Hogere sferen

[AlessaJess]

Achter zich hoorde ze Trevor snuiven en ze gaf snel de pot nog even een tikje voor ze zich naar hem omdraaide. Gwin had hen een visite waardig gegund en leek door het dolle heen met het koekjeshoofdje dat Trevor net voor haar af had gebroken. Blue had haar favoriete draakje al veel te lang niet meer gezien en het aanzicht van Gwin deed haar hart gelijk een stuk sneller kloppen. Ze wilde net achter haar aan lopen, toen Trevor zich weer op een sarcastische opmerking gooide over dat hij geen plannen had voor vandaag.
“Nee, gelukkig niet,” antwoordde ze een beetje verbaasd. “Ik had je toch verteld dat ik over twee weken weer langs zou komen om te helpen met de laatste accenten!? Beetje onaardig als je dan andere dingen had gepland.” Het drong tot haar door dat twee weken misschien een lange periode was en dat hij dat ook vergeten had kunnen zijn, maar daar trok ze de lijn van haar vergevingsgezindheid. Dan had hij het maar in zijn agenda moeten schrijven!
Trevors volgende opmerking deed haar stiekem glimlachen. Blue had het haar levensmissie gemaakt om achter Trevors favoriete soort koekjes te komen, maar aangezien hij over het algemeen een vrij gesloten persoon was dat ‘geen tijd had om over zoiets stoms als favoriete koekjes na te denken’, was het hem vragen niet op een erg bevredigend antwoord uitgekomen. Het feit dat hij niet alleen het koekje opat, maar zelfs letterlijk zei dat hij het lekker vond, zei wel heel veel voor haar. Ze schonk Trevor een dankbare glimlach, maar liet het daarbij rusten. Ze had over de jaren geleerd dat je maar het beste zo min mogelijk op complimentjes van Trevor in kon gaan, omdat het de arme jongen anders heel opgelaten deed voelen. Hoe iemand complimentjes geven ooit als ‘iets verkeerds’ kon zien was haar een raadsel, maar dat waren wel meer dingen wat Trevor betrof, dus ze legde zich er maar gewoon bij neer in de hoop dat het hem zou helpen wat meer uit zijn schulp te komen.
“Alle winkels op de Wegisweg zijn volledig uitgedost in allerlei kerstfrutsels. En bij Goudgrijp heeft zich een zeventien verdieping hoge kerstbomenstal gevestigd waar je met bezemstelen alle bomen kan bekijken!” Ze had het zó gaaf gevonden om haar boom daar samen met Damien uit te zoeken. Ze waren uren in de lucht blijven hangen en hadden zelfs een paar andere mensen kunnen helpen bij hun keuze. “Blijkbaar gebruiken ze een soort permanente zweefspreuk, super interessant, maar vooral super gaaf! En daarnaast zijn er nog honderden andere winkeltjes die allemaal kerstspullen verkopen, dus hoewel ik natuurlijk wel een paar ideeën heb voor waar we heen kunnen, is jouw winkel een van de weinigen die momenteel niks kerstigs heeft, dus kunnen we eigenlijk sowieso niet fout zitten!”