. Zichtbaar is alleen het horloge dat hij aan het begin van dit schooljaar kreeg. Het is een magisch horloge dat van onbreekbaar glas is gemaakt. Alleen het uurwerkje en de minuscule tandwieltjes zijn van zilver.
Huidskleur: blank


Innerlijk


Karakter-eigenschappen: berekenend, sluw, manipulatief, zelfverzekerd, leergierig, onbetrouwbaar.
Karakter: Mason denkt over alles na, maar is zeker niet de slimste persoon op Zweinstein. Hij heeft interesse in alles wat illegaal is, maar laat de uitvoering graag aan anderen over, die hij dan vaak het laatste zetje geeft tot het doen van duistere vervloekingen of het brouwen van levensgevaarlijke toverdranken. Als iemand daar dan mee in problemen komt, is hij een blij mens en trekt zijn meest onschuldige gezicht en keert zich volledig van de dader af. Dat maakt hem niet zo erg geliefd in de kerkers van Zwadderich.
Interesses: Toverdranken, bezweringen en zwarte kunsten. 
Biografie: Mason groeide op als oudste zoon van Rudy en Nemain Jones, beiden ondernemer in de Verdonkeremaansteeg, waar ze een winkel hebben in magische giffen, halffabrikaten voor toverdranken en zeldzame toverdrank-ingrediënten. Hun woning bevindt zich boven de winkel, en omdat Mason opgroeide met allerlei duistere figuren op straat en in de winkel, ziet hij totaal geen verschil tussen goed en slecht. Hij zal iemand niet snel op het uiterlijk beoordelen tot de gruwelijkheden waartoe die persoon capabel kan zijn. Een klein meisje in een roze jurk kan net zo goed een moord plegen als een kerel van twee meter in een zwarte mantel, is zijn bescheiden mening. 
Het maakt hem soms scherp in zijn observaties, maar zelf houdt hij altijd zijn handen schoon. Vroegere vriendjes spoorde hij wel eens aan tot het vergiftigen van hun huisdier, maar zelf deed hij dat nooit. Toen hij op Zweinstein in Zwadderich werd gesorteerd, verbaasde het eigenlijk niemand, hoewel de Sorteerhoed ook 'Ravenklauw' liet vallen als toekomstige afdeling. Mason is op school een rustige jongen die zijn eigen plan trekt: hij is niet opvallend, lijkt geen uitgesproken mening te hebben, studeert op zijn tijd wat en haalt bovengemiddelde resultaten (behalve voor geschiedenis van de Toverkunst, want daarin is hij ronduit slecht). Hulpvaardig is hij niet, of eigenlijk helpt hij mensen vaak van de wal in de sloot, en als hij daarover wordt aangesproken, zegt hij: 'je deed 't zelf'. Echt gevaarlijke situaties heeft hij nog niet meegemaakt, maar de kans is aanwezig dat hij dan toch in actie schiet om iemand te helpen… Of niet natuurlijk… Of misschien alleen zijn jongere broer en zus, want ondanks dat hij hen redelijk links laat liggen, heeft hij wel een band met hen.
Vaardigheden: In de meeste schoolvakken is hij goed, maar erg ambitieus is hij niet. 
Zwaktes: Geschiedenis boeit hem niet (dus slechte cijfers), en Dreuzelkunde is matig (hoewel hij het interessant vindt om te weten te komen of Dreuzelsystemen te saboteren zijn). Verder is hij bovengemiddeld lang bezig om iets te leren; hij besteed soms drie uur aan huiswerk waar een ander het met twee uurtjes af kan. Met zulke goede resultaten valt dat niet zo heel erg op.
Houdt van: de stad (natuur is niet zijn ding) en van binnen zijn (ook als de zon buiten schijnt) en van experimenteren met spreuken en toverdranken.
Haat: Smekkies in Alle Smaken, huisdieren, feestdagen (hoewel hij wel van feestjes houdt, vind hij dingen als 'kerst' echt een ramp) en controlfreaks.


Omgeving


Familie: Vader Rudy, moeder Nemain, Zusje Caroline (13, Zwadderich) en broertje Dylan (11, Zwadderich)
Vrienden: Het is niet heel gemakkelijk om vriendschap te sluiten met Mason. 
Vriendin: Liefde is nog weer moeilijker dan vriendschap (succes, dames!) maar soms gebruikt hij eens een naïef meisje en daarna laat hij d'r weer vallen. Valarie Lingaard is/was er zo eentje.

[Blossom]

Reservepost 1 (Megan?)

[Blossom]

Reservepost 2 (Danyel?)