Orlendr had zijn donkergroene gewaad vandaag verruild voor een iets lichtere variant. Aan zijn knapzak had hij een takje van hulst gebonden en zijn groene gewaad was her en der gedecoreerd met afbeeldingen van dennenappels en rode bessen. Als hij iets langere baard en wat meer haar had gehad was hij net familie van de kerstman.
In zijn gewoonlijke kalme pas wandelde hij naar de kerstkraampjes die een eindje verderop stonden opgesteld. Hij vond het jammer om het dik pak verse sneeuw te bederven dus gebruikte hij een bezwering die ervoor zorgde dat hij geen voetstappen achterliet in de prachtige witte deken die het terrein bedekte.
’Goedendag!’ glimlachte hij naar niemand specifiek.
De Noor struinde langs de verschillende kraampjes en hield bij enkele halt. Een gezellige kraam die kerstdecoraties aanbood gemaakt van allemaal gevonden natuurlijke producten trok zijn aandacht. Evenals een kraam met handgemaakte miniaturen van verschillende dieren en fabeldieren.
’Dit lijk jij wel, makker!’ schuddebuikte Orlendr, terwijl hij een miniatuur van een wolf oppakte en aan Ingolf liet zien. Een laag gegrom volgde wat de tovenaar deed vermoeden dat zijn wolf het er niet helemaal mee eens was. ‘Ho, ho, rustig maar,’ zei hij, Ingolf over zijn kop wrijvend. ‘Ik heb ze liever een beetje groter,’ glimlachte hij naar de persoon achter de kraam. ‘Maar wat een prachtig handwerk maakt u hier zeg. Een Vergrotende spreuk op deze Mantichore en er durft geen visite meer binnen met Kerstmis!’ bulderde Orlendr.
In zijn gewoonlijke kalme pas wandelde hij naar de kerstkraampjes die een eindje verderop stonden opgesteld. Hij vond het jammer om het dik pak verse sneeuw te bederven dus gebruikte hij een bezwering die ervoor zorgde dat hij geen voetstappen achterliet in de prachtige witte deken die het terrein bedekte.
’Goedendag!’ glimlachte hij naar niemand specifiek.
De Noor struinde langs de verschillende kraampjes en hield bij enkele halt. Een gezellige kraam die kerstdecoraties aanbood gemaakt van allemaal gevonden natuurlijke producten trok zijn aandacht. Evenals een kraam met handgemaakte miniaturen van verschillende dieren en fabeldieren.
’Dit lijk jij wel, makker!’ schuddebuikte Orlendr, terwijl hij een miniatuur van een wolf oppakte en aan Ingolf liet zien. Een laag gegrom volgde wat de tovenaar deed vermoeden dat zijn wolf het er niet helemaal mee eens was. ‘Ho, ho, rustig maar,’ zei hij, Ingolf over zijn kop wrijvend. ‘Ik heb ze liever een beetje groter,’ glimlachte hij naar de persoon achter de kraam. ‘Maar wat een prachtig handwerk maakt u hier zeg. Een Vergrotende spreuk op deze Mantichore en er durft geen visite meer binnen met Kerstmis!’ bulderde Orlendr.
![[+]](https://nomaj.nl/images/emerald/collapse_collapsed.png)