Astoria verbaasde zich over hoe uitgestorven het was op de gangen. Het leek wel alsof zij de enige was die nu juist gezelschap opzocht, terwijl alle anderen zich afzonderden in hun eigen (gast)vertrekken. De eenzaamheid overspoelde haar in een golf van paniek, en ze voelde hoe haar hart harder begon te kloppen en haar ademhaling versnelde. Uiteindelijk trof ze Lucius Malfidus aan in de bibliotheek. Ze plofte neer op de fauteuil tegenover hem en vouwde haar handen op haar schoot ineen om het trillen te verbergen, maar desalniettemin klonk haar emotie door in haar stem, en haar ogen werden langzaam rood door de opwellende tranen waar ze tevergeefs tegen vocht.
“Mr Malfoy, ik weet niet meer wat ik moet doen. Draco is er niet meer, ik heb Ms Kalfin voor mijn ogen op gruwelijke wijze het leven zien laten, en niemand lijkt ook maar iets te doen om de daders achter slot en grendel te zetten. Zelfs Harry Potter laat niets los over zijn onderzoek. En alsof dat nog niet erg genoeg is, heeft die Rita Pulpers ook nog eens geopenbaard dat Scorpius zich tegen u heeft gekeerd. Draco –”
Astoria’s stem sloeg over van de emotie, en ze viel even stil. Ze schraapte haar keel.
“Draco verdient beter dan dat zijn eigen zoon zijn familie na zijn dood in een nog groter diskrediet brengt.”
Astoria zweeg opnieuw, ademde diep in om zichzelf weer onder controle te krijgen, en vervolgde met een strak gelaat en strenge stem:
“Ik ben het wat betreft vele aspecten niet eens met de manier waarop u uw zoon heeft opgevoed, maar in dit geval denk ik - en ik verdenk mijn eigen zoon uiteraard niet van vadermoord - maar ik denk dat het in dit geval een wijze les kan zijn voor Scorpius (OsanneArt) als hij zelf een dag of twee in de kelder verblijft. Dan heeft hij tijd genoeg om na te denken welke implicaties het beschuldigen van u allemaal met zich meedraagt, en hoe verschrikkelijk het is om door je eigen familie in de steek gelaten en opgesloten te worden.”
Astoria veegde een traan van haar wangen, en verzuchtte wanhopig:
“Waarom kan Scorpius nu toch niet gewoon rouwen om zijn vader?”
“Mr Malfoy, ik weet niet meer wat ik moet doen. Draco is er niet meer, ik heb Ms Kalfin voor mijn ogen op gruwelijke wijze het leven zien laten, en niemand lijkt ook maar iets te doen om de daders achter slot en grendel te zetten. Zelfs Harry Potter laat niets los over zijn onderzoek. En alsof dat nog niet erg genoeg is, heeft die Rita Pulpers ook nog eens geopenbaard dat Scorpius zich tegen u heeft gekeerd. Draco –”
Astoria’s stem sloeg over van de emotie, en ze viel even stil. Ze schraapte haar keel.
“Draco verdient beter dan dat zijn eigen zoon zijn familie na zijn dood in een nog groter diskrediet brengt.”
Astoria zweeg opnieuw, ademde diep in om zichzelf weer onder controle te krijgen, en vervolgde met een strak gelaat en strenge stem:
“Ik ben het wat betreft vele aspecten niet eens met de manier waarop u uw zoon heeft opgevoed, maar in dit geval denk ik - en ik verdenk mijn eigen zoon uiteraard niet van vadermoord - maar ik denk dat het in dit geval een wijze les kan zijn voor Scorpius (OsanneArt) als hij zelf een dag of twee in de kelder verblijft. Dan heeft hij tijd genoeg om na te denken welke implicaties het beschuldigen van u allemaal met zich meedraagt, en hoe verschrikkelijk het is om door je eigen familie in de steek gelaten en opgesloten te worden.”
Astoria veegde een traan van haar wangen, en verzuchtte wanhopig:
“Waarom kan Scorpius nu toch niet gewoon rouwen om zijn vader?”