20/06/2021, 22:33
“Oh, ja, nee, ben ik wel. Maar maar één keer met m’n moeder. Jaren geleden,” antwoordde Hazel op zijn vraag of ze nooit eerder in Londen was geweest. “Wat in essentie hetzelfde is als überhaupt nooit geweest zijn, behalve dan dat ik het gevoel heb dat ik beter met kaarten om kan gaan dan toen. Ik weet niet of dat komt omdat ik toch dingen heb onthouden, of dat ik gewoon ouder ben en beter met kaarten en mijn algemeen richtingsgevoel. Zal wel het laatste zijn.” Ze haalde haar schouders op en liet zich meevoeren door Valentine.
“Oh ik kom uit… wacht. Hé! Had jouw familie ook een vakantiehuisje daar? Ik bedoel je directe gezin. Ik weet dat Damien en Trevor er in de zomer vaak te vinden waren, maar ik ben jou toen nooit tegengekomen? Al is het ook een grote stad, dus op zich is dat vrij logisch.” Ze keek hem onderzoekend aan. Zou ze hem kennen? Ooit tegen zijn gekomen zonder dat ze het wist? Ze zocht naar enige herinnering, maar kon niks vinden. Al had ze ondertussen wel geleerd dat je herinneringen niet altijd te vertrouwen waren.
“Maar waar kom jij dan eigenlijk vandaan? Hier uit Londen, of ben je hier vroeger gewoon zo verliefd op geworden dat je hier wel moest wonen?” Ze kende het gevoel. Ze had het zelf meegemaakt.
Hazel liet zich een relatief klein restaurantje in meetrekken dat er iets chiquer uitzag dan waar ze zich helemaal gemakkelijk bij voelde. Maar als ze heel eerlijk was waren de meeste tentjes dat wel. Het was niet alsof ze vroeger vaak met haar moeder naar een restaurant was gegaan. En de pizzeria waar ze op haar verjaardag heengingen was toch wel even hele andere koek dan een restaurant in Londen.
Ze keek ietwat ongemakkelijk om zich heen, maar richtte zich volledig op het gesprek dat ze met Valentine voerde. Toen ze een tafeltje aangeboden hadden gekregen leunde ze haar hoofd af op haar hand en keek Valentine aan.
“Je zegt dat je me sinds Zweinstein niet meer hebt gezien, maar waarom zijn Damien en ik eigenlijk nooit bij jou langs gekomen? Hebben we nooit ergens wat gegeten, of gewoon lekker bijgekletst? Of,” besefte Hazel zich met grote ogen, “woon je hier pas net? Moeten we nog een house-warming plannen voor je?” Ze vroeg zich af of de redelijk formele jonge man voor haar het type was voor house-warming-feestjes, maar besloot dat iedereen het type was voor dat soort feestjes. Of feestjes in het algemeen eigenlijk.
“Oh ik kom uit… wacht. Hé! Had jouw familie ook een vakantiehuisje daar? Ik bedoel je directe gezin. Ik weet dat Damien en Trevor er in de zomer vaak te vinden waren, maar ik ben jou toen nooit tegengekomen? Al is het ook een grote stad, dus op zich is dat vrij logisch.” Ze keek hem onderzoekend aan. Zou ze hem kennen? Ooit tegen zijn gekomen zonder dat ze het wist? Ze zocht naar enige herinnering, maar kon niks vinden. Al had ze ondertussen wel geleerd dat je herinneringen niet altijd te vertrouwen waren.
“Maar waar kom jij dan eigenlijk vandaan? Hier uit Londen, of ben je hier vroeger gewoon zo verliefd op geworden dat je hier wel moest wonen?” Ze kende het gevoel. Ze had het zelf meegemaakt.
Hazel liet zich een relatief klein restaurantje in meetrekken dat er iets chiquer uitzag dan waar ze zich helemaal gemakkelijk bij voelde. Maar als ze heel eerlijk was waren de meeste tentjes dat wel. Het was niet alsof ze vroeger vaak met haar moeder naar een restaurant was gegaan. En de pizzeria waar ze op haar verjaardag heengingen was toch wel even hele andere koek dan een restaurant in Londen.
Ze keek ietwat ongemakkelijk om zich heen, maar richtte zich volledig op het gesprek dat ze met Valentine voerde. Toen ze een tafeltje aangeboden hadden gekregen leunde ze haar hoofd af op haar hand en keek Valentine aan.
“Je zegt dat je me sinds Zweinstein niet meer hebt gezien, maar waarom zijn Damien en ik eigenlijk nooit bij jou langs gekomen? Hebben we nooit ergens wat gegeten, of gewoon lekker bijgekletst? Of,” besefte Hazel zich met grote ogen, “woon je hier pas net? Moeten we nog een house-warming plannen voor je?” Ze vroeg zich af of de redelijk formele jonge man voor haar het type was voor house-warming-feestjes, maar besloot dat iedereen het type was voor dat soort feestjes. Of feestjes in het algemeen eigenlijk.
![[+]](https://nomaj.nl/images/emerald/collapse_collapsed.png)