Grijze dagen

[AlessaJess]

“Oh gosh, right?” Trevor keek zo intens gechoqueerd en bijna gepijnigd bij het idee van een bus in je achtertuin. Ze wou bijna dat ze met goed fatsoen een camera op hem kon richten om de blik vast te leggen zonder dat ze hem compleet af zou schrikken. “Ik bedoel, het kan best een cool idee zijn voor een schuur, maar wat doe je dan in die schuur? Wat laat je er? Je kan er niet klussen en fietsen zijn zo lastig eruit te tillen. En daarnaast hou je zo weinig ruimte over in de rest van je tuin! Kan je veel beter een schommel neerzetten onder een mooie boom.” Kinderdroom. Ze had vroeger een schommel gehad, maar geen boom in de tuin. In ieder geval geen die groot en sterk genoeg was om een schommel aan te hangen. Het idee voelde alleen al zo rustgevend. Tot het moment dat Trevor weer zijn mond opentrok.
Blue deed haar mond open en klapte hem na een seconde weer dicht terwijl ze naar haar hand staarde. “Oeps.” Blue kon letterlijk niet anders dan in lachen uitbarsten. “Sorry.” Ze liet hem snel los en sloeg die hand voor haar mond. “Nee echt. Blijkbaar dacht ik gewoon dat je de weg kwijt zou raken zonder mijn hulp. Komt vaak voor hoor. Ik heb laatst gehoord dat ik een vrij goede TomTom ben.” Ze trok een wenkbrauw naar hem op en bleef met een grote grijns op haar gezicht staan tot hij het had over dat men commentaar had op het gebrek aan decoratie. Haar lach vervaagde een beetje. De manier waarop hij het zei klonk niet alsof de mening hem koud liet. Wie had dat zo bruusk gezegd?
Blue moest zich heel hard inhouden om niet achter hem aan te lopen. Ze wilde hem niet alleen laten terwijl hij zich rot voelde. Ze wilde hem al helemaal niet het idee geven dat ze hem alleen liet. Maar ze had gehoord dat ze soms iets te opdringerig was. En Trevor leek alsof hij misschien wel even een momentje alleen kon gebruiken. Plus, hij had zelf iets cools zien liggen. Dat betekende dat de winkel inderdaad niet zo erg kon tegenvallen als hij waarschijnlijk eerst had gedacht...
“Geef maar een gil als je hulp nodig hebt oké? Of, misschien geen hulp, maar meer ruggenspraak? Al zou ik het natuurlijk ook heel leuk vinden om te helpen! Geen felroze dingen. Beloofd.” Ze wierp hem een halve grijns toe.