05/10/2021, 16:01
Hoewel Cassandra er nogal groen uitgeslagen uitzag, beweerde ze dat ze het ritje met het karretje fantastisch vond. Roderick haalde al grijnzend zijn wenkbrauwen op. Hij geloofde er geen sikkepit van.
"Wel, prima dan," zei hij een beetje spottend: "Ik heb gehoord dat ze op de terugweg een looping geïnstalleerd hebben. Dat zal je dan wel fantastisch vinden!"
Hij negeerde haar vraag of zijn kluis ver weg was en stapte in plaats daarvan met grote passen een drietal deuren verder. "Hierzo," antwoordde hij kort.
Zijn kluis zag er hetzelfde uit als alle andere kluizen op het verdiep, behalve dat er naast zijn deur een klein gaatje in de muur was. De kleine holte was bedoeld om zijn toverstok in te steken. Dit diende enerzijds als identificatiebewijs, maar was anderzijds ook het enige dingetje waaraan je een 'Dreuzelkluis' kon herkennen. Zijn toverstok was namelijk door de bank gelinkt aan zijn Dreuzelcreditcard. Door aan de balie het gewenste bedrag door te geven, hoefde Roderick nu alleen maar zijn stok in het gaatje te steken om het juiste bedrag over te schrijven. En als alles volgens plan ging, dan zou zijn kluis nu weer vol moeten zitten met tovenaarsgeld.
"Beveiling," verklaarde hij aan Cassandra. Een heleboel volbloedtovenaars wisten namelijk niet hoe je Dreuzelgeld naar Tovenaarsgeld moest omzetten. Gewoon omdat het hen niet interesseerde. Roderick was er dus ook van overtuigd dat Cassandra, die alleen maar neerbuigend naar Dreuzeltelgen keek, niet wist wat het gaatje voor zijn toverstok betekende.
Met een knarsend geluid ging de zware deur van Roderick's kluis open om vervolgens bergen aan tovenaarsgoud te onthullen. Als hij hier met iemand anders dan Cassandra had gestaan, had hij zich waarschijnlijk geschaamd. Roderick schepte niet zo graag op over zijn geld, zeker omdat een heleboel van zijn vrienden het helemaal niet zo breed hadden. Maar om Cassandra letterlijk zijn bergen echt tovenaarsgeld te tonen, vond Roderick niet zo erg. Misschien hield ze dan op met te beweren dat hij enkel belangrijk was in de Dreuzelwereld. Want ondanks dat Cassandra tot de rijkste tovenaars van Zweinstein behoorde, was Roderick er bijna zeker van dat zijn fortuin nog net een tikkeltje groter was. Niet dat hem dat wat kon schelen.
"Voor zover mijn Dreuzelgeld," lachte hij haar vriendelijk toe en vervolgens stapte hij zijn kluis binnen om zijn tassen rijkelijk te vullen.
"Wel, prima dan," zei hij een beetje spottend: "Ik heb gehoord dat ze op de terugweg een looping geïnstalleerd hebben. Dat zal je dan wel fantastisch vinden!"
Hij negeerde haar vraag of zijn kluis ver weg was en stapte in plaats daarvan met grote passen een drietal deuren verder. "Hierzo," antwoordde hij kort.
Zijn kluis zag er hetzelfde uit als alle andere kluizen op het verdiep, behalve dat er naast zijn deur een klein gaatje in de muur was. De kleine holte was bedoeld om zijn toverstok in te steken. Dit diende enerzijds als identificatiebewijs, maar was anderzijds ook het enige dingetje waaraan je een 'Dreuzelkluis' kon herkennen. Zijn toverstok was namelijk door de bank gelinkt aan zijn Dreuzelcreditcard. Door aan de balie het gewenste bedrag door te geven, hoefde Roderick nu alleen maar zijn stok in het gaatje te steken om het juiste bedrag over te schrijven. En als alles volgens plan ging, dan zou zijn kluis nu weer vol moeten zitten met tovenaarsgeld.
"Beveiling," verklaarde hij aan Cassandra. Een heleboel volbloedtovenaars wisten namelijk niet hoe je Dreuzelgeld naar Tovenaarsgeld moest omzetten. Gewoon omdat het hen niet interesseerde. Roderick was er dus ook van overtuigd dat Cassandra, die alleen maar neerbuigend naar Dreuzeltelgen keek, niet wist wat het gaatje voor zijn toverstok betekende.
Met een knarsend geluid ging de zware deur van Roderick's kluis open om vervolgens bergen aan tovenaarsgoud te onthullen. Als hij hier met iemand anders dan Cassandra had gestaan, had hij zich waarschijnlijk geschaamd. Roderick schepte niet zo graag op over zijn geld, zeker omdat een heleboel van zijn vrienden het helemaal niet zo breed hadden. Maar om Cassandra letterlijk zijn bergen echt tovenaarsgeld te tonen, vond Roderick niet zo erg. Misschien hield ze dan op met te beweren dat hij enkel belangrijk was in de Dreuzelwereld. Want ondanks dat Cassandra tot de rijkste tovenaars van Zweinstein behoorde, was Roderick er bijna zeker van dat zijn fortuin nog net een tikkeltje groter was. Niet dat hem dat wat kon schelen.
"Voor zover mijn Dreuzelgeld," lachte hij haar vriendelijk toe en vervolgens stapte hij zijn kluis binnen om zijn tassen rijkelijk te vullen.