08/08/2020, 10:55
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 22/12/2020, 16:56 door AlessaJess.)
Elizabeth "Eliza" Dayes
Algemeen
Naam/achternaam: Eliza Dayes
Faceclaim: Kristen Stewart
Geslacht: Vrouw
Leeftijd: 31
Verjaardag: 13 september
Beroep: Leadzangeres + gitariste voor de indierockband Six Minutes Till Midnight
Woonplaats: Over het algemeen in Amerika; sinds het groot worden van haar band voornamelijk on the road.
Toverstaf: 29,8 cm, gemaakt van beukenhout, met als kern een Billywigangel. Hij is voornamelijk geschikt voor beheksingen.
Bloedstatus: Halfbloed, en half Glamorgana
Uiterlijk
Lengte: 1,65 m
Gewicht: 55 kg
Ogen: Grijs-groen; ze heeft een heftige vorm van kleurenblindheid en ziet alleen in grijstinten.
Haarkleur: Bruin
Kapsel: Half krullend en tot net over haar kin
Kleding: Zeer gevarieerd (van victoriaanse jurken tot een trui met shorts). De kleuren kunnen soms een beetje clashen vanwege haar kleurenblindheid, maar ze weigert zich te laten aankleden door andere mensen (wat haar management liever zou zien). Hoewel het clashen haar niet uitmaakt, heeft ze veel kleren in het zwart, grijs en wit ook als statement om anderen eraan te herinneren dat dat de enige kleuren zijn die ze ziet.
Attributen: Ze heeft een grote doos met sieraden, waar ze heel eclectisch uit combineert. Veel ervan heeft ze van mensen gekregen of ze op een specifiek moment zelf betoverd/gekocht, waardoor ze allemaal bepaalde herinneringen met zich meedragen. Ze put er plezier uit om de herinneringen te combineren. Zo heeft ze een slangenring die verandert in een pen, die ze van haar oma heeft gekregen toen ze voor het eerst gedichten ging schrijven; een armband die meebloeit met haar humeur, die ze gekocht heeft toen ze met haar depressie om leerde gaan; en een zonnebril die haar helpt met haar kleurenblindheid die ze van een random fan heeft gekregen.
Huidskleur: Blank
Innerlijk
Karakter: Eliza denkt over het algemeen goed na voordat ze iets zegt en neemt hier dan ook gerust de tijd voor; ze heeft er dan ook geen problemen mee om andere mensen even op haar te laten wachten. Omdat mensen haar over het algemeen interessant lijken te vinden, staan ze dit vaak toe. Eliza is er nog steeds niet over uit of dit komt door haar Glamorganabloed, of omdat mensen haar echt een interessant persoon vinden. Vooral de pers lijkt het leuk te vinden om haar succes toe te kennen aan haar afkomst. Omdat ze daar altijd al lichte onzekerheden over had, probeerde ze het eerst nog te verbergen, maar dat is haar duidelijk niet gelukt. Het feit dat ze over het algemeen geen onzeker persoon is, maakte het des te moeilijker voor haar om te moeten accepteren dat de pers haar zwakke punt zo snel had gevonden. Ze probeert te doen alsof het haar niet boeit dat haar successen allemaal zo makkelijk worden toegeschreven aan iets waar ze geen invloed op heeft in plaats van aan haar harde werken.
Eliza laat niet snel het achterste van haar tong zien en houdt ervan om altijd in controle te zijn. Toch vindt ze het leuk om discussies te voeren omdat ze intellectueel uitgedaagd wil worden. Haar vrienden kiest ze dan ook uit de personen die vaak op het eerste moment niet eens zo van haar onder de indruk zijn en die haar meer gegrond kunnen houden. Ze houdt er wel van als mensen het niet met haar eens zijn of een weerwoord hebben.
Ze is erg besluitvaardig. Als ze ergens voor gaat, dan gaat ze er ook voor; no regrets.
Biografie: Eliza groeide op in een familie die op zijn zachtst gezegd vreemd te noemen is. De manier waarop haar familie tovenaar- en dreuzeldingen combineerde werd door niet iedereen als iets positiefs gezien. Wat nog erger was, is hun vrijgevochten mening dat het statuut van geheimhouding opgeheven zou moeten worden. Verschillende takken van de familie pakken het op verschillende manieren aan; sommigen nemen de politieke route, anderen vertellen aan alles dat los en vast zit dat ze heksen en tovenaars zijn. Ze zijn dus welbekend bij MACUSA. Er zitten meerdere aparte bloedbanden in de families. Eliza zelf is kwart Glamorgana (ze heeft een gekke opa), haar neefjes zijn half-weerwolf, ze heeft een aangetrouwde Transformagiërachternicht. Eigenlijk is alleen haar nichtje MacKenzie een beetje normaal… Eliza probeert deze strijd op haar eigen manier te vechten door zo veel mogelijk van haar nummers ook als dreuzelmuziek uit te brengen.
Na haar (met hakken over de sloot) afstuderen, heeft ze een paar jaar als serveerster gewerkt. En vanwege haar slechte cijfers kwam ze lange tijd nergens anders aan de bak. Ondertussen bleef ze koppig haar gedichten en nummers schrijven. Ze kon maar niet aan het idee wennen dat ze nooit iets bijzonders met haar leven zou doen, dus omringde ze zichzelf met mensen die haar fascineerden. Het kostte haar met haar charisma, overtuigingskracht en drive dan ook niet veel moeite om een band te vormen waar zij het middelpunt van was: Six Minutes Till Midnight.
De nummers die ze samen met de band schreef hadden veel potentie, maar ze kreeg steeds meer het idee dat ze dit stadje, deze mensen en zelfs de band was ontgroeid. Vlak voordat hun tweede zelfgeproduceerde album uitkwam, besloot ze haar leven radicaal om te gooien, uit de band te stappen en naar Engeland te verhuizen om haar geluk daar te beproeven als soliste. Haar lievelingslunchroom bevond zich in de buurt van het Corvax Conservatorium, waar bijna elke dag rond dezelfde tijd, dezelfde ongebruikelijke jongeman binnenkwam. Het waren voornamelijk zijn sieraden die haar aandacht trokken. Maar algauw ontwikkelde praten zich tot interesse en interesse zich tot aantrekkingskracht, allemaal in de span van één gesprek. Damien Hathaway was als thuiskomen. Ze pikte al zijn vrienden, familie en sieraden in.
Twee jaar later kreeg ze een berichtje van haar oude band met de vraag of ze alsjeblieft terug wilde komen naar Amerika, omdat een beroemde platenmaatschappij hun album uit wilde geven en een toer wilde regelen, maar niet zonder Eliza en haar Glamorganabloed. Ondanks haar liefde voor Damien kon ze geen afscheid nemen van haar passie en zo’n kans kon ze niet aan haar voorbij laten gaan. Ze probeerde Damien ervan te overtuigen om met haar mee te komen naar Amerika, maar hij besloot achter te blijven in Londen voor zijn studie en eigen muziekcarrière.
Niemand had kunnen voorspellen hoe beroemd Six Minutes Till Midnight zou worden, zelfs ver buiten de indiescene. Bijna drie jaren van non-stop toeren en twee albums later leek alles goed te gaan. Ze had zelfs een nieuwe liefde: Marsha. Hun relatie was explosief: Marsha was een muze-achtige inspiratiebron, maar ook degene met wie Eliza avondenlange, knallende ruzies maakte in hotelkamers. Desondanks kon Eliza zich niet voorstellen hoe toeren zou zijn zonder haar. Tot ze een nacht wakker werd in een leeg hotelbed en ze Marsha terugvond tussen de benen van Alex, de bassist. Zonder een woord te zeggen verliet Eliza het hotel en taxiede naar het vliegveld, waar ze in een impuls besloot om niet een ticket te boeken naar Amerika, maar terug naar Engeland. Ze miste Londen, waar ze een paar jaar lang aan het leven had gewerkt waar ze als klein kind van droomde. Nu zint ze op wraak. Nog altijd heeft ze geen enkel teken gegeven van leven aan haar bandleden, management, of de pers. Contracten boeien haar niet – zij bepaalt de regels in haar leven.
Vaardigheden: Entertainen, discussies voeren, trendsetten, zingen.
Zwaktes: Eliza is over eigenlijk maar één ding onzeker: haar Glamorganabloed. Wat hier niet bij helpt is dat haar levensdoel is om een bijzonder leven te leiden en ze het onmogelijk vindt om in te schatten of mensen zich tot haar aangetrokken voelen omdat ze steeds dichter in de buurt komt van dat doel, of omdat ze ‘toevallig wat goede genen heeft’, zoals de Placid Mail het verwoordde in de recensie van Six Minutes’ debuutalbum.
Ze heeft last van depressie, maar zij is hardnekkiger dan een paar neuronen in haar hoofd die het niet goed doen. Of hoe het ook maar werkt. Ze heeft dingen te doen. Werelden te veroveren. Dat het niet altijd zo werkt is iets waar ze maar met veel moeite mee om kan gaan.
Ze kan erg slecht tegen onrecht en is hierdoor vrij wraakgezind, wat niet heel goed is voor haar mentale gezondheid als ze hier te veel in blijft hangen. Meestal heeft ze iemand anders nodig om haar af te leiden en haar eruit te trekken.
Houdt van: Schrijven, gitaarspelen, sieraden en verhalen verzamelen, toeren, aandacht, discussies voeren, bijzondere mensen met talent, de achterkamers van drukke feestjes.
Haat: Haar ex-vriendin, Marsha, die vreemd is gegaan met haar bassist, Alex. Mensen zonder enige ambitie, die het wel prima vinden om hun hele leven tandpastadopjes in flesjes te draaien als baan. Spinazie, dat gaat tussen haar tanden zitten.
Omgeving
Familie/gezinssituatie: One wacked up family
Vrienden: Te veel
Collega’s: Allemaal eikels die vreemdgaan met je partners
Relatiestatus: Fuckin’ single baby!
Huisdier: Te druk met toeren; waar zou ze het laten? Bovendien heeft ze niet bepaald iets met dieren (een feit dat een christelijk-magisch tijdschrift eens gebruikte als argument toen het beweerde dat ze geen ziel had).