06/11/2020, 18:59
Olivia had andere plannen. En niet direct plannen waar Emilien zich voor opgegeven had.
"Naar Edinburgh?" keek Emilien Olivia geschokt aan. Die meid was gek! Dat was toch nog net iets meer de regels overtreden dan een klein illegaal tripje naar Zweinsveld. Anderzijds was er echt helemaal niets te doen in Zweinstein en hadden ze minder kans om betrapt te worden op een plaats waar de leerkrachten helemaal niet hoefde te zitten. Emilien keek het Zwadje twijfelend aan. Als ze het echt al vaker had gedaan?
"Oké," knikte Emilien: "Maar je zorgt dat ik binnen vier uur weer veilig in m'n leerlingenkamer ben!"
Vervolgens namen de twee meisjes de oude laars vast en enkele seconden later werden ze door een onzichtbare kracht weggetrokken van de vaste grond. Na een duizelingwekkend gevoel belandden ze vervolgens weer met beide voeten of de grond. Of zo goed als, Emilien wankelde even op haar pumps en kon zich nog net vasthouden aan de muur van een huisje. Nope, ze waren inderdaad niet meer op het schoolterrein, maar in een iets afgelegere steegje.
"Is dit dan Edinburgh?" vroeg Emilien, want ze was er nog nooit geweest, ook al stond de stad, net zoals de school, in Schotland. Ze liep samen met Olivia het steegje uit en verwonderd keek Emilien de straat in. Een mooie kasseien weg met dicht tegen elkaar staande bakstenen huizen. Qua sfeer had het wel wat weg van Zweinsveld, maar toch was het helemaal anders. Volwassener ofzo.
"Ja, ik vind het wel gaaf," moest Emilien toegeven en eigenlijk was ze best blij dat ze even weg was van het bekende. ze had de volledige vijf minuten niet meer aan Morrison gedacht. "Zullen we eerst wat gaan drinken?" stelde ze voor aan Olivia: "Want ik heb best wel dorst en wil wel eens zo'n pub uitproberen? Ken jij een leuke?"
"Naar Edinburgh?" keek Emilien Olivia geschokt aan. Die meid was gek! Dat was toch nog net iets meer de regels overtreden dan een klein illegaal tripje naar Zweinsveld. Anderzijds was er echt helemaal niets te doen in Zweinstein en hadden ze minder kans om betrapt te worden op een plaats waar de leerkrachten helemaal niet hoefde te zitten. Emilien keek het Zwadje twijfelend aan. Als ze het echt al vaker had gedaan?
"Oké," knikte Emilien: "Maar je zorgt dat ik binnen vier uur weer veilig in m'n leerlingenkamer ben!"
Vervolgens namen de twee meisjes de oude laars vast en enkele seconden later werden ze door een onzichtbare kracht weggetrokken van de vaste grond. Na een duizelingwekkend gevoel belandden ze vervolgens weer met beide voeten of de grond. Of zo goed als, Emilien wankelde even op haar pumps en kon zich nog net vasthouden aan de muur van een huisje. Nope, ze waren inderdaad niet meer op het schoolterrein, maar in een iets afgelegere steegje.
"Is dit dan Edinburgh?" vroeg Emilien, want ze was er nog nooit geweest, ook al stond de stad, net zoals de school, in Schotland. Ze liep samen met Olivia het steegje uit en verwonderd keek Emilien de straat in. Een mooie kasseien weg met dicht tegen elkaar staande bakstenen huizen. Qua sfeer had het wel wat weg van Zweinsveld, maar toch was het helemaal anders. Volwassener ofzo.
"Ja, ik vind het wel gaaf," moest Emilien toegeven en eigenlijk was ze best blij dat ze even weg was van het bekende. ze had de volledige vijf minuten niet meer aan Morrison gedacht. "Zullen we eerst wat gaan drinken?" stelde ze voor aan Olivia: "Want ik heb best wel dorst en wil wel eens zo'n pub uitproberen? Ken jij een leuke?"