23/12/2020, 17:09
“Nee, nee! Tuurlijk niet!” riep Blue geschokt uit toen hij haar vertelde dat hij geen kerstboom wilde. Wat was kerst zonder kerstboom?! “Geen zorgen! Ik ben ook geen plantenprinses, maar ze hebben me een paar geweldige spreuken meegegeven die je kerstboom compleet gezond en in leven houden tot je hem weer inlevert. En als je bang bent dat je ze vergeet, kan ik altijd alvast wat wekkers door je appartement verstoppen om je te helpen onthouden als je wil?” Er was geen kans dat ze Trevor zijn appartement kerstsferig zou helpen maken zónder een kerstboom! Wat voor leek dacht hij dat ze was? Ze schudde het van zich af en liep naar het kleine draakje toe. Daar zei ze tegen Gwin, op een fluistertoon die net hard genoeg was dat Trevor het ook kon horen en met een stiekeme blik zijn richting op waarvan ze hoopte dat hij het op zou merken, dat ze ook iets voor haar had meegenomen. Ze viste het minuscule kerstmutsje dat ze speciaal voor Gwin had gemaakt uit haar zak en gaf haar een knipoog. “Niet aan Trevor vertellen hoor.” Toen zette ze het mutsje voorzichtig op Gwins hoofd en gaf Blue het diertje even een korte aai over haar ruggetje. Ze keek snel genoeg om, om Trevor met haar zes schoenendozen terug de kamer in te zien lopen. Er brak een glimlach door op haar gezicht. Trevor was echt op volle stoom vandaag! Drie complimentjes en nu een vermomde enthousiaste levenswens? Het was echt kerst.
Ze was wel een klein beetje teleurgesteld met hoe goed de maquettes zich hadden gehouden – bijna een kwart van de dingen waren gestopt met bewegen – maar in ieder geval had Trevor er een gevonden die hij leuk genoeg vond om na te maken!
“Top! Oké, de spullen die we daarvoor nodig hebben zijn waarschijnlijk wel het lastigste te vinden, maar we hebben de rest van de dag nog! Wil je nog iets doen voor we weggaan, of kan ik onze jassen pakken?” vroeg ze met een half-strenge blik zijn richting uit. Ze wist dat Trevor soms dingen helemaal dood kon plannen, waardoor alle lol er gewoon helemaal uit werd gezogen, en ze hoopte ten zeerste dat die blik hem deed laten opstaan en meegaan. Al betwijfelde ze het. Wat dat betreft was Trevor soms echt eigenwijs en koppig.
Ze was wel een klein beetje teleurgesteld met hoe goed de maquettes zich hadden gehouden – bijna een kwart van de dingen waren gestopt met bewegen – maar in ieder geval had Trevor er een gevonden die hij leuk genoeg vond om na te maken!
“Top! Oké, de spullen die we daarvoor nodig hebben zijn waarschijnlijk wel het lastigste te vinden, maar we hebben de rest van de dag nog! Wil je nog iets doen voor we weggaan, of kan ik onze jassen pakken?” vroeg ze met een half-strenge blik zijn richting uit. Ze wist dat Trevor soms dingen helemaal dood kon plannen, waardoor alle lol er gewoon helemaal uit werd gezogen, en ze hoopte ten zeerste dat die blik hem deed laten opstaan en meegaan. Al betwijfelde ze het. Wat dat betreft was Trevor soms echt eigenwijs en koppig.