Afgaand op de non-verbale reactie van Jo-Ann op wat hij vertelde over oudere personen met SOA’s was het tijd om van gespreksonderwerp te veranderen. Ze voelde zich er duidelijk ongemakkelijk bij en hij moest zichzelf er weer eens aan herinneren dat dingen die onder collega’s verteld werden niet altijd geschikt waren voor buiten Sint-Holisto. Maar onrechtstreeks kwam hij nu toch te weten dan Jo-Ann vrijgezel was. Ze sprak over een relatie die op de klippen gelopen was.
“Oh, dat was vast moeilijk,” zei hij. “Was het een lange relatie?”
Is het lang geleden, wilde hij ook wel vragen, maar dat klonk minder empathisch en meer nieuwsgierig en dat was niet zijn bedoeling.
Gezien zij ook open was over haar relatiestatus, besloot hij dat ze van hem ook eerlijkheid verdiende.
“Ik heb niet echt een relatie achter de rug die op de klippen is gelopen, zoals je dat zo mooi zegt,” zei hij. “Wel een aantal kortstondige relaties die het toch niet echt waren. Ik heb wat een reputatie opgebouwd ermee. Dat ik van mooie vrouwen houd.”
Tariq haalde zijn schouders op.
“Tja, ontkennen kan ik dat niet.”
Hij keek om zich heen in de bar terwijl hij nadacht over een antwoord op haar vragen. Zijn relatiestatus was niet bepaald ingewikkeld te noemen en toch voelde het soms zo. Hij sprak van kortstondige relaties en vroeg zich af of hij zijn onenightstands daar bij kon rekenen. Natuurlijk kon hij die met de beste wil van de wereld geen relatie noemen, maar om die nu ook te vernoemen tegenover iemand die mogelijk net een langdurige relatie achter de rug had, zou het beeld dat ze van hem had, vast geen goed doen. Tijdens zijn studies had hij gewoon geen tijd gehad om in een serieuze relatie te investeren. Voltijdse Helerstudies met daarnaast een bijbaantje waar mogelijk om zijn flat te kunnen betalen, aangezien hij zo weinig mogelijk beroep wilde doen op steun van zijn moeder een stiefvader, hadden er voor gezorgd dat hij niet veel tijd en energie over had om daarnaast ook nog eens de liefde van zijn leven te ontmoeten.
“Ik denk dat je momenteel wel kan stellen dat ik met mijn werk getrouwd ben,” zei hij terwijl hij haar aankeek. “Maar dat is vooral bij gebrek aan iemand anders om mee te trouwen, denk ik. Ik bedoel maar… Ik doe mijn werk erg graag en dat vraagt veel tijd, maar het is niet dat er daarnaast geen plaats is voor iets anders. Of iemand anders.”
Hij wendde zijn ogen af en richtte zijn blik weer op zijn drankje.
Sinds wanneer vertelde hij zo veel aan een relatieve vreemde?
“Oh, dat was vast moeilijk,” zei hij. “Was het een lange relatie?”
Is het lang geleden, wilde hij ook wel vragen, maar dat klonk minder empathisch en meer nieuwsgierig en dat was niet zijn bedoeling.
Gezien zij ook open was over haar relatiestatus, besloot hij dat ze van hem ook eerlijkheid verdiende.
“Ik heb niet echt een relatie achter de rug die op de klippen is gelopen, zoals je dat zo mooi zegt,” zei hij. “Wel een aantal kortstondige relaties die het toch niet echt waren. Ik heb wat een reputatie opgebouwd ermee. Dat ik van mooie vrouwen houd.”
Tariq haalde zijn schouders op.
“Tja, ontkennen kan ik dat niet.”
Hij keek om zich heen in de bar terwijl hij nadacht over een antwoord op haar vragen. Zijn relatiestatus was niet bepaald ingewikkeld te noemen en toch voelde het soms zo. Hij sprak van kortstondige relaties en vroeg zich af of hij zijn onenightstands daar bij kon rekenen. Natuurlijk kon hij die met de beste wil van de wereld geen relatie noemen, maar om die nu ook te vernoemen tegenover iemand die mogelijk net een langdurige relatie achter de rug had, zou het beeld dat ze van hem had, vast geen goed doen. Tijdens zijn studies had hij gewoon geen tijd gehad om in een serieuze relatie te investeren. Voltijdse Helerstudies met daarnaast een bijbaantje waar mogelijk om zijn flat te kunnen betalen, aangezien hij zo weinig mogelijk beroep wilde doen op steun van zijn moeder een stiefvader, hadden er voor gezorgd dat hij niet veel tijd en energie over had om daarnaast ook nog eens de liefde van zijn leven te ontmoeten.
“Ik denk dat je momenteel wel kan stellen dat ik met mijn werk getrouwd ben,” zei hij terwijl hij haar aankeek. “Maar dat is vooral bij gebrek aan iemand anders om mee te trouwen, denk ik. Ik bedoel maar… Ik doe mijn werk erg graag en dat vraagt veel tijd, maar het is niet dat er daarnaast geen plaats is voor iets anders. Of iemand anders.”
Hij wendde zijn ogen af en richtte zijn blik weer op zijn drankje.
Sinds wanneer vertelde hij zo veel aan een relatieve vreemde?
![[+]](https://nomaj.nl/images/emerald/collapse_collapsed.png)