05/11/2020, 20:54
Het was half 8 en Emilien stond nog steeds met haar handen in haar haar voor haar hutkoffer. Ze had de hele dag de tijd gehad om na te denken over het uitstapje met Olivia. Een aantal keer had ze zelfs bijna op het punt gestaan om de Zwadderaar te zoeken en dat het toch om één of andere reden, die ze nog moest verzinnen, niet door kon gaan. Maar dat was flauw...
Uiteindelijk had Emilien toch definitief besloten om wel te gaan, er kon toch niet echt iets gebeuren, maar dan kwam het andere probleem van een outfit. Olivia had gezegd dat ze wat leuks aan moest doen. Hoewel ze eraan toegevoegd had dat Emilien haar outfit niet op basis van haar moest samenstellen, bleef het toch in Emiliens achterhoofd spelen. Het Zwadje had een nogal excentrieke stijl, een heel ander soort excentrieke stijl dan Emilien en het laatste wat Emilien wou was dat Olivia haar kinderachtig zou vinden.
Ten slotte ging Emilien voor een comfortabele grijze trui met wat glittertjes in, want dat maakte haar altijd blij, een skinny jeans en pumps. Niet zo van die naaldhakken waar je amper op kon lopen, maar een hogere schoen met brede hak. Zo zag ze er toch min of meer stijlvol uit, maar nog steeds erg comfortabel. Haar golvende haren droeg ze gewoon los, met een glimmend speldje om de vervelende plukken haar uit haar ogen te houden en als finishing touch een lichte, natuurlijke laag make-up.
Snel nam ze nog haar zilveren bomber jasje mee, want het kon 's avonds best koud worden in oktober en haastte zich naar beneden via wat zijroutes. Ze had echt geen zin om mensen tegen te komen, die haar zouden vragen wat ze zo laat nog beneden in het kasteel deed in een ietwat luxueuzere outfit. Door de kleine omweg kwam Emilien om twee na acht aan in de hal.
"Hoi," hijgde ze, want het laatste stuk had ze lichtjes gerend: "Ik denk dat ik er klaar voor ben..."
Olivia zag er meer dan klaar uit in haar sexy roze outfitje. Nu voelde Emilien zich toch wat underdressed, alhoewel ze nooit zoiets als wat Olivia aanhad, zou dragen.
"Wil je gewoon langs de poort naar buiten wandelen?" vroeg Emilien lichtjes verbaasd: "Dan kunnen we bijna met negentig procent zekerheid zeggen dat ze ons tegenhouden. Of heb je een ander plan?"
Uiteindelijk had Emilien toch definitief besloten om wel te gaan, er kon toch niet echt iets gebeuren, maar dan kwam het andere probleem van een outfit. Olivia had gezegd dat ze wat leuks aan moest doen. Hoewel ze eraan toegevoegd had dat Emilien haar outfit niet op basis van haar moest samenstellen, bleef het toch in Emiliens achterhoofd spelen. Het Zwadje had een nogal excentrieke stijl, een heel ander soort excentrieke stijl dan Emilien en het laatste wat Emilien wou was dat Olivia haar kinderachtig zou vinden.
Ten slotte ging Emilien voor een comfortabele grijze trui met wat glittertjes in, want dat maakte haar altijd blij, een skinny jeans en pumps. Niet zo van die naaldhakken waar je amper op kon lopen, maar een hogere schoen met brede hak. Zo zag ze er toch min of meer stijlvol uit, maar nog steeds erg comfortabel. Haar golvende haren droeg ze gewoon los, met een glimmend speldje om de vervelende plukken haar uit haar ogen te houden en als finishing touch een lichte, natuurlijke laag make-up.
Snel nam ze nog haar zilveren bomber jasje mee, want het kon 's avonds best koud worden in oktober en haastte zich naar beneden via wat zijroutes. Ze had echt geen zin om mensen tegen te komen, die haar zouden vragen wat ze zo laat nog beneden in het kasteel deed in een ietwat luxueuzere outfit. Door de kleine omweg kwam Emilien om twee na acht aan in de hal.
"Hoi," hijgde ze, want het laatste stuk had ze lichtjes gerend: "Ik denk dat ik er klaar voor ben..."
Olivia zag er meer dan klaar uit in haar sexy roze outfitje. Nu voelde Emilien zich toch wat underdressed, alhoewel ze nooit zoiets als wat Olivia aanhad, zou dragen.
"Wil je gewoon langs de poort naar buiten wandelen?" vroeg Emilien lichtjes verbaasd: "Dan kunnen we bijna met negentig procent zekerheid zeggen dat ze ons tegenhouden. Of heb je een ander plan?"