Final Destination

[Nano]

George liep rustig door het kasteel heen. Hij moest vanavond de gangen in de gaten houden. Hoewel het normaal gezien rustig was en er normaal maar een enkele leerling aan het dwalen was, had George een naar gevoel in zijn maag. Alsof er iets ging gebeuren.
Met zijn handen in zijn zakken slomperde hij richting het binnenhof. Tijd voor een rookpauze. Misschien dat het nare gevoel dan weg zou ebben.
Onderweg groette hij de schilderijen die nog wakker waren. Dat leek hem nou echt akelig. Nagemaakt worden en dan opgehangen worden in Zweinstein. Als er al een hel zou bestaan zou dat het wel zijn.
Aangekomen op het binnenplein werd het gevoel alleen maar sterker en sterker. Snel keek hij om hem heen om te zien of dat er iemand anders was en haalde daarna een pakje sigaretten uit zijn zakken. Hij haalde een sigaret uit het doosje en stak deze aan met de punt van zijn toverstok.
Rustig nam hij een hijs en liet de rook bibberend zijn longen verlaten. Iets klopte hier niet.
Terwijl hij zijn tweede hijs nam schrok hij op van een harde "Ding!", waarna hij zijn sigaret in schrik liet vallen en begon te hoesten. Al hoestend keek hij naar de grote klokkentoren boven het binnenhof. Elke keer schrok hij er weer van.
Nu schrok hij echter nog een keer, er hing een meisje aan de klokkentoren. Een leerling. Het was duidelijk te zien dat het touw goed vast zat om haar nek. In paniek trok George zijn toverstok en richtte deze op het touw. "Diffindo" riep hij, waarna het touw knapte en het meisje recht op de harde tegels van de binnentuin begon te vallen. "Shit! Nee! Fuck! Wat was die spreuk nou!" Riep hij uit, waarna hij het net op tijd herinnerde: "Aresto Momentum!" riep hij, zijn toverstok op het meisje (wie nu zo'n 2 meter boven de tegels een snoekduik maakte) richtende.
Snel rende hij op de leerling af en haalde het touw van haar nek af, waarna hij direct haar hartslag controleerde in haar hals, die nog duidelijk aanwezig was.
Van dichtbij herkende hij Kina direct. George wist niet wat hij hier mee aan moest, dus gaf hij de 3ejaars maar wat tikjes in haar gezicht. "Kina, Hee, Wakker worde nu! Het is jouw tijd nog niet. Hup! Oogjes open!" zei hij half lachend van opluchting. Ze leefde nog.
Wat gaat er in hemelsnaam in de kop van dit meisje rond dat ze op zo'n jonge leeftijd dit al doet!?