Flink aangeschoten zat Nyx naast Valarie op de bar te genieten van wat er om zich heen gebeurde, met in zijn linker hand een sigaret. Er was geen enkele helder nadenkende dreuzel meer in het pand. Enkele hadden geprobeerd te ontsnappen wat er voor zorgde dat er nu een klein stapeltje lijken rond de uitgang lag.
Naast hem stond een glas whiskey waar hij zo nu en dan een slok uit nam. Deze avond pas puur genieten.
Valarie sloeg haar arm om hem heen en begon te praten over hoe schattig de boerderijdiertjes om hen heen waren. "Dreuzels zijn zulke simpele zielen. Dit bewijst maar weer waarom wij aan de macht horen te zijn en dreuzels voor ons zouden moeten onderduiken." antwoordde hij, waarna hij in de lach schoot door de barman die zichzelf nog net geen aambei aan het persen was.
De dreuzel die spontaan in brand vloog zorgte ervoor dat Nyx toch een stapje opzij deed. Vuur, Alcohol en Valarie in een kamer zorgt er voor dat het wel heel warm werd.
Hij nam nog een hijs van zijn sigaret en luisterde aandacht naar het verhaal van Valarie over hoe ze vroeger een eigen boerderij wou hebben. "Jij op een dreuzel boerderij? Laat me niet lachen!" zei hij, waarna hij nog een slok van zijn whiskey nam. Het idee van het hebben van een rustig en simpel leven kon er bij hem niet in. Zal wel met de opvoeding te maken hebben dacht hij.
Hoe ze daar nu stonden, dat was een prima toekomst voor hem. Brandende dreuzels, iemand tegen wie hij ooit opkeek, maar nu meer als gelijke begon te zien en chaos. Pure chaos.
Het viel Nyx op dat Valarie hem aan aan het kijken was. Nyx wendde zijn ogen van de brandende dreuzel en keek ook Valarie recht aan waarna hij kort glimlachte. Ook voor hem leek alles rondom de twee doorgedraaide dooddoeners te vervagen. Hij nam nog een hijs van zijn sigaret en liet deze daarna uit zijn mond vallen toen hij zag dat Valarie glas wijn in een teug leegdronk en aanstalte maakte om haar hand op zijn gezicht te plaatsen.
Zijn hand plaatste hij op haar heup en trok haar tegen zich aan, waarna de tijd stil leek te staan toen hun lippen elkaar aanraakte. Een extra vlaag aan adrenaline schoot door zijn lijf en langzaam krulde zijn lippen om naar een glimlach zoals hij die nog nooit op zijn gezicht had gevoeld, totdat de lippen van Valarie langzaam loskwamen van die van hem.
Hij wist even niet wat hij moest zeggen en bleef Valarie aankijken met nog steeds diezelfde glimlach op zijn gezicht. Was het dan toch? Had hij gevoelens voor haar? Had zij gevoelens voor hem?
Ze hebben in korte tijd al zoveel meegemaakt met elkaar. Valarie was ook de enige die Nyx voor een volle 100% vertrouwde.
"Die.. zag ik niet aankomen." stamelde hij uit. Hij keek even weg en begon met een beetje te draaien aan het whiskeyglas wat hij nog in zijn hand had.
Hij keek Valarie nogmaals aan waarna de glimlach weer terugkwam op zijn gezicht en probeerde haar gezicht af te lezen. Was dit liefde?
Naast hem stond een glas whiskey waar hij zo nu en dan een slok uit nam. Deze avond pas puur genieten.
Valarie sloeg haar arm om hem heen en begon te praten over hoe schattig de boerderijdiertjes om hen heen waren. "Dreuzels zijn zulke simpele zielen. Dit bewijst maar weer waarom wij aan de macht horen te zijn en dreuzels voor ons zouden moeten onderduiken." antwoordde hij, waarna hij in de lach schoot door de barman die zichzelf nog net geen aambei aan het persen was.
De dreuzel die spontaan in brand vloog zorgte ervoor dat Nyx toch een stapje opzij deed. Vuur, Alcohol en Valarie in een kamer zorgt er voor dat het wel heel warm werd.
Hij nam nog een hijs van zijn sigaret en luisterde aandacht naar het verhaal van Valarie over hoe ze vroeger een eigen boerderij wou hebben. "Jij op een dreuzel boerderij? Laat me niet lachen!" zei hij, waarna hij nog een slok van zijn whiskey nam. Het idee van het hebben van een rustig en simpel leven kon er bij hem niet in. Zal wel met de opvoeding te maken hebben dacht hij.
Hoe ze daar nu stonden, dat was een prima toekomst voor hem. Brandende dreuzels, iemand tegen wie hij ooit opkeek, maar nu meer als gelijke begon te zien en chaos. Pure chaos.
Het viel Nyx op dat Valarie hem aan aan het kijken was. Nyx wendde zijn ogen van de brandende dreuzel en keek ook Valarie recht aan waarna hij kort glimlachte. Ook voor hem leek alles rondom de twee doorgedraaide dooddoeners te vervagen. Hij nam nog een hijs van zijn sigaret en liet deze daarna uit zijn mond vallen toen hij zag dat Valarie glas wijn in een teug leegdronk en aanstalte maakte om haar hand op zijn gezicht te plaatsen.
Zijn hand plaatste hij op haar heup en trok haar tegen zich aan, waarna de tijd stil leek te staan toen hun lippen elkaar aanraakte. Een extra vlaag aan adrenaline schoot door zijn lijf en langzaam krulde zijn lippen om naar een glimlach zoals hij die nog nooit op zijn gezicht had gevoeld, totdat de lippen van Valarie langzaam loskwamen van die van hem.
Hij wist even niet wat hij moest zeggen en bleef Valarie aankijken met nog steeds diezelfde glimlach op zijn gezicht. Was het dan toch? Had hij gevoelens voor haar? Had zij gevoelens voor hem?
Ze hebben in korte tijd al zoveel meegemaakt met elkaar. Valarie was ook de enige die Nyx voor een volle 100% vertrouwde.
"Die.. zag ik niet aankomen." stamelde hij uit. Hij keek even weg en begon met een beetje te draaien aan het whiskeyglas wat hij nog in zijn hand had.
Hij keek Valarie nogmaals aan waarna de glimlach weer terugkwam op zijn gezicht en probeerde haar gezicht af te lezen. Was dit liefde?
![[+]](https://nomaj.nl/images/emerald/collapse_collapsed.png)