Quokka & Fox

[Lukas]

Ergens had hij wel verwacht dat hij iemand uit Zwadderich niet zomaar kon afwimpelen. Ze waren namelijk ongezond ambitieus en deden alles, maar dan ook alles, om hun doelen te bereiken. Het slijmen kon hij nog appreciëren. Het maakte Noah niet zoveel uit of hun docent al die mooie woorden al dan niet echt gezegd had. Het was altijd wel eens leuk om complimenten te horen. En zelfs als ze sarcastisch was, zou hij het niet eens merken. Sarcasme ging bij hem het ene oor in en het andere weer uit. Maar toen ze Oliver er bijhaalde, ging er een gigantisch vuur in hem branden. Zolang Oliver niet klaar was om uit de kast te komen, zou Noah er alles aan doen om er voor te zorgen dat hij daar toe niet verplicht werd. Hij had zijn toverstok onder zijn gewaad al vast en was vastberaden haar geheugen te wissen en gewoon verder te gaan met zijn dag. Maar voor hij ook maar iets gedaan had kwam de redelijkheid naar boven. Hij zou vast en zeker straf krijgen. En dat betekende maar een ding: uren verspillen in stoffige lokalen, glibberige kerkers of het enge Verboden Bos en ook minder tijd om met Oliver door te brengen en minder tijd om te studeren. Het leek er op dat af en toe een gat in zijn planning open laten voor de Zwadderaar zijn enige optie was.
Geïrriteerd stond hij recht en liep hij verschillende rijen van boekenkasten af. Om de zoveel tijd nam hij een dik boek uit de rekken en gaf hij ze aan zijn chanteur.
“Misschien kan je beginnen met te zeggen in welk dier je wil veranderen?” begon Noah terwijl hij het ene na het andere boek op de steeds hoger wordende stapel in Olivia’s armen gooide. “Een muis, dat moet wel lukken. Maar veranderen in een giraf? Dat is een hele andere zaak. En dan heb ik het nog niet over temperamentvolle dieren zoals wolven, die kan je al op je buik schrijven tenzij je elk wakker moment aan het oefenen bent.”
Ze waren weer aangekomen aan de tafel waar Noahs schoolwerk verwaarloosd was achtergebleven. Hij plofte zich neer in zijn stoel.
“Dus - eh -,” begon Noah, “zoek in al die boeken de hoofdstukken over Faunaten, ik maak mijn werk hier af, en daarna kunnen we praten.”