Een Snelle Verrassing

[Blossom]

Jarig! Dat had altijd wat leuks, iets bijzonders, iets knus en gezelligs en vooral iets feestelijks. Helaas was er dit jaar geen grote party (hoewel hij die ochtend in de Leerlingenkamer toegezongen was geweest en was hij de lucht in gehesen door enkele wat sterkere klasgenoten) maar dat had geen enkele invloed op zijn goede humeur. Vooral niet toen Aster direct naar hem toe kwam bij het ontbijt in de Grote Zaal.
“Hi Lieffie,” groette hij haar toen ze enthousiast HAPPY BIRTHDAY riep. De jongens en meiden uit zijn jaar hadden altijd praatjes als Aster in de buurt was, en hoewel Anthony daar wel om kon lachen, zag hij altijd wel hoe ongemakkelijk zijn vriendin zich dan altijd voelde. Zelf had hij geen last van wat voor ongemakkelijkheid dan ook, en daarom knuffelde hij haar toen hij een envelop toegeschoven kreeg.
“Dankjewel!” zei hij glimlachend; een bon om in Zweinsveld te besteden, was vooral leuk omdat ze er die dag met zijn tweetjes naartoe zouden gaan. Hij wilde er wel echt een uitje van maken, al vertrouwde hij op Aster wat de romantiek betrof. Vrouwen waren daar beter in.
Al vlug was ze weer vertrokken, met een lichte blos op haar gezicht. Ze hadden die dag geen lessen samen, wat jammer was.
Nadat hij zijn paddenstoelentoast en pompoensap had verorberd - en tussendoor tegen Maria had gezegd dat ze haar castagnettes eens op elkaar moest houden en dat een cadeaubon helemaal niet booooring was, begon hij met lichte tegenzin aan de schooldag. Was het maar alvast middag.

Na wat een eeuwigheid leek, was het dan zover! Snel had Anthony zijn schoolgewaad verruild voor een van zijn weinige gatloze jeans en zijn beste trui, en was hij zo enthousiast als een kind op pakjesavond. Ongeduldig wachtte hij op haar, onderaan de bewegende trappen. Wat zouden ze gaan doen? Eerst een stukje de heuvel af lopen, natuurlijk. Hij had zijn Griffoendorsjaal stevig om zijn nek gedraaid; zo warm was het niet buiten.
Hij had er zin in; lekker een middag met Aster!