You Don't Need A Man!

[PinkyTonks]

You Don't Need A Man!
starring Emilien and Olivia

Een beetje beteuterd zat Emilien aan één van de afdelingstafels in de Grote Zaal. Als er geen maaltijden waren, maakte het namelijk niet zoveel uit waar je zat. Lichtjes gefrustreerd sloeg ze om de zoveel tijd een pagina van haar Transfiguratieboek om zonder echt te weten wat ze eigenlijk gelezen had. Ze zat nu eenmaal ergens anders met haar gedachten. Morrison zat al sinds de zomervakantie vast in Amerika door het Dreuzelvirus dat de wereld teisterde. Ondanks dat ze dagelijks brieven naar elkaar stuurde, had ze hem sindsdien niet meer in het echt gezien. In de zomervakantie was het wat minder opgevallen, omdat Emilien thuis zat en ze het gewoon was om Morrison dan wat minder vaak te zien. Maar hier op Zweinstein was zijn afwezigheid een constant knagend gevoel. Ze was letterlijk haar wederhelft kwijt.
Oké, misschien overdreef ze wel een beetje. Ondanks dat ze Morrison zo hard miste, irriteerde het Emilien ook lichtjes dat ze zo afhankelijk van hem geworden was... Alsof er zonder hem niets meer te beleven viel. Flauw, dat wist ze zelf ook wel, maar nu was de tijd die ze andere jaren met Morrison in de leerlingenkamer spendeerde ineens vrijgekomen voor andere zaken. Eerst had ze wat meer aandacht willen besteden aan haar chocokikkerkaartjes, maar aangezien die zo goed als compleet was, was die tijd ook al snel ingevuld. Extra huiswerk maken vond Emilien niet echt nodig, ze haalde goede punten en ze had echt niet de intentie om de beste van de klas te worden. Ze was zich dan maar meer beginnen bezighouden met zangoefeningen, maar dat irriteerde al snel haar kamergenoten. Daarbij leken de enige liedjes die ze wou zingen, liefdesverdrietliedjes te zijn. Hopeloos... Ze had echt afleiding nodig.
Hoewel ze 's avonds in de slaapkamer wel meidengesprekjes met Aster hield, was zij overdag vaak bij Anthony te vinden. Niet dat Emilien daar veel op aan te merken had, als Morrison op Zweinstein was, was zij ook vaak bij hem. Maar Morrison was niet op Zweinstein en ze had geen idee wanneer hij terug zou zijn.
"Aaaargh," zuchtte Emilien luidop en ze liet haar hoofd op haar boek vallen. Zo stom, zo stom, zo stom...Was ze nu echt helemaal niets zonder Morrison?