You Don't Need A Man!

[Timsel]

Nou, dat ging gesmeerd. Olivia had een date! Of nou ja, date. ‘Girls night out’, zoals Olivia en Emilien hadden besloten het te noemen. Helemaal prima. Olivia was blij en glimlachte breed.
‘Top!’ zei ze vrolijk. ‘We kennen elkaar niet eens zo heel goed – maar ik heb echt het idee alsof we een hele leuke avond gaan hebben. Gewoon twee meiden in het dorp, gewoon even lol hebben. Geen jongens, geen eenzaamheid, geen school – gewoon wij tweeën en, nou ja, de wereld staat open. We kunnen shoppen! We kunnen de kroeg in! We kunnen dansen! Wat we maar willen.’
Ze grijnsde. ‘Het wordt echt heel leuk,’ beloofde ze. ‘Gewoon even niets aan je hoofd. Dat verdien je.’
Ze pakte een stukje perkament en haar ganzenveer zodat ze de tijd van hun afspraak kon noteren. ‘Zullen we rond een uur of 8 afspreken?’ vroeg ze vrolijk. ‘In de hal?’
Ze noteerde de tijd.
‘Goed, dan spreken we daar af,’ zei ze. ‘Doe wat leuks aan. Niet voor mij, niet voor je vriendje, maar voor jezelf. Hoe beter je je kleedt, hoe beter je je gaat voelen. Dat is iets wat ik heb geleerd in de afgelopen jaren,’ zei ze met een knipoog.

Die avond, na het avondeten, was Olivia naar de leerlingenkamer van Zwadderich gesprint om zich snel om te kleden. Ze had een roze pak aangedaan, en als je de knoopjes van het jack opengedaan werden, kon je een wit crop topje zien. Het accentueerde goed haar paarse lokken. Ze werd ondersteund door witte laarzen met hoge hakken.
Ze knikte naar een klassenoudste die haar passeert. ‘Ja ja ja, ik ga zo naar m’n leerlingenkamer,’ zei ze vrolijk tegen de klassenoudste. ‘Ik ben alleen eventjes op m’n vriendin aan het wachten zodat we samen hand in hand daar naartoe kunnen gaan.’ Ze knipoogde.
De klassenoudste liep een beetje verward weg en Olivia grinnikte. Wat waren mensen soms toch snel gechoqueerd.
Ze keek op haar horloge. Zou Emilien niet meer durven of zou ze toch nog komen?