Kerst met Nootjes

[Blossom]

Hij moest plechtig beloven dat hij niets zou zeggen, en hij knikte haar dan ook toe, maar hij wist dat ze hem goed genoeg kende. Goed; hij was niet de persoon die wat voor (on-)waarheid dan ook de wereld in zou slingeren, maar als zijn broer of zus zou vragen waar het toilet was, zou hij antwoorden dat de deur naast hem, die van Theodora's kamer, de juiste was. Dan kon je nog eens lachen.
Maar hoe dan ook: Kerst met Nootjes kon niet gevierd worden zonder Theodora, vooral niet toen ze aanbood dat er ook iets explosievere stoffen voorhanden waren. Leuk! Hij zou zijn tante wel eens met ontploft haar willen zien; zou het echt engelenhaar worden na Dora’s knal-zonder-bonbons?
“Ja, leuk!” antwoordde hij enthousiast. Kijk, dat begon er een beetje op te lijken. Wat had Theodora dan verwacht? Dat ze braafjes aan zouden schuiven en geloofwaardig zouden doen alsof ze volwassen waren? Dat Kerst er vooral was om je mooiste kleertjes aan te hebben en je bij een blik in de spiegel subiet met een hete aardappel in je keel zou gaan praten? En over praten gesproken: Waarover moest je het in ‘s hemelsnaam hebben als je elkaar het hele jaar niet zag? Over je favoriete schoolvak-kuch-kots-kuch? Nee, liever zette hij zijn nicht aan tot het verpesten van deze dag, want dan pas was het goed.
“Kom, dan gaan we eerst eens de kerstboom inspecteren,” zei hij uitnodigend, en gebaarde in de richting van de woonkamer. Stiekem wilde hij best weten wat een kettingzaag was, maar dat mocht ook pas tegen nieuwjaar.

--EINDE--