06/11/2021, 20:20
Met een gespannen gelaat blijft Iliana maar Bulgaarse weetjes afvuren op Astoria Malfidus. Ze vertelt haar over de vroegere Turkse invasies, over de schoonheid van Sofia... en nog veel meer. Maar plotseling krijgt zij een vreemd gevoel in haar hoofd. Ze voelt zich een beetje licht, een beetje duizelig... plotseling begint Iliana te kotsen. Al kotsend valt ze neer op de grond, waardoor zij in haar eigen kots valt.
"Какво, по дяволите, става? Така не трябва да се представя един свестен дипломат!" roept Iliana, maar haar spraak wordt onderbroken door het veelvuldige gekots en gekokhals. Ze probeert rechtop te staan, of op zijn minst haar tas te grijpen waaruit ze een zakdoekje kan halen, maar nergens slaagt zij in. Het vreemde gevoel in haar hoofd wordt erger, scherper en ze begint te schreeuwen van de pijn.
"За това трябва да са виновни турците! След толкова години отново нахлуха в България!" gilt zij, maar er is niemand die haar verstaat. Ze gaat op haar zij liggen, maar voelt zich steeds slechter worden. Haar hoofd klopt, ze blijft maar kotsen... er komt nog meer rare smurrie uit haar mond.
"По дяволите! По дяволите, по дяволите, по дяволите!"
Iliana voelt zich uitgeput van de lichamelijke inspanning. Het pijnlijke bonzen in haar hoofd is nu zo sterk dat ze niet meer helder kan zien, kan horen of überhaupt kan nadenken. Ze laat zich terugrollen op haar rug, slaat haar armen voor haar hoofd uit een gevoel van schaamte, en... verliest het bewustzijn. Iliana sterft na deze opvallende lichamelijke aanval.
"Какво, по дяволите, става? Така не трябва да се представя един свестен дипломат!" roept Iliana, maar haar spraak wordt onderbroken door het veelvuldige gekots en gekokhals. Ze probeert rechtop te staan, of op zijn minst haar tas te grijpen waaruit ze een zakdoekje kan halen, maar nergens slaagt zij in. Het vreemde gevoel in haar hoofd wordt erger, scherper en ze begint te schreeuwen van de pijn.
"За това трябва да са виновни турците! След толкова години отново нахлуха в България!" gilt zij, maar er is niemand die haar verstaat. Ze gaat op haar zij liggen, maar voelt zich steeds slechter worden. Haar hoofd klopt, ze blijft maar kotsen... er komt nog meer rare smurrie uit haar mond.
"По дяволите! По дяволите, по дяволите, по дяволите!"
Iliana voelt zich uitgeput van de lichamelijke inspanning. Het pijnlijke bonzen in haar hoofd is nu zo sterk dat ze niet meer helder kan zien, kan horen of überhaupt kan nadenken. Ze laat zich terugrollen op haar rug, slaat haar armen voor haar hoofd uit een gevoel van schaamte, en... verliest het bewustzijn. Iliana sterft na deze opvallende lichamelijke aanval.