Uptown Downtown

[Timsel]

Eleftheria zuchtte bij de gedachte dat ze nu achter Camilla aan moest gaan zitten. Dat mens vroeg ook altijd om aandacht. Vroeger ook al! Altijd moest zij luider en feller gekleurd zijn dan Eleftheria. Altijd was zij degenen die de mensen wilden aanspreken. Van alle vriendinnen die Eleftheria had gehad was Camilla duidelijk de meest overheersende.
Desondanks rolde ze met haar ogen en zei: “Oké, prima. We gaan naar dat Schouwerskantoortje van je en dan kijken we wel wat ze zeggen. Hopelijk werken er knappe collega’s daar!”

Avery had de vermomming aangenomen van een knappe, zwarte, oudere dame met grijs haar dat recht overeind stond. Ze schreef een rapport over de meest recente vermissing en vond dat best saai. Normaliter zou ze nu de stad doorzoeken naar genoemde vermissing, maar blijkbaar waren alle Schouwers nu foetsie en moest hij het maar weer doen. Actie was meer zijn ding. Maar ja, nu kon hij even deze oude dame spelen. Ook wel leuk. Ook al was Avery transformagiër, deze gedaante nam hij zelden aan: geen handige rol om te spelen als je de hele dag rondrende en probeerde levens te redden.
Maar toen ging iemand naar binnen! Leuk! Het was een hysterische jongeman die begon te schreeuwen dat er iemand vermist was. Weer iemand vermist! Ze bleef de jongen rustig aankijken toen hij stond te schreeuwen en gebaren. Ze knikte rustig en noteerde hier en daar een dingetje.
‘Oké, dus… je partner is vermist,’ herhaalde ze rustig. ‘Oké, je zegt dat je geen relatieproblemen had maar weet je zéker dat hij niet gewoon door het raam is weggegaan? Dat deed mijn ex-man uit 1970 wel, hehe.’
Ze schraapte haar keel. ‘Afijn. Vertel nu eens rustig. Hoe heet jij? Hoe heet hij? Hoe ziet-ie eruit? Dan gaan we eens kijken wat we voor je kunnen betekenen. Onze beste Schouwer, meneer Avery, zal binnenkort terugkeren en dan kan hij je misschien wel helpen, maar dan moet je wel even rustig alles vertellen.’