10/01/2021, 09:52
Nou, gewoon over oma praten. Geen probleem. Zo’n oud vrouwtje had vast veel meegemaakt. De oorlog bijvoorbeeld, zowel de Eerste als de Tweede en misschien ook nog wel de Grote Tovenaarsoorlog uit begin 20e eeuw. Wacht nee, het was kerst. Géén vragen over oorlog. Dat zou ze waarschijnlijk niet op prijs stellen.
Hij proostte op een vrolijk kerstfeest en nam een slokje. Goede wijn. ‘Mag ik wel even zeggen dat u een fantastisch leuk huis heeft? Ik vind het echt super sfeervol en je ziet ook wel dat hier een heks van klasse woont. Het is ook heel groot.’
‘Dat krijg je als je hard voor je centen werkt,’ was het antwoord van oma Fox. ‘Jarenlang hard voor gewerkt. En dan krijg je ook wat.’ Ze knikte. ‘Wat doe jij als beroep?’
‘Schouwer – heeft Abigail dat niet verteld?’ vertelde Frodo. ‘Ik werk dus bij het Ministerie van Toverkunst. Superleuke baan. Elke dag is anders en je beleeft elke dag wel wat.’
Oma bekeek hem van top tot teen, alsof ze betwijfelde of Frodo wel geschikt was als Schouwer.
‘Verder… tja. Ik mis Zweinstein wel heel erg, dus af en toe bezoek ik Abigail op haar werk,’ zei Frodo. ‘Ik heb zelf ook een tijdje op Zweinstein gewerkt, als bibliothecaris, maar ik wilde toch wat meer in mijn leven.’
De heks fronste. ‘Klinkt ambitieus. Ben je een Zwadderaar?’
Frodo lachte. ‘Nee nee, ik ben een Raafje. Daar heb ik Abigail leren kennen.’
‘Niets mis met Zwadderich hoor,’ zei oma Fox. ‘In iedere afdeling zitten rotte appels, geloof me, zelfs in Ravenklauw. Niet alleen in Zwadderich.’ Frodo keek Abigail aan. In welke afdeling had oma Fox eigenlijk gezeten?
‘Heb je het naar je zin op Zweinstein, Abigail?’ vroeg oma Fox toen. ‘Is Poppy een beetje aardig voor je? Ik ken haar van de breiclub, al is ze al een paar weken niet komen opdagen omdat het zo druk is met die nieuwe variant Drakenpokken, althans, zo schreef ze.’ Ze zuchtte en nam een slok wijn. ‘Knap dat die vrouw nog werkt. Op haar leeftijd. Je zou bijna denken dat ze het stokje niet over durft te geven aan de volgende ziekenverzorger daar…’
Hij proostte op een vrolijk kerstfeest en nam een slokje. Goede wijn. ‘Mag ik wel even zeggen dat u een fantastisch leuk huis heeft? Ik vind het echt super sfeervol en je ziet ook wel dat hier een heks van klasse woont. Het is ook heel groot.’
‘Dat krijg je als je hard voor je centen werkt,’ was het antwoord van oma Fox. ‘Jarenlang hard voor gewerkt. En dan krijg je ook wat.’ Ze knikte. ‘Wat doe jij als beroep?’
‘Schouwer – heeft Abigail dat niet verteld?’ vertelde Frodo. ‘Ik werk dus bij het Ministerie van Toverkunst. Superleuke baan. Elke dag is anders en je beleeft elke dag wel wat.’
Oma bekeek hem van top tot teen, alsof ze betwijfelde of Frodo wel geschikt was als Schouwer.
‘Verder… tja. Ik mis Zweinstein wel heel erg, dus af en toe bezoek ik Abigail op haar werk,’ zei Frodo. ‘Ik heb zelf ook een tijdje op Zweinstein gewerkt, als bibliothecaris, maar ik wilde toch wat meer in mijn leven.’
De heks fronste. ‘Klinkt ambitieus. Ben je een Zwadderaar?’
Frodo lachte. ‘Nee nee, ik ben een Raafje. Daar heb ik Abigail leren kennen.’
‘Niets mis met Zwadderich hoor,’ zei oma Fox. ‘In iedere afdeling zitten rotte appels, geloof me, zelfs in Ravenklauw. Niet alleen in Zwadderich.’ Frodo keek Abigail aan. In welke afdeling had oma Fox eigenlijk gezeten?
‘Heb je het naar je zin op Zweinstein, Abigail?’ vroeg oma Fox toen. ‘Is Poppy een beetje aardig voor je? Ik ken haar van de breiclub, al is ze al een paar weken niet komen opdagen omdat het zo druk is met die nieuwe variant Drakenpokken, althans, zo schreef ze.’ Ze zuchtte en nam een slok wijn. ‘Knap dat die vrouw nog werkt. Op haar leeftijd. Je zou bijna denken dat ze het stokje niet over durft te geven aan de volgende ziekenverzorger daar…’
![[+]](https://nomaj.nl/images/emerald/collapse_collapsed.png)