03/09/2020, 20:00
'ROOM'TOUR
Een beetje gespannen luisterde Nina naar het getater van de professors. Een oriëntatiedag... dat was nieuw volgens haar zus. Olivia beweerde alleszins dat in haar tijd zoiets nog niet bestond. Volgens haar hadden de leerkrachten de introductiedag uitgevonden omdat eerstejaars te snel verloren liepen in het kasteel en zo altijd te laat waren in de les. Daar kon Nina inkomen, het kasteel was gigantisch! Ze kon niet geloven dat er ooit een dag zou komen dat ze hier zonder kaart haar weg zou vinden. Dus misschien kwam die introductiedag toch perfect uit.
Alle eerstejaars zouden in duo's opgesplitst worden met een lijstje met locaties. Samen zouden ze aan de hand van de schilderijen, geesten of oudere leerlingen een weg moeten zoeken naar de aangegeven locatie. Bij elke locatie zou een afstempelpost staan om aan te tonen dat ze er geweest waren. Om het een beetje spannend te houden, hadden de leerkrachten beloofd dat de eerste drie duo's een extra prijs kregen.
Nina had er best wel zin in. Hoewel ze de laatste avond al wat beter kennisgemaakt had met de meisjes uit haar slaapkamer, was ze erg nieuwsgierig om hen nog beter te leren kennen. Misschien kon ze wel samen een team vormen met het blonde meisje met de sproetjes, waarvan ze de naam even kwijt was. Zij was erg aardig. De leerkrachten leken echter andere plannen te hebben. Omdat het hun opgevallen was dat er steeds een grote kloof was tussen de afdelingen, vonden ze het geschikt om al vanaf het begin een onderlinge samenwerking te organiseren. Dat zorgde er misschien voor dat in de toekomst de afdelingen beter met elkaar overweg gingen komen.
Nina had er niet echt een bezwaar tegen dat ze anderen leerde kennen, ze kon best sociaal zijn. Maar ze was vaak niet de eerste die het gesprek begon. Een beetje onzeker staarde ze naar de andere leerlingen. Ze was blijkbaar niet de enige de op zoek ging naar een partner. Ze zag twee identieke meisjes elkaar om de hals vliegen. Vast een tweeling die in een andere afdeling terecht gekomen was. Ach, zo leerde je ook geen nieuwe mensen kennen. Het blonde ravenklauwmeisje waar Nina eerst een team mee had willen vormen, sloot zich aan bij een rossige Huffelpuf. De meeste Griffoendors lieten de Zwadderaars links liggen en zochten zichzelf een Huffelpuf of Ravenklauw uit. Ook de Zwadderaars gingen op zoek naar een ideale teamgenoot bij haar eigen afdeling. Een forse jongen duwde zijn weg letterlijk naar de sterkst uitziende Ravenklauw. Het kon Nina niet zoveel schelen of er nu een Zwadderaar of Griffoendor haar uitkoos, zolang ze niet alleen achterbleef. Ze zocht de overige Griffoendors af om te zien of er een vriendelijk uitziend meisje was waarmee ze misschien kon samenwerken. Ze kreeg echter als antwoord een felle por in haar zij. Een beetje verbaasd keek ze naar de kleine jongen die zich extreem enthousiast een weg baande tussen de leerlingen door.
"Sorry als ik in de weg stond," floepte Nina er als vanzelf uit. Ze had de gewoonte om zich steeds te excuseren, ook al was het de jongen die haar een duw gegeven had. Ze bestudeerde hem even beter. Hij was een paar centimeter kleiner dan haar, met nog echt een kinderlijk, ondeugend gezicht. Zijn Huffelpufse stropdas was volledig verkeerd geknoopt en zijn hemd stak maar half in zijn broek. Ze perste er een half glimlachje uit, omdat het nogal belachelijk stond. Een beetje wanordelijk, maar wel enthousiast. Misschien vormden ze wel een goed team samen. Voor ze er erg in had knikte ze hem toe: "Heb je al een partner? Anders...wel, ik ben nog alleen!"