<ORPG> De Kerstborrel

[Blossom]

Eigenlijk had Yorick als eerste aanwezig willen zijn, maar zijn plannen werden maar weer eens ruw verstoord door die verdomde George! Want wat was het nou als je een gedachtenzuiger en toekomstvoorspeller als vriend had? Juist: die wist zo’n beetje altijd waar je was en dat de tijd rijp was om een kus te stelen, al had je toch wel andere plannen, maar was je te zwak om weerstand te bieden. Of nouja: zoiets.
Het had even geduurd voordat Yorick nog maar weer eens het belang had uitgelegd van het geheimhouden van hun relatie, waarna hij - hoe kwam dat toch altijd? - zichzelf weer aan moest kleden.
Hoe dan ook: daar was hij dan eindelijk! Vrolijk en op zijn Kerst-best zwaaide hij de deur open.
“Goedenavond! Staat de champagne al koud?” vroeg hij jolig, waarbij hij Jo-Anns laatste woorden opving: ‘Zijn Zweinsteinprofessoren gedoemd om vrijgezel te blijven?’
Hij lachte, schudde zijn hoofd, wist even niet wat hij moest zeggen, en hield het daarna bij: “Blijkbaar!”
Eh… was er nou echt geen gemakkelijker gespreksonderwerp?
“Wat gaat iedereen doen met de kerstvakantie? Blijft iemand van jullie nog op Zweinstein, of gaan jullie naar familie of… iets?” Hij was werkelijk benieuwd, omdat hij zelf op Zweinstein zou blijven, maar misschien was hij dan wel moederziel alleen. Of samen met huis-elfen, wat ook nog best gezellig kon zijn, en de enkele leerling die om meestal ietwat trieste redenen op school bleef.
Ondertussen nam hij een glas wijn ter hand; het was donkerrood van kleur en Yorick vermoedde dat het Elfenwijn was. Het eerste slokje bevestigde dat vermoeden; het was zijn favoriet! Het kon nog wel eens een zalige avond worden zo.