Uptown Downtown

[Timsel]

Eleftheria was heerlijk aan het zwemmen. In Griekenland was ze ook echt altijd op het strand te vinden. Lekker aan de kust, in het helderblauwe water van de… nou ja, die ene zee in Griekenland. Ze was nooit goed in namen geweest. Beetje over het strand rennen, beetje zwemmen en vooral heel erg veel zonnen zonder ergens druk over te maken. En dan, aan het einde van de dag zichzelf belonen met een ijsje van Petrus de ijscoman.
Nu ze zo daar in het water lag, zat ze helemaal in Griekenland. Ze kreeg al helemaal zin om zo meteen naar het gyrosrestaurant van haar oom Nicholas te gaan met een lekkere traditionele plaatselijke Grieks wijntje. Helemaal niets om zich zorgen over te maken.
Maar toen golfde het water ineens op. De golven naderden Eleftheria en ze gilde luid toen iets haar been van achteren beetgreep. Lachend wist ze los te komen van Gideon het Zeemonsters greep en stortte zich nu op hem waardoor hij ook onderwater terecht kwam. Ze kwamen lachend weer bovenwater en Eleftheria zwom wat van hem vandaan. ‘Wat ben je toch een zak,’ zei ze lachend.
Toen Gideon over werk begon, rolde ze met haar ogen. ‘Dat is dan weer typisch mr. Graham. We zitten in de grootste toverstad van het land, in het duurste tovenaarshotel ter wereld, op een Grieks strand en meneer begint weer over werk! Kalá na po.’ Ze schudde haar hoofd. ‘Ontspan toch eens, lieverd. Zie het als een vakantie. Ik betaal je dan wel om te zorgen dat ik niet aangevallen word, maar dat is meer omdat ik het goed voorheb met de armen.’
Ze slaakte een zucht. ‘Afijn, werk.’ Ze keek naar de lucht en riep: ‘Kan iemand een ontspannen Grieks muziekje opzetten?’ Toen vervolgens rustige vioolmuziek uit de lucht leek te komen staak ze haar duim op. ‘Katapliktikó efcharistó!’ riep ze ter dank aan het verhoor van haar verzoek. ‘Kijk, dit is nou goed leven. Denk je dat ik deze hotelkamer gewoon kan kopen? Dat zou gaaf zijn!
Maar goed, werk,’ zei ze met een zucht. ‘Vanavond niets meer. We gaan zo meteen eten, dan ga ik sporten, dan kunnen we misschien nog een spelletje doen en wat drinken en dan is het klaar voor vandaag. Morgenochtend worden we wakker en dan gaan we hier heerlijk ontbijten want uiteraard heb ik met ontbijt inclusief gereserveerd. Dan kunnen we misschien een rondje lopen of zo en een beetje shoppen. Volgens mij kan je wel wat stylingadvies gebruiken, dus dat zou wel fijn zijn. Om 1 uur word ik op Paleis Fitorum verwacht – dat is waar de fashionshow zal zijn. Daar krijgen we uitleg en zo, krijgen we onze outfits voor morgenavond, eten we daar gezamenlijk en dat soort dingen. Daar is genoeg beveiliging, dus tenzij je me gaat vertellen dat je ook op de catwalk verwacht wordt, zou ik zeggen: doe lekker wat je wil.
Die avond is de fashionshow zelf. Dat zal drie tot vier uur duren. Ik loop wat rondjes op de catwalk, sta wat pers te woord en dan is het klaar. Ik wil,’ – dit zei ze op een strengere, bazigere toon – ‘dat jij me daar bijstaat. Het kan zijn dat ik enorm moe ben. Misschien dat je wat shotjes voor me kan regelen – ik heb altijd mijn eigen booze bij me, ik wil dat je die erin doet voor dan. Daarna is de show van morgenavond klaar en gaan we terug naar het hotel. Ik wil dan, en dat meen ik serieus, dat je dan de hele tijd bij me bent. Wat er ook gebeurt, wijk dan niet van mijn zijde, tot we weer binnen zijn.’ Ze keek Gideon streng aan. ‘Snap je dat?
Goed, dan is het zondag. Er is die middag een photoshoot in de tuin van Paleis Fitorum en zodra we daar zijn kan je opnieuw doen wat je maar wil. Daarna volgen de voorbereidingen voor de show van zondagavond en dan doen we precies hetzelfde als de avond daarvoor. Jij wijkt niet van mijn zijde tot we hier binnen zijn. Dan komt mijn butler, James, ons maandagochtend weer ophalen met de Zep en gaan we terug naar Londen.’
Ze fronste. ‘Druk weekend dus, vooral voor mij, jij hoeft alleen maar een beetje mee te lopen en te zorgen dat niemand me aanraakt als we teruggaan naar het hotel. Dat is het laatste wat ik over het werk wil zeggen vanavond, want nu wil ik me ontspannen en genieten van de heerlijke zon,’ zei ze streng. Ze liet zich dobberen op het golven van de zee. ‘Wil je een drankje? Volgens mij kan je dat zo sommeren!’ zei ze. ‘Accio champagne!’
Tot haar grote verbazing verscheen er inderdaad een glas bruisende champagne in haar hand. ‘Ik HOU van dit hotel. Cheers, baby!’ zei ze en hief haar glas op voordat ze die naar binnen slokte.