15/12/2020, 14:21
‘Dank je,’ zei ze, Frodo’s kus glimlachend in ontvangst nemend. ‘Goede kleur dat donkerrood, lekker kerstig,’ knikte ze goedkeurend, terwijl ze de stof gladstreek. ‘Oma houdt wel van een beetje deftig dus ik weet zeker dat je er zo mee door kan! En anders zal ik haar een beetje sussen. Nog een klein dingetje wil ik eraan toevoegen.’
Abigail nam haar toverstok uit haar zilveren clutch en tikte ermee op Frodo’s borstkas. Een groene stropdas met een patroon van rendieren erop verscheen kant-en-klaar om zijn nek.
’Oeh dat lukte beter dan ik had gedacht,’ zei ze verbaasd, maar tevreden. ‘We gaan Verschijnselen, als je het niet erg vindt. Oma heeft wel een Haardvuur, maar ze schrikt zich altijd kapot, als de vlammen plots oplaaien. En per bezem vind ik een beetje aan de frisse kant met die split in mijn jurk.’
Ze nam haar vriend bij de arm, leidde hem naar buiten en sloot de deur met een tik van haar toverstok.
’Bijverschijnselen dus goed vasthouden, voordat ik je onderweg ergens kwijtraak en oma denkt dat ik in al die brieven heb gelogen over een vriend!’ lachte ze. ‘Klaar? Drie, twee, een…’
Het was alsof iemand haar aan haar navel door een rietje trok met Frodo achter haar aan. Een paar seconden duurde het, voordat ze aan het begin stonden van een straat met aan beide kanten herenhuizen. Elk huis had de voordeur hoog liggen met daarvoor enkele treden met een leuning aan de rechterkant om het huis te kunnen betreden.
’Het is aan het einde van deze straat,’ stelde Abigail die haar armen kruisten. ‘Jeetje, ik had een jas mee moeten nemen! Laten we maar vlug doorlopen.’
Abigail nam haar toverstok uit haar zilveren clutch en tikte ermee op Frodo’s borstkas. Een groene stropdas met een patroon van rendieren erop verscheen kant-en-klaar om zijn nek.
’Oeh dat lukte beter dan ik had gedacht,’ zei ze verbaasd, maar tevreden. ‘We gaan Verschijnselen, als je het niet erg vindt. Oma heeft wel een Haardvuur, maar ze schrikt zich altijd kapot, als de vlammen plots oplaaien. En per bezem vind ik een beetje aan de frisse kant met die split in mijn jurk.’
Ze nam haar vriend bij de arm, leidde hem naar buiten en sloot de deur met een tik van haar toverstok.
’Bijverschijnselen dus goed vasthouden, voordat ik je onderweg ergens kwijtraak en oma denkt dat ik in al die brieven heb gelogen over een vriend!’ lachte ze. ‘Klaar? Drie, twee, een…’
Het was alsof iemand haar aan haar navel door een rietje trok met Frodo achter haar aan. Een paar seconden duurde het, voordat ze aan het begin stonden van een straat met aan beide kanten herenhuizen. Elk huis had de voordeur hoog liggen met daarvoor enkele treden met een leuning aan de rechterkant om het huis te kunnen betreden.
’Het is aan het einde van deze straat,’ stelde Abigail die haar armen kruisten. ‘Jeetje, ik had een jas mee moeten nemen! Laten we maar vlug doorlopen.’