Meet McAllen

[Timsel]

‘Leuke huisjes,’ zei Frodo terwijl hij om zich heen keek. Hij hield Abigail stevig tegen zich aan, want het was koud, en hoewel hij ook zelf geen jas aanhad, had hij tenminste wel lange mauwen een, wat je van Abigails prachtige sierlijke jurk niet zou kunnen zeggen. Hij zat eraan te denken een ander huisje te kopen. Hoewel het huisje in Zweinsveld prima was, was het nou niet echt dat je zei, dat is echt geweldig. Vooral niet als hij de huizen van andere tovenaars bekeek. En stel, je zou het hebben over gezinsuitbreiding… tja.
Maar dat had hij allemaal nog niet besproken met Abigail en was pas in de afgelopen dagen een beetje op komen dagen, omdat hij het er met Filibuster van het werk erover had gehad. Ze passeerden een vrolijk groepje kleine vrouwtjes en groette hen met ‘een vrolijk kerstfeest’. Even oefenen voor Oma Fox. Of mevrouw McAllen, zoals Frodo haar zou noemen.
Ze bereikten het huis. Voordat ze het trappetje naar de deur opliepen, haalde Frodo even heel diep adem. Hij spoot wat ademverfrissend spul in zijn mond, haalde een hand door zijn haar, en zuchtte even heel diep. ‘Oké, ben ik er klaar voor?’
Ze liepen het trappetje op en Frodo trok met trillende hand aan de deurbel: een traditionele bel dat met hulp van een touwtje afging. En op dat moment besefte Frodo zich iets. ‘We zijn die mooie bloemen vergeten! Wat voor bloemen waren het ook alweer?’
Voordat Abigail antwoord kon geven zag Frodo de schaduw van oma McAllen achter het raampje achter de deur verschijnen. Supersnel zwaaide Frodo met zijn toverstok en toverde een bos bloemen tevoorschijn – het waren de eerste bloemen die in hem opkwamen. Was dat wel de goede soort, goede kleur? Of was het net die ene soort bloemen waar oma McAllen allergisch voor was?