Kerst met Nootjes

[Timsel]

‘HEE – KLOPPEN!’ riep Theo geschrokken toen de deur ineens openvloog en het mobiel waar ze muziek op had zitten luisteren twee meter de lucht invloog. Het plofte ergens achter haar neer. Ze zou het zometeen wel zoeken. Haastig deed ze de luchtpods in haar oor uit en keek op. Tot haar schrik was het niet haar vader, zoals ze had verwacht, maar het was Mason Jones – haar neef – en een ontzettende eikel.
Snel krabbelde ze overeind en gooide een doek over haar Dreuzelcomputer die een update aan het doen was.
‘Wat moet je?’ vroeg ze. Zij en Mason waren heel anders; Mason maakte constant opmerkingen als ‘Modderbloedje’ naar de ene na de andere en zocht overal ruzie, terwijl Theo juist contact met iedereen probeerde te vermeiden. Ze kwam overeind, waardoor er wat dingetjes omvielen, waardoor ze gedwongen was om krampachtig te proberen de dingetjes in het gareel te houden. Mason was een intimiderende persoon, en hoewel ze niet dacht dat hij haar zou vervloeken in haar eigen huis, wist ze zeker dat hij zijn vrienden haar achterna zou sturen wanneer ze weer terug op school waren als hij erachter kwam dat er meerdere Dreuzelapparaten in deze kamer stonden.
‘Ik uhm… weet niet waar je het over hebt,’ mompelde Theo, die naar de deur toeliep om daar in de weg te staan zodat hij niet verder haar kamer in kon lopen. Ze probeerde hem intimiderend aan te kijken, maar keek snel weg; ze had er een hekel aan om iemand recht in de ogen te kijken.
‘Ik, eh… was me aan het omkleden voor het avondeten,’ zei ze gespannen. ‘Dus als je weer weggaat kan ik me even omkleden en dan kom ik zo naar beneden. Niet dat ik überhaupt zou weten waarom je tegen me zou willen praten, maar goed.’