23/04/2021, 21:47
Toen Eleftheria eenmaal doorhad dat Camilla in de prostitutie werkte (dat duurde even), bleek dat Eleftheria al een hele tijd haar voormalige vriendin uit het oog verloren was - nadat Camilla om hulp had gevraagd, dus…
Shit, waarom toch? Ergens had Gideon wel medelijden met Camilla, maarre… hij had haar eenmaal niet meer willen zien nadat ze hem bedonderd had. Hij was toch gekke Gerritje niet? Alsof het wel helemaal normaal was dat je iemand versierde terwijl je ergens anders nog een liefje had lopen!
Echter: er viel een tweede knoetje bij Eleftheria. Ze merkte op dat hij seks gehad had en hij schudde zijn hoofd.
“Nee, hoor! Echt niet!” Hij was een slechte leugenaar, hij hoorde het aan zijn eigen stem en daarbij zaten zijn emoties zo’n beetje bovenin zijn keel, klaar om zijn mond te verlaten.
Hij zuchtte even en begroef zijn gezicht in zijn handen.
“Ze gaf me wijn… wijn met iets erin, geen idee wat, maar daarna was ik volledig aan haar overgeleverd. Ik was niet meer wie ik ben, maar… mijn handen deden dingen die ik niet met mijn hoofd aanstuurde. Alsof het niet meer mijn lichaam was! Alles ging vanzelf en IK WILDE HET NIET!” Kwaad stampte hij met zijn voet in de branding en de spetters zeewater vlogen omhoog. “JA, het was gross en NEE, het is niet uit met LoLa! - En wee je gebeente als je hierover iets aan hem vertelt!”
Oké, hij wilde Eleftheria niet bang maken ofzo, maar hopelijk zag ze wel in dat ze hem er geen plezier mee zou doen als ze dit aan LoLa zou vertellen. Dat zei ze dan ook. Hij schudde zijn hoofd: nee, het was niet lekker geweest. Dat had voor Camilla misschien zo geleken, maar het was de toverdrank.
“Ze herkende me niet en ze noemde zichzelf Paulina. Dus ik dacht dat ze heel misschien iets van een dubbelganger had? Een tweelingzus die kwijtgeraakt was in het St. Holisto? Iemand die Camilla’s haren iedere dag in de Wisseldrank laat oplossen? Of was het echt niemand minder dan de echte Camilla? EN ZE IS HET ECHT!”
Hij trok Eleftheria’s wijn uit haar handen en dronk het in één teug op. Hij moest echt meer alcohol hebben nu.
“Begrijp je het? Ze herkende me niet? Ook niet van ohja; van tien jaar geleden! Nee, echt helemaal niet. Ze keek me wazig aan en begon direct met haar verleidingstrucjes.”
Dus, zodra hij morgen weer wat vrije tijd had, moest hij op onderzoek uit. Wat was er met Camilla gebeurd? Amnesia Completa?
Ondertussen, elders in de stad, liep Pepijn zo trots als een pauw met zijn arm om het mooiste schepsel van de aarde heen: Seth. Ze bekeken vooral veel etalages met haute couture tovenaarskleding en waren nog op zoek naar een knus restaurantje waar ze bij kaarslicht konden eten.
“Zullen we na het eten nog ergens gaan dansen?” vroeg Pepijn. “Er schijnt hier in de buurt nog een leuke discotheek te zijn, eentje met live acts op het podium.” Ze waren duidelijk de toerist aan het uithangen en waren beiden voor het eerst in Melport. Er waren al wat souvenirtjes aangeschaft en ze hadden al uitvoerig hun hotelkamertje geïnspecteerd. Alles was lief, knus en gezellig, al viel het wel op bij Pepijn dat Melport een groter aantal daklozen kende dan de magische gedeelten van Londen.
“Oh, kijk Sethje!” zei hij, wijzend naar een hip restaurantje in industriële stijl. “Da’s wat voor ons! Zullen we daarheen gaan?”
Shit, waarom toch? Ergens had Gideon wel medelijden met Camilla, maarre… hij had haar eenmaal niet meer willen zien nadat ze hem bedonderd had. Hij was toch gekke Gerritje niet? Alsof het wel helemaal normaal was dat je iemand versierde terwijl je ergens anders nog een liefje had lopen!
Echter: er viel een tweede knoetje bij Eleftheria. Ze merkte op dat hij seks gehad had en hij schudde zijn hoofd.
“Nee, hoor! Echt niet!” Hij was een slechte leugenaar, hij hoorde het aan zijn eigen stem en daarbij zaten zijn emoties zo’n beetje bovenin zijn keel, klaar om zijn mond te verlaten.
Hij zuchtte even en begroef zijn gezicht in zijn handen.
“Ze gaf me wijn… wijn met iets erin, geen idee wat, maar daarna was ik volledig aan haar overgeleverd. Ik was niet meer wie ik ben, maar… mijn handen deden dingen die ik niet met mijn hoofd aanstuurde. Alsof het niet meer mijn lichaam was! Alles ging vanzelf en IK WILDE HET NIET!” Kwaad stampte hij met zijn voet in de branding en de spetters zeewater vlogen omhoog. “JA, het was gross en NEE, het is niet uit met LoLa! - En wee je gebeente als je hierover iets aan hem vertelt!”
Oké, hij wilde Eleftheria niet bang maken ofzo, maar hopelijk zag ze wel in dat ze hem er geen plezier mee zou doen als ze dit aan LoLa zou vertellen. Dat zei ze dan ook. Hij schudde zijn hoofd: nee, het was niet lekker geweest. Dat had voor Camilla misschien zo geleken, maar het was de toverdrank.
“Ze herkende me niet en ze noemde zichzelf Paulina. Dus ik dacht dat ze heel misschien iets van een dubbelganger had? Een tweelingzus die kwijtgeraakt was in het St. Holisto? Iemand die Camilla’s haren iedere dag in de Wisseldrank laat oplossen? Of was het echt niemand minder dan de echte Camilla? EN ZE IS HET ECHT!”
Hij trok Eleftheria’s wijn uit haar handen en dronk het in één teug op. Hij moest echt meer alcohol hebben nu.
“Begrijp je het? Ze herkende me niet? Ook niet van ohja; van tien jaar geleden! Nee, echt helemaal niet. Ze keek me wazig aan en begon direct met haar verleidingstrucjes.”
Dus, zodra hij morgen weer wat vrije tijd had, moest hij op onderzoek uit. Wat was er met Camilla gebeurd? Amnesia Completa?
Ondertussen, elders in de stad, liep Pepijn zo trots als een pauw met zijn arm om het mooiste schepsel van de aarde heen: Seth. Ze bekeken vooral veel etalages met haute couture tovenaarskleding en waren nog op zoek naar een knus restaurantje waar ze bij kaarslicht konden eten.
“Zullen we na het eten nog ergens gaan dansen?” vroeg Pepijn. “Er schijnt hier in de buurt nog een leuke discotheek te zijn, eentje met live acts op het podium.” Ze waren duidelijk de toerist aan het uithangen en waren beiden voor het eerst in Melport. Er waren al wat souvenirtjes aangeschaft en ze hadden al uitvoerig hun hotelkamertje geïnspecteerd. Alles was lief, knus en gezellig, al viel het wel op bij Pepijn dat Melport een groter aantal daklozen kende dan de magische gedeelten van Londen.
“Oh, kijk Sethje!” zei hij, wijzend naar een hip restaurantje in industriële stijl. “Da’s wat voor ons! Zullen we daarheen gaan?”