Een Snelle Verrassing

[PinkyTonks]

Meestal had Aster niet zo'n problemen dat ze naar de les moest, maar nu snapte ze echt niet waarom de leerkrachten nog absoluut twee uur les wouden geven voor het Zweinsvelduitstapje. En jammer genoeg had Aster een blokuur Kruidenkunde, waardoor haar handen onder de modder hingen toen de les eindelijk gedaan was. Snel haastte ze zich naar boven om haar handen en gezicht te wassen en propere kleren aan te trekken, om zich vervolgens weer naar beneden te haasten, omdat Anthony haar onder aan de trappen op zou wachten.
"Hier ben ik dan!" lachte ze buiten adem, terwijl ze de laatste twee treden afsprong: "Soms vervloek ik het toch dat we niet in dezelfde afdeling zitten, het zou zaken toch een stuk gemakkelijker maken!"
Aster pakte Anthony's hand vast terwijl ze onder de grote houten inkomdeur naar buiten liepen. "Al veel cadeautjes van je vrienden gekregen? En heeft je familie ook iets gestuurd of durven ze nog steeds geen pakjes vast te maken aan John?"
Anthony's uil was gigantisch en de eerste keer dat het dier op de tafel van Ravenklauw was geland, had Aster ook een gilletje geslagen. Ondertussen had ze al ontdekt dat de Oehoe eigenlijk één van de vriendelijkste uilen in de Uilenvleugel was. Het beestje pikte je tenminste niet om de tien seconden in je vingers. 
Ze liepen een tijdje al babbelend door, totdat het kasteel ver genoeg achter hen lag en er geen andere leerlingen om hen heen waren. Ze stonden net boven aan de heuvel die uitkeek op het pittoreske dorpje.
"Mooi hè," glimlachte Aster op het uitzicht, ze kon er wel naar blijven staren. Maar ze vond het nog veel mooier dat ze hier samen stond met Anthony en dat ze alleen waren. Dat gaf hen de kans om...
En toen stonden ze te kussen. 
Ze stonden een hele lange tijd heel dicht bij elkaar, totdat Aster het geluid opving van naderende leerlingen. Hoewel ze zich met tegenzin losmaakten van elkaar, vond Aster het toch fijner dat intieme momenten onder hun bleven. Ze snapte echt niet hoe Morrison en Emilien voor de hele school kusten en dan, alsof er niets gebeurd was, weer verder gingen met wat ze bezig waren.
"Dat was deel twee van je cadeau," fluisterde Aster nog snel. Niet dat Anthony wist dat er nog een spetterend deel 3 ging volgen.
"Zeg maar, het is jouw verjaardag, wat wil je eerst gaan doen?"