Weg

[AlessaJess]

Zijn adem streelde haar wang terwijl hij het overduidelijke probeerde te ontkennen. Zijn ogen vingen de hare. Ze voelde haar adem stokken. Terwijl ze zich langzaam achterover liet zakken bewoog hij met haar mee. Hij schoot over het koffietafeltje heen en overbrugde binnen een tel de afstand tussen hen. Een klein stemmetje in haar hoofd probeerde haar te vertellen dat dit geen goed idee was. Dat ze een stap opzij moest doen. Maar dit was Damien. Dit was haar vlot op zee en haar rots in de branding. En dus bewoog niet ze weg terwijl hij over haar heen gebogen stond. Legde haar hand op zijn borst, voelde zijn hartslag onder haar vingertoppen, staarde hem aan in die ogen die nu meer bezeten leken dan ooit. En terwijl hij zich naar haar toe bewoog liet ze haar hand naar boven glijden, over zijn schouder, naar zijn nek. Zijn lippen landden op de hare, voorzichtig zoals alleen hij kon zijn. Ze had geen voorzichtig nodig. Ze kromde haar rug en gleed haar hand door zijn haren. Trok zijn gezicht dichterbij. Bliksem schoot door haar aderen terwijl hij zijn kus verdiepte en ze hapte naar lucht.
Dit was veilig. Dit was goed. Hij was als thuiskomen na jarenlang verdwaald te zijn.
Ze beet op zijn lip.
Dit is hoe Marsha en Alex waarschijnlijk begonnen; onschuldig zoenen.
Met een ruk schoof ze Damien van zich af.
“Shit.”
Ze bleef een seconde als verstijfd naar hem staren voor ze de kamer uit vloog en de deur naar Damiens slaapkamer achter zich dichtsloeg. Ze zette een paar stappen verder naar binnen en liep toen weer terug, voor ze die paar stappen heen en weer bleef ijsberen. Haar adem was compleet schokkerig en onbeheerst en haar hoofd was één grote kutzooi aan gedachtes die ze maar niet op een fucking rijtje kon krijgen.
Shit.
Ze liet zichzelf met haar rug tegen de deur zakken en bonkte haar hoofd één keer fel naar achteren.
Shit.