Uptown Downtown

[Timsel]

Een weekendje weg om hun liefde te vieren in de grootste tovenaarsstad van het land – uiteraard had Seth daar “ja!” op geroepen. Blijkbaar was er een groot festival in de stad gaande en zou er van alles te doen zijn en natuurlijk wilde Seth zo veel mogelijk van de verloren tijd als magiër-zijnde inhalen. Ze hadden een simpel maar fijn hotelletje geboekt en datzelfde weekend nog gegaan. Toen ze de stad gingen verkennen had Seth zijn mooiste jurk aangetrokken en zijn best gedaan op zijn make-up terwijl hij hand-in-hand met Pepijn door de stad trok, op hoge hakken gedragen. Overal waren winkels, herbergen, opvallende figuren, waarvan sommige niet eens mens waren – groot, klein, sprekend in het Engels, het Frans of een taal waarvan Seth niet eens kon zeggen of dat een gewone “Dreuzeltaal” was of dat het een magische taal was, maar vermoedelijk het laatste.
Toen Pepijn enthousiast wees op een hip restaurantje in industriële stijl knikte Seth goedkeurend. Zijn vriend had wel stijl. ‘Altijd lettend op de details, hm, lieverd? Leuk!’ Enthousiast trok Seth hem mee naar binnen. Ze werden begroet door een knap meisje met felblauwe ogen en een opvallende ketting om haar nek – daar lette Seth dan weer op. Ze kregen een tafeltje toegewezen. Seth was geen kieskeurige eter; hij at vrijwel alles. Nou ja, hij probeerde in ieder geval alles. Hij besloot te gaan voor de geflameerde Augerei en voor een Billywijntje – van beiden had hij ooit gehoord. Dat Billywijntje scheen gemaakt te zijn van Billywigangels – wat dat ook moge zijn – en daar was hij wel nieuwsgierig naar. Toen de drankjes alvast ingeschonken werden proostten ze vrolijk.
‘Op een leuke citytrip,’ zei Seth blij en nam toen een slok. Het was vrij sterk en hij fronste. ‘Jezus – whjoew! Vrij heftig voor zo vroeg op de avond,’ zei hij lachend. Hij zette het glas weer neer en compenseerde het met wat water. ‘Afijn, wat was dit een goed idee. Lekker ertussen uit. Weer een magische ervaring die ik met jou mag delen.’
Hij zuchtte gelukkig. ‘Mijn leven is zoveel mooier geworden sinds ik jou heb leren kennen,’ zei hij blij. ‘Een jaar geleden dacht ik nog dat ik een freak was, gevaarlijk. En nu… is alles veel logischer. Bedankt.’
Aan de andere kant waren er nog heel veel raadsels. Wie waren zijn ouders? Waren dat ook magiërs geweest of waren ze Dreuzels, zoals Seth lang van zichzelf had gedacht? En waarom hadden ze hem nooit in hun gezin gewild? En waarom was hij nooit ingeschreven geweest op Zweinstein? In de afgelopen maanden was hij erachter gekomen dat het boek zodra iemand geboren werd ergens in het land het boek kon aanvoelen dat diegene magie bezat. Maar waarom had het boek hem nooit aangevoeld? Was het omdat hij zowel man als vrouw was? Was het omdat hij niet in het Verenigd Koninkrijk of Ierland was geboren? Hadden zijn ouders hem uitgeschreven?
Veel tijd om erover te tobben had hij echter niet; het eten arriveerde algauw. Het was heerlijk eten, alhoewel het wel een tikkeltje vreemd smaakte. Na het eten moest Seth nodig naar de wc, maar net toen hij daar geweest was en braaf zijn handjes wilde wassen, bleek dat hij vanavond niet bij Pepijn zou slapen. De ober met de halsketting stond met haar toverstok op hem gericht bij de deur. Voordat Seth het wist klapte hij achterover en werd alles pikkedonker. Het laatste wat hij voelde was dat hij leek te zweven – naar buiten.