Celebrity Hunt

[Lukas]

Tevreden arriveerde Noah in de keukens. Hij hoorde Emilien nog wat zeggen over zoeken naar chocokikkerplaatjes, maar het registreerde niet. Zijn gedachten waren ergens anders, bij de heerlijke geuren en het voedsel dat er nog tien keer heerlijker uit zag. Links, recht, voor en achter en zelfs boven hem zag hij allerlei lekkers dat hij in een, twee, drie zou kunnen verorberen. Hij kreeg eerst een glas water, alsof de elfjes zijn gedachten konden lezen. Na het nemen van een grote slok, proefde hij van alles dat er vandaag op het menu stond, al had hij de indruk dat de elfjes ook gerechten gemaakt hadden die anders alleen bij speciale gelegenheden op tafel verschenen.
Hij liep van de ene pot naar de andere pot. Een lepel pompoensoep hier, een stuk vleesbrood daar. Zijn favoriet was echter de gefrituurde kabeljauwfilet met frietjes. Heerlijk krokant maar sappig van binnen. In no time speelde Noah de hele maaltijd naar binnen. Zijn buik stond stilletjes aan op ontploffen, en dan moest hij nog aan de desserts beginnen.
Noah wist niet hoe de elfjes het gedaan hadden, maar ze hadden een hele resem aan keuze. Een heerlijke portie tiramisu, met daarop een delicate laag cacaopoeder. Een chocomousse zo luchtig dat je er van ging zweven. Macarons in allerlei kleuren met vullingen zo exotisch geurend dat je je op een onbewoond eiland waande. Strooptaart zo ongelofelijk zoet en een trip naar de tandarts meer dan waard. Maar Noahs favoriet was misschien wel de sticky toffee pudding die hem aankeek en telepatisch in zijn oor /eet me op/ fluisterde. Noah zette een stap dichter en dichter, zijn pupillen werden groter, zijn hart ging sneller slaan. Zijn tweede maag, speciaal gereserveerd voor desserts, maakte zich klaar voor een overdosis goddelijkheid. Met trillende handen nam hij een stuk vast en bekeek het liefdevol vooraleer hij een hap uit de cake nam. Vuurwerk! Puur vuurwerk in zijn mond! Hij kon het niet beschrijven. Zijn ogen waren gesloten en het voelde als hij geteleporteerd werd naar een hele andere wereld. Een onmogelijke wereld, waar alles goed was. Waar iedereen gelukkig was.
Zijn eerste hap was nog niet doorgeslikt of hij begon al aan zijn tweede. Zelfzeker en enthousiast zette hij zijn tanden in het stuk, om op eens, uit het niets, uit zijn droom gehaald te worden. Hij had op wat hards gebeten.
“Wat?” zei hij met een verwarde blik tegen Emilien.