Uptown Downtown

[Blossom]

Wacht eens even… dit is niet Camilla? Ze was het toch echt, honderd procent zeker, dus wat was hier aan de hand? Hij kon zich niet herinneren dat Camilla een identieke tweelingzus had; zoveel wist hij toch nog wel van haar. Wat hij ook nog wel wist, was meer een seksueel ding. Gideon had in zijn leven tot nu toe slechts met één vrouw het bed gedeeld: Camilla. Ondanks zijn dronkenschap destijds, was hij het niet vergeten en had hij er achteraf spijt van gehad. Hij wist wel dat 99% van de mannen nooit spijt had van seks, maar hij behoorde tot die ene procent die het liefst de tijd terug zou draaien om het ongedaan te maken. Tot nu dan, want… de dame die zich Paulina noemde, maar Camilla was, had een moedervlekje op haar linkerborst, zo’n vier centimeter naast haar tepel. Dat kon hij best even checken. Als ze dat vlekje niet had, zou ze inderdaad iemand anders zijn dan Camilla - wat hoogst apart zou zijn, en dan had hij een mysterie om op te lossen.
Ze had hem gevraagd wie hij was en wat hij hier deed en hij speelde vrolijk het spelletje mee.
“Hot stuff - je zal jezelf bedoelen! Ik ben Gideon en ik ben hier natuurlijk om je te verwennen.” Hij glimlachte liefjes en raakte haar hand aan, die zijn wang had aangeraakt. “Altijd op zoek naar de liefde… jij ook?”
Dat hij toch echt alleen voor koffie gekomen was, deed nu niet echt meer ter zake. Die beha moest uit! En wat bleek? Hij hoefde het alleen maar te vragen.
Wat was het toch makkelijk om Camilla/Paulina door Schouwersogen te bekijken: van een afstand, heel klinisch. Ze deed hem niks, wond hem totaal niet op, al moest hij zeggen dat hij het bijzonder treurig vond om de vrouw met wie hij op wereldreis was gegaan, nog geen tien jaar later in een soort bordeel aan te treffen. Van de buitenkant af had dit een normaal café geleken, maar ja… Dit was Melport en geen Zweinsveld.

Later in een kamertje vroeg hij: “Doe je even een kleine striptease voor me?”
Gefocust op haar linkerborst speelde hij het spel mee, totdat hij uitgenodigd werd om haar beha los te maken.
Bij Merlijn! Hoe werkt dit?!? Kon hij niet gewoon zijn toverstaf pakken en ‘Alohomora’ zeggen? Nee, dat kon niet, dat werkte vast niet en bovendien zat ze zo’n beetje op zijn schoot een beetje krols te zijn - hellup! Hij had hier een liter Oude Klare bij nodig! En LoLa - shit, waarom dacht hij nou weer aan LoLa? In ieder geval trachtte hij stresserig om het sluitinkje te openen, en lachte quasi verlegen.
“Help je me een beetje, schat?” vroeg hij zachtjes. “Ik krijg het niet voor elkaar, hoor.” Zou ze opmerken dat hij nog steeds geen erectie had, en dat die ondanks haar gekronkel ook echt niet zou komen?