Een Vollemaansdeal

[AlessaJess]

Het moment dat Valentine en zij waren gaan zitten, had Aurora meteen een buzzino facere bezwering uitgesproken over hun tafeltje. Hoewel Valentine haar al meerdere malen had medegedeeld dat de spreuk toch echt minder vaak in Engeland werd gebruikt dan in Australië, was het zo normaal voor haar dat ze zich naakt voelde zonder de bezwering. Hoe de andere mensen in het restaurant zich compleet op hun gemak voelden bij het idee dat iedereen met hun gesprekken mee kon luisteren, wist ze niet. Ze wist wel dat de geluiden die van hun tafeltje kwamen als geroezemoes klonken voor iedereen buiten het magische schild. Het gaf je het veilige gevoel van stemmen en mensen om je heen zonder dat je continu over je schouder hoefde te kijken. Het was de afgelopen vijfenveertig minuten goed van pas gekomen terwijl Aurora de irritatie in zich had voelen groeien.
“Is ze dit waard?” Aurora keek Valentine vanuit haar ooghoeken aan terwijl ze met haar nagels tegen de zijkant van het glas tikte. De ober had al een zelfvullend karaf met water neergezet en in het afgelopen halfuur dat ze hadden gewacht, had Aurora haar glas al één keer nippend leeggedronken en weer hervuld. Bijna hoopte Aurora dat de vrouw waar ze op wachtten binnen zou komen hinkelen met verscheurde kleren en een gebroken been door een noodlottig falen van haar bezemsteel in het bos, maar ze zat er ook niet per se op te wachten om gezien te worden met een verfomfaaide ramp van een persoon. Dus tikte ze op haar glas en wachtte ze af.
“We kunnen alvast bestellen.” Ze kantelde haar hoofd richting Valentine, die er erg goed uitzag in het pak dat ze vanmiddag nog hadden opgehaald bij de tailleur en wilde net toevoegen dat ze wel wat restjes over konden houden voor hun gast, toen ze een jonge vrouw recht op hun tafel af zag lopen. “En daar ging dat hemelse vooruitzicht.” Ze gaf een kort knikje Miss Aphrodisiacs richting uit en stond met een strak gezicht op.
Ze hield haar hand uit voor de jonge vrouw om te schudden, maar voor ze haar tegen kon houden, voelde Aurora plakkerige lippen tegen haar wang strijken. Alle spieren in haar rug trokken samen. Ze had geleerd dat de Engelsen veel vrijer waren in hun omgangsvormen, maar deze hoeveelheid lef had ze nog nooit meegemaakt. Miss Aphrodisiac zou met haar blote knieën op de grond moeten vallen en hen smeken om überhaupt nog met haar in gesprek te gaan. In plaats daarvan overschreed ze alle persoonlijke grenzen en prees ze zichzelf de hemel in. Tegen al haar verwachtingen in voelde Aurora dat haar interesse werd gewekt. Dit zou in ieder geval geen saai etentje worden…