01/04/2021, 19:15
Ze nam zwijgend ze sigaret aan en stak hem aan met een knip van haar vinger. Ze knikte hem dankbaar toe en blies een rookwolk uit. Haar gevorkte tong klemde zich om de sigaret terwijl ze haar haren in een paardenstaart deed. Ze nam daarna de sigaret weer in haar hand en nam opnieuw een trek.
Ze keek hem vernietigend toe toen hij opmerkte dat ze er beter uitzag. ‘Dat weet ik ook wel,’ zei ze met een bittere toon in haar stem. ‘Ik zag er niet uit,’ zei ze met een blik op de spiegel. ‘Afvallen was minder makkelijk dan ik had gedacht,’ zei Valarie zacht terwijl ze zichzelf in haar parelwitte ogen keek. Vroeger waren ze donker geweest, maar sinds haar tweede Gruzielement waren ze steeds witter geworden. Sommigen zouden wellicht zeggen dat ze geen mens meer was.
Ze draaide zich om naar Nyx. ‘Ik had… tijd nodig. Ruimte. De laatste maanden ben ik alleen maar bezig geweest. Ik wilde er weer uitzien zoals ik vroeger was. Aantrekkelijk. Hoe ik eerst was straalde niets uit. Zeg niet dat het niet zo was,’ zei ze hem met een grimmig lachje. ‘De Dame van het Duister, een rollend stukje wol.’ Ze grinnikte. ‘Nee. Ik wil dat mensen me aankijken en huiveren, vlak voordat het levenslicht in hun ogen dooft.’
Ze liep naar hem toe. ‘Ik had wellicht wat moeten laten weten, maar er was teveel dat ik niet kon laten gaan. Ik heb heel veel moeten doden om te bereiken wat ik nu heb. Je snapt wel dat er niets belangrijkers is dan ons doel.’
Ze duwde haar sigaret in zijn mond en draaide zich om terwijl ze naar een scherm achterin de kamer liep. ‘Wat heb jij ondertussen gedaan?’ riep ze over het scherm heen terwijl ze haar jurk uitdeed en een korset en een leren rok sommeerde. ‘Beetje zitten lantefanteren? Ravenvoer zitten vreten? Vast niets dat iets toevoegt aan ons doel, anders had ik het wel gehoord. Ik heb overal oren.’ Haar jurk gooide ze vanachter het scherm op de grond, waar Nyx het kon zien. Ze kleedde zich aan en liep toen vanachter het scherm vandaan. ‘Ik heb ook wel eens zin in iets leuks,’ mopperde ze terwijl ze de sigaret uit zijn hand trok. ‘Na al dat werk… girls just wanna have fun, right?’
Ze keek hem vernietigend toe toen hij opmerkte dat ze er beter uitzag. ‘Dat weet ik ook wel,’ zei ze met een bittere toon in haar stem. ‘Ik zag er niet uit,’ zei ze met een blik op de spiegel. ‘Afvallen was minder makkelijk dan ik had gedacht,’ zei Valarie zacht terwijl ze zichzelf in haar parelwitte ogen keek. Vroeger waren ze donker geweest, maar sinds haar tweede Gruzielement waren ze steeds witter geworden. Sommigen zouden wellicht zeggen dat ze geen mens meer was.
Ze draaide zich om naar Nyx. ‘Ik had… tijd nodig. Ruimte. De laatste maanden ben ik alleen maar bezig geweest. Ik wilde er weer uitzien zoals ik vroeger was. Aantrekkelijk. Hoe ik eerst was straalde niets uit. Zeg niet dat het niet zo was,’ zei ze hem met een grimmig lachje. ‘De Dame van het Duister, een rollend stukje wol.’ Ze grinnikte. ‘Nee. Ik wil dat mensen me aankijken en huiveren, vlak voordat het levenslicht in hun ogen dooft.’
Ze liep naar hem toe. ‘Ik had wellicht wat moeten laten weten, maar er was teveel dat ik niet kon laten gaan. Ik heb heel veel moeten doden om te bereiken wat ik nu heb. Je snapt wel dat er niets belangrijkers is dan ons doel.’
Ze duwde haar sigaret in zijn mond en draaide zich om terwijl ze naar een scherm achterin de kamer liep. ‘Wat heb jij ondertussen gedaan?’ riep ze over het scherm heen terwijl ze haar jurk uitdeed en een korset en een leren rok sommeerde. ‘Beetje zitten lantefanteren? Ravenvoer zitten vreten? Vast niets dat iets toevoegt aan ons doel, anders had ik het wel gehoord. Ik heb overal oren.’ Haar jurk gooide ze vanachter het scherm op de grond, waar Nyx het kon zien. Ze kleedde zich aan en liep toen vanachter het scherm vandaan. ‘Ik heb ook wel eens zin in iets leuks,’ mopperde ze terwijl ze de sigaret uit zijn hand trok. ‘Na al dat werk… girls just wanna have fun, right?’
![[+]](https://nomaj.nl/images/emerald/collapse_collapsed.png)