Moonlight Records

[AlessaJess]

Hazel bladerde door een paar van de onbekende albums met bewegende voorkanten zonder dat ze enig idee had waar ze nou eigenlijk naar aan het kijken was. Maar de muziek die door de winkel werd gespeeld was… zo anders dan wat ze dan ooit maar had gehoord. En op de beste manier mogelijk. Op zich, besloot ze, als ze dan toch nergens herinneringen aan had, kon ze net zo goed genieten van dat ze alles een tweede keer voor het eerst kon beluisteren tot ze haar herinneringen wel weer terug had!
Ze sloeg een plaat om, maar voor ze het goed en wel doorhad, was er iemand naast haar komen staan en begon hij tegen haar aan te praten. Ze keek verschrikt op toen ze haar – blijkbaar vrij wijdverspreide – bijnaam hoorde uit de mond van een zeer net geklede jonge man. Zijn gelaatstrekken en donkere haar deden haar ergens aan denken, maar voor ze zich kon herinneren waar aan, had hij het over zijn vrouw en over jazz en vroeg hij haar opinie over twee albums waarvan ze werkelijk geen idee had wat ze waren of hoe ze klonken.
Ze schraapte haar keel, probeerde haar gedachten te ordenen, faalde compleet en gaf hem een beetje een ongemakkelijke glimlach. Flut. Hier had de heler haar nog zo om gewaarschuwd!
“Hi! Sorry, maar, ehm… goed om je te zien, natuurlijk! Denk ik, maar ik, ehm, ik heb eigenlijk geen idee…”  Ja, dit ging top.
Opeens klikte het en ze voelde haar ogen groot worden. “Oh! Oh, sorry. Damien had me wel een foto laten zien, maar ik zie nu pas… Trevor, toch?” Ze wees hem een beetje onnodig aan en liet haar hand snel weer vallen, maar voelde zich opgelucht dat ze de connectie had gemaakt. Daarom herkende hij haar natuurlijk ook.