<ORPG>De Warme Winter Weide

[Blossom]

Trots als een pauw liep Pepijn stapvoets langs de kerstkraampjes. Niet per se geïnteresseerd in al het moois wat werd aangeboden, maar des te meer geïnteresseerd in het moois dat arm in arm met hem liep: Seth.
“Zullen we die warme wijn eens proberen?” vroeg hij aan zijn nieuwe liefde, die volgens hem veel bekijks trok. Seth zag er dan ook prachtig uit; als een echte nimf uit sprookjes. Misschien had hij wel glamorganabloed - dat zou Pepijn niet verbazen.
Ineens zag hij Orlendr staan, die met een verkoper van houtsnijwerk in gesprek leek te zijn.
“Hé, ik zie een bekende,” lachte hij. “Kom! Dan stel ik je aan hem voor. Kijk, die wolf, die is cool, en die man - hoewel niet van onze leeftijd - is ook cool! Hij geeft soms les op Zweinstein.”
Hij trok Seth met zich mee want het was de hoogste tijd om een beetje met hem te pronken.
“Ingolf,” zei hij zachtjes, maar een wolf had heel goede oren. Pepijn zag ze spitsen; het beest keek om en vloog als een dolle labrador heel on-wolf-achtig op hem af, waarna Pepijn Seth even los moest laten om het dier te knuffelen.
“Hoi Orlendr!” zei hij daarna, omdat Orlendr zijn wolf eenmaal niet snel alleen liet. “Alles goed?” Hij schudde de man de hand en gebaarde daarna naar zijn nieuwe liefde.
“Ik moet je even aan iemand voorstellen: dit is Seth!”
Ergens was Pepijn een beetje zenuwachtig, omdat Seth er weliswaar prachtig uitzag met zijn prachtige lange haren en glitter make-up, maar hij wist niet of Orlendr ruimdenkend genoeg was. Hij hield eigenlijk niet van opmerkingen als: ‘Ben je ineens hetero geworden?’ of oprechte vragen over een transitie...
Hoe dan ook glunderde hij toen hij Seth weer aankeek en zijn romp zich met warmte vulde. Andere mensen mochten denken wat ze wilden, mochten zeggen wat ze wilden, maar niets ter wereld zou Seth minder mooi maken.