Eindelijk kwam het meisje van haar plek af. Vasily zuchtte. Dat wicht nam echt haar tijd bij het bekijken van alle Dreuzelprulleria. Hij had haar natuurlijk allang uit kunnen schakelen, maar als hij miste, was ze in een halve minuut bij de ingang en met een beetje pech wist ze ondanks zijn beveiligingsspreuken te ontsnappen. Daar kwam dan heel veel pech bij kijken – of heel veel geluk voor haar – maar het was niet onmogelijk. Hij was wel vreemdere situaties tegengekomen. Was hij niet zelf eens ontkomen aan een onthoofding door de zenuwtics van zijn bewaker uit te buiten? Niet dat hij dacht dat dit kind zo doortrapt was als hij.
Met nog een laatste blik op het overzicht van kriskras geplaatste voertuigen, wandkleden en kamerschermen die de grote pakhuishal verdeelde in een doolhof van hoekjes en gangetjes, sloop hij weer de ijzeren trap af naar de begane grond. Het meisje zwierf nu langs een hippiehoekje met nepgras, kussentjes en een tipi. Hathaway was nog steeds aan de andere kant van de ruimte. Verder van elkaar zouden ze waarschijnlijk niet van elkaar verwijderd zijn.
Of moest hij het meisje eerst nog wat verder opjagen? Ze was nogal schrikachtig – dat kon hij uitbuiten. In een uithoek van de benedenverdieping had hij een wit bestelbusje gezien, zonder enige opdruk. Een plan begon zich te vormen.
Vasily trok zijn staf en zwaaide er geluidloos mee, zodat in een gang naast die van het Roma-meisje een stapel dozen omviel. Ach, daar heb je de kwade geest weer. Toe maar, vlucht de andere kant op. Hij liet de elektriciteit boven haar hoofd knetteren. De tl-buis knipperde, flakkerde, doofde. Ben je al bang, konijntje?
Met nog een laatste blik op het overzicht van kriskras geplaatste voertuigen, wandkleden en kamerschermen die de grote pakhuishal verdeelde in een doolhof van hoekjes en gangetjes, sloop hij weer de ijzeren trap af naar de begane grond. Het meisje zwierf nu langs een hippiehoekje met nepgras, kussentjes en een tipi. Hathaway was nog steeds aan de andere kant van de ruimte. Verder van elkaar zouden ze waarschijnlijk niet van elkaar verwijderd zijn.
Of moest hij het meisje eerst nog wat verder opjagen? Ze was nogal schrikachtig – dat kon hij uitbuiten. In een uithoek van de benedenverdieping had hij een wit bestelbusje gezien, zonder enige opdruk. Een plan begon zich te vormen.
Vasily trok zijn staf en zwaaide er geluidloos mee, zodat in een gang naast die van het Roma-meisje een stapel dozen omviel. Ach, daar heb je de kwade geest weer. Toe maar, vlucht de andere kant op. Hij liet de elektriciteit boven haar hoofd knetteren. De tl-buis knipperde, flakkerde, doofde. Ben je al bang, konijntje?