RPG Personagegids

[AlessaJess]

Samuel David Hartford

Algemeen
 
Naam/achternaam: Samuel David Hartford
Faceclaim: Lucky Blue Smith
Geslacht: man
Leeftijd: 17
Verjaardag: 2 januari
Jaar: 7e
Afdeling: Zwadderich
Woonplaats: In een dorpje naast Londen
Toverstaf: 29,7 cm, vurenhout, een kern van de Ruggenwervel van de Witte Riviermonsters, voornamelijk geschikt voor experimentele magie.
Bloedstatus: Volbloed
Schoolstatus: Niet-bestaand
Schoolhobby’s: Samuel houdt erg van duelleren en hoewel hij officieel niet bij de duelleerclub zit, spart hij wel graag met de leden ervan.
 
Uiterlijk
 
Lengte: 1,89 m
Gewicht: 78 kg
Ogen: Blauw
Haarkleur: Zijn haar is platinumblond geverfd.
Kapsel: Piekig
Kleding: Hij draagt redelijk vaak schoolgewaden, maar in de weekenden draagt hij graag veel truien en spijkerbroeken, maar altijd kleren in meerdere lagen.
Attributen: Hij draagt altijd het oude horloge dat ooit van zijn opa is geweest, maar als hij buiten Zweinstein rondloopt, draagt hij soms ook oorbellen en een magische zonnebril waarmee een persoon die hij zoekt blauw oplicht. 
Huidskleur: Erg bleek.
 
Innerlijk
 
Karakter-eigenschappen: Stil, observerend, avontuurlijk, loyaal, beetje morally scewed.
Karakter: Samuel houdt ervan om aan de zijkant van een grote groep mensen te zitten en gewoon te kunnen observeren. Hij is dan over het algemeen stil, maar hij heeft sowieso van zichzelf al een vrij zachte stem waardoor hij in drukke omstandigheden lastig te horen is. Samuel is erg mathematisch en technisch ingesteld en heeft het idee dat de hersenen werken als een soort machine: het is slechts een kwestie van de code kraken. Dat hij zelfs zijn eigen hoofd nog niet precies snapt ziet hij alleen als bewijs van de ingenieusiteit van de puzzel. Hierdoor aliëneert hij soms wel andere personen als zij zich meer als een van zijn labratten voelen dan als mens. Als je eenmaal Samuels vriendschap hebt weten te winnen, is hij echter wel een loyale vriend die vrijwel alles voor je overheeft, tot zijn eigen ledenmaten toe. Daarnaast vindt Samuel het heerlijk om zijn magie te gebruiken: hij ziet elke spreuk die hij leert als het benutten van ‘hun’ potentie en het groeien van zijn kracht. Hij zit dan ook graag met zijn neus in de boeken om nieuwe spreuken te leren en maakt graag aanpassingen aan degene die hij al kent. Ook vindt hij het stiekem geweldig om bizarre nieuwe dingen te doen, puur omdat hij het interessant vindt om te zien met wat voor oplossingen hij kan komen. Door zijn opvoeding – en deels door de traumatische ervaring van zijn jeugd – staat zijn morele kompas niet altijd naar het noorden gericht en hij kan soms vrij ver gaan in zijn queeste voor kennis.   
Interesses: Verweer tegen de zwarte kunsten, bezweringen, duelleren, kennis.
Biografie: Samuel is als enig kind opgegroeid in een gezin ergens in een dorpje buiten Londen. Zijn ouders zijn allebei magiërs die door slechte beslissingen van Samuels opa een flinke schuld hebben moeten helpen dragen en die nu beide lange dagen maken om hun gezinnetje draaiende te houden. Zijn moeder werkt vaak dubbele diensten als serveerster in een twee verschillende magische restaurants en zijn vader maakte lange uren bij de brandstofdouane, waar jarenlang flinke personeelstekorten waren. Een incident op een normale naschoolse opvang voor Samuel betekende dat hij daar weg moest en aangezien zijn ouders noch het geld hadden om Samuel naar een magische naschoolse opvang te sturen, noch de tijd hadden om hem daar op tijd heen te brengen en weer van op te halen, betekende dat dat hij vaak alleen thuis was en redelijk snel voor zichzelf moest gaan zorgen. Hier maakte hij graag gebruik van om naschools rond te hangen in de weilanden naast het dorp en te oefenen met magie, die hij maar niet leek te hebben. Dat wil zeggen, tot het moment dat Samuel als achtjarige werd ontvoerd door een onbekende man. Samuel herinnert zich nog maar weinig van het incident, behalve een operatietafel in een donkere kamer, het gillen van een ander kind en een hevige pijn die zich als ijs door zijn lichaam leek te verspreiden.
Toen de jongen een week na zijn vermissing weer terug werd gevonden in het weiland waarin hij was verdwenen, werd het een wonder genoemd. Men vermoedt dat Samuel zelf is ontsnapt doordat hij onder die heftige omstandigheden eindelijk bij zijn magie kon, maar zelf heeft hij daar geen herinneringen van. Toen hij in het St. Holisto werd onderzocht, konden de Helers alleen restanten van duistere magie in zijn lichaam vinden, maar wat de man met Samuel heeft gedaan is voor hen niet duidelijk.
De ijzige kou is echter in Samuels lichaam blijven hangen – dezelfde ijzige kou die hij aanspreekt als hij magie gebruikt – en zelf vermoedt Samuel dat de magie die nu door zijn aderen vloeit, niet aan hem toebehoort. Er waren echter maar weinig mensen die dat geloofden toen hij het claimde als achtjarig kind; zijn vermoedens afgedaan als de getraumatiseerde angsten van een kleine jongen. Na de gebeurtenissen van die periode is Samuel een tijd verbaal dichtgeslagen. Hoewel hij na een paar jaar en veel psychologische hulp weer langzaam is gaan praten, heeft hij nog steeds dagen waarop hij meestal stil is, of zelfs geen woord zegt. Hierdoor heeft hij vroeg nonverbale spreuken moeten leren.
Samuel heeft het gevoel dat hij zijn magie gestolen heeft en dat hij het alleen in bruikleen heeft. Hij is continu op zoek naar wie het andere kind was dat hij hoorde en wat die man hen precies aan heeft gedaan. Samuel probeert nu een manier te vinden om de kern van zijn magie te splitsen, zodat hij het in ieder geval deels kan teruggeven aan wie het nou echt toebehoort. Hij voelt zich verantwoordelijk voor het zo sterk maken van zijn magische kern als hij maar kan.
Hij heeft een magisch hok onder zijn bed gebouwd waar hij muizen in bewaart op wie hij zijn magische experimenten uitvoert. Uiteindelijk worden alle muizen gevoerd aan zijn boa constrictor, Alexander, die hij van zijn ouders heeft gekregen om hem gezelschap te houden. Hij noemde het zijn emotionele hulpslang om hem mee naar Zweinstein te mogen nemen en hoewel hij het sarcastisch bedoelde, is er stiekem een deel van hem dat weet dat het waar is.
Vaardigheden: Samuel is erg goed in duelleren door middel van vreemde tactieken. Hij houdt ervan om zijn omgeving te gebruiken in plaats van voor de recht toe recht aan spreuken te gaan. Daarnaast is Samuel erg strategisch en vooral wiskundig onderlegd. Hij houdt ervan om nieuwe spreuken en toverdranken af te leiden van andere, al bestaande spreuken.
Zwaktes: Samuel is slecht in vakken waarbij hij zijn gevoel meer moet gebruiken; hij háát waarzeggerij, verzorging van fabeldieren en heeft bijlessen moeten krijgen om überhaupt te leren vliegen. In dat laatste is hij nu gelukkig wel beter geworden. Daarnaast heeft Samuel een tijd in zijn leven gehad waarin hij selective mute was. Hoewel hij daar nu officieel vanaf is, heeft hij soms nog dagen waarop hij niet of nauwelijks praat. Samuel doet er lang over een mening over andere mensen te vormen: hij heeft het gevoel dat hij eerst moet uitvogelen hoe hun gedachtegang precies werkt voor hij een mening kan vormen, hierdoor houdt hij mensen lang emotioneel op afstand.  
Houdt van: Sterker worden; nieuwe spreuken leren; experimenteren met magie en toverdranken; rare dingen doen om zijn magie te testen; mensen observeren; aan de zijkant van een grote groep mensen zitten, waardoor hij wel de energie van het enthousiasme op kan nemen, zonder dat hij zich er echt in hoeft te mengen.   
Haat: Domme opmerkingen; het gevoel niks te bereiken; in groepen met nieuwe mensen moeten praten; als weken-, of zelfs maandenlang theoretisch werk voor niks blijkt te zijn en hij opnieuw moet beginnen met zijn experimenten.
 
Omgeving
 
Familie: Zijn ouders, Maria Anette Hartford en James Hartford
Vrienden: MacKenzie Dayes
Vriendje: Panseksueel, maar heeft geen partner.
Huisdier: Een boa constrictor genaamd Alexander waar hij zijn experimenteermuizen aan voert.