You Don't Need A Man!

[PinkyTonks]

Al snel trok Olivia Emilien mee naar een kroeg. Vanop de stoep konden ze de muziek en het gelach van de mensen al horen. Olivia klopte in een vreemd ritme op de afgebladderde blauwe deur en vervolgens stonden ze binnen tussen al het volk. Er waren van alle soorten tovenaars en heksen aanwezig met heel veel verschillende kleuren gewaden en hoeden. De jongere mensen droegen echter net zoals zij en Olivia wat hippere uitgaanskleren. Daardoor blendde ze lekker bij de rest van het volk en voelde Emilien zich meer op haar gemak dan ze had gedacht. 
Ze baanden zich een weg door een groepje tovenaars en Emilien probeerde zich tevergeefs te excuseren bij de mensen waarbij ze per ongeluk op hun tenen ging staan. Het was echt al erg druk en Olivia kon niet snel genoeg bij de bar staan. Het meisje bestelde net zoals haar haren een paarse cocktail. Emilien kon enkel twijfelend naar de menukaart staren. Ze was niet van plan geweest om alcohol te gaan drinken, maar ze was vanavond zoveel niet van plan geweest en nu stond ze in een pub in Edinburgh. Het was niet dat ze nooit alcohol dronk. Zeker bij speciale gelegenheden, zoals Kerst of Nieuwjaar, dronk Emilien wel een glaasje. Ze wou gewoon niet te extreem gaan vanavond. Nu had Olivia echter een cocktail besteld, die er overigens erg lekker uitzag, en het was nog vroeg op de avond. Olivia had gelijk, Emilien moest echt eens uit haar stulp kruipen. Ze ging echt niet door één cocktail stomdronken op straat lopen. 
"Als jij voor paars gaat, dan ga ik voor zilver, want dat is mijn lievelingskleur!" stelde Emilien voor en niet veel later liep ze met een glitterende cocktail naar een vrij plaatsje aan de bar. Ze klonk haar glas tegen dat van Olivia en nam een sipje. Emilien had de smaak echt niet verwacht, dus ze keek met opgetrokken wenkbrauwen naar het zilveren drankje. "Frambozen," knikte ze goedkeurend en ze zag dat Olivia hetzelfde deed, maar dat haar drankje bestond uit druiven.
"Nee," schudde Emilien haar hoofd: "Kroegen staan niet echt op mijn lijstje met dingen die ik vaak doe. Kijk, ik woon in Londen, dus ik ga niet zeggen dat ik nog nooit een pub ben binnen geweest, maar meestal gaan Morrie en ik naar een romantisch theehuisje of gaan we wat lekkers eten. En mijn beste vriendin Aster houdt helemaal niet van uitgaan en te veel mensen." Ze grinnikte even: "Ze houdt zelfs niet eens van de Zweinsteinfeestjes! Die zijn nochtans hartstikke leuk!" 
In tegenstelling tot Emilien had Olivia echt al veel ervaring met zo'n uitstapjes als nu. Dat ontnam nog wat van de zenuwen die Emilien voelde, want als Olivia het al ontelbare keren gedaan had, wat was dan de kans dat ze betrapt zouden worden. Daarbij kende Olivia Edingburgh vast wel goed en zouden ze hier ook niet snel verloren lopen.
Het Zwadje gaf aan dat Emilien geen man nodig had. "Oh wel," gniffelde Emilien: "Ik ga het echt niet uitmaken met Morrie hoor! Maar misschien heb je wel gelijk dat ik wat meer tijd voor mezelf moet vrij maken. Ik ben blij dat je me gevraagd hebt!"
Ze gaf Olivia een stralende glimlach en nam nog een slok van haar cocktail. "Wow," riep Emilien verrast: "Nu gaat de smaak over in aardbei!"

[Timsel]

Gelukkig vond Emilien het gezellig. Olivia glimlachte breed. ‘Ze hebben ontzettend lekkere drankjes hier,’ zei ze vrolijk. Ze nam nog een slokje. ‘Hmm, meloensmaak? Heerlijk.’
Ze zette haar glas weer neer en speelde wat met haar paarse lokken. ‘Ik bedoelde ook echt niet dat je het uit moet maken, lieverd! Nee, ben je gek. Het is alleen zo…’ Ze dacht even na over hoe ze dit moest brengen. ‘Je moet je leven niet laten leiden door één persoon. Je leeft voor jezelf – niet voor… wie dan ook. Zelfs al is het je vriendje.’
Ze glimlachte. ‘Je bent het vast niet eens met me. Maar geloof me, ik was ook ooit zo. Alles draaide om mijn vriendje. Ik paste mijn hele dag aan voor hem. Liet hem weten wat ik deed. We waren altijd samen. En als we niet samen waren…’ Ze zuchtte. ‘Dacht ik nog steeds aan hem. Ik zat de hele dag voor me uit te staren, me voor te stellen wat ik zou doen als hij er weer was… eigenlijk draaide mijn hele leven om hem.’
Ze slaakte een zucht. ‘Ik zag jou daar zitten en ik had gehoord dat je een vriend had. Ik herkende me helemaal in jou. Tenminste, hoe ik was.’
Ze glimlachte hartelijk. ‘Het is goed om af en toe wat leuks te doen. Om te herinneren dat het jouw leven is, en dat jij de keuze maakt over hoe je je voelt. Je zou niet van iemand afhankelijk moeten zijn hoe je je voelt.’

[PinkyTonks]

Terwijl Emilien gelukzalig van haar cocktail nipte, begon Olivia een hele uitleg over hoe zij ooit geweest was. Ze had blijkbaar ook een vriendje gehad waar ze helemaal afhankelijk van was geweest en Emilien moest toegeven dat ze zichzelf wel in die woorden herkende. Het enige verschil was dat ze zich bijna nooit ergerde om zoveel bij Morrison te zijn en ze kon echt nog wel doen waar zij zin in had. Alleen nu Morrison voor een wat langere tijd weg was, voelde ze zich zo leeg en eenzaam. Een gevoel dat ze voor hun relatie nooit gehad had. Dus misschien had Olivia ergens toch wel gelijk, want dat lege gevoel was vanavond voor het eerst sinds dat Morrison vast zat in Amerika, niet meer zo aanwezig.
"Dan vind ik het heel erg fijn dat je me wilt helpen om niet dezelfde fouten te maken," bedankte Emilien het Zwadje en ze hief het glas van haar cocktail op om te proosten, ook al was haar glas al halfleeg. Ze glimlachte Olivia toe. Het was echt erg leuk om eens iemand nieuw te leren kennen, die zo anders was dan de meeste mensen waarmee ze normaal optrok. Ook al was Emilien even oud als Olivia, had ze het gevoel dat Olivia haar grote zus wel kon zijn. Ze had precies zoveel meer levenservaring en vond het totaal niet erg om dat met Emilien te delen.
"Heb je nog andere raad misschien?" kon Emilien dan ook niet laten om te vragen: "Mijn kleren bijvoorbeeld? Veel mensen vinden ze te kinderachtig omdat ik graag glitters draag of glinsterende stofjes. Wat denk jij? Je mag echt heel eerlijk zijn!"

[Timsel]

Het was eigenlijk heel gezellig. Gewoon, een avondje stappen met een vriendin. Toen Olivia zag dat Emiliens glas nu alweer halfleeg was, bestelde ze een tweede glas en maakte een wegwerpgebaar voordat Emilien kon tegenstribbelen. Even goed indrinken, dat was altijd de eerste stap voor een leuk einde van een avondje uit.
Emilien begon over haar kleding en Olivia dacht even na. Tja, dat was wel een goede vraag. ‘Nou ja, ik vind persoonlijk heel erg cool dat je je zo kleedt! Lekker jezelf. Maar… het is niet echt iets wat iemand in het laatste jaar zou dragen. Ik zou het in ieder geval niet doen, maar dat is niets ten nadele van jou, want het staat jou gewoon wel leuk.’ Olivia slurpte even een seconde lang van haar cocktail. ‘Mijn klasgenoten vinden je vaak kinderachtig gekleed. Dan zeg ik: “het kan altijd erger”, met een blik naar hen toe,’ zei Olivia met een knipoog.’
Ineens kwam ze op een idee. ‘Maar nu we het toch daarover hebben. Je bent toch al heel erg uit je comfort zone, toch? En je begint er zelf over… Wat als… we eens gaan kijken of we misschien een nieuwe look voor je kunnen fixen? Ik ken echt een super leuke winkel, hier vlakbij. Misschien zit daar wel wat leuks tussen. En stel, je vindt het niet leuk, dan gaan we gewoon wel verder.’