11/10/2020, 21:45
Met grote passen liep Yorick het pad af naar het huisje waar een van zijn leerlingen een Halloween-kledingboetiek had geopend. De jongen maakte de pakken en jurken zelf, had hij vernomen.
In de afgelopen jaren had Yorick de jongen van een afstandje leren kennen. Nooit kwam Kendall opdagen op het wekelijkse LHBTI- uurtje; een vaste middag in de week waar leerlingen vrijuit konden praten over hun geaardheid (en ook gewoon over huiswerk en dergelijke, want het was niet bepaald een drama-uur) terwijl Kendall zo queer was als het maar zijn kon. Als Yorick de Disneyprinses in de gangen van Zweinstein tegenkwam, groette hij hem altijd vrolijk, al voelde hij altijd wel de neiging om Kendall te beschermen. Slechts een minderheid van de scholieren was zo ruimdenkend: het kon zomaar zijn dat Kendall werd gepest. Misschien zelfs zonder dat de jongen in kwestie het doorhad.
Natuurlijk had hij er ook over gesproken met George (al liep bij George ieder gesprek uit op een vrijpartij, iets waar hij zich later meestal schuldig over voelde omdat er van normaal collega-schap weinig overbleef) en ook had hij zijn nieuwe collega Jo-Ann aangesproken. Zij wist niet veel meer te zeggen dan: Kendall is een meisje, toch? dus ze had in het geheel niet opgemerkt dat er hier een jongen in meisjesoutfit rondliep.
Goed. Sommige dingen waren niet gemakkelijk, maar er was dus ook nooit gesproken over een eventuele transitie. Misschien wilde Kendall in het geheel geen gender en moest hij dan aangesproken worden met ‘hen’ en ‘diens’.
Voor nu ging Yorick gewoon even kijken hoe het met Kendall was. Zowel in de hoedanigheid van Huffelpuf-afdelingshoofd als LHBTI+ contactpersoon. En natuurlijk ook als klant, want Yorick was best aangetrokken tot verkleedpartijen zoals halloween. Hij had zin in het feest! Ook al was hij dan een docent, die nuchter moest blijven (al liepen de personeelsfeesten nadat het leerlingenfeest was afgelopen, ook weleens uit de hand).
“Hallo Kendall!” riep hij door de winkel toen hij eenmaal binnen was. Even keek Yorick om zich heen en kon zien dat de jongen zeventien-en-bijna-afgestudeerd was. Aan magie geen gebrek; hij had deze troosteloze ruimte prachtig gepimpt.
In de afgelopen jaren had Yorick de jongen van een afstandje leren kennen. Nooit kwam Kendall opdagen op het wekelijkse LHBTI- uurtje; een vaste middag in de week waar leerlingen vrijuit konden praten over hun geaardheid (en ook gewoon over huiswerk en dergelijke, want het was niet bepaald een drama-uur) terwijl Kendall zo queer was als het maar zijn kon. Als Yorick de Disneyprinses in de gangen van Zweinstein tegenkwam, groette hij hem altijd vrolijk, al voelde hij altijd wel de neiging om Kendall te beschermen. Slechts een minderheid van de scholieren was zo ruimdenkend: het kon zomaar zijn dat Kendall werd gepest. Misschien zelfs zonder dat de jongen in kwestie het doorhad.
Natuurlijk had hij er ook over gesproken met George (al liep bij George ieder gesprek uit op een vrijpartij, iets waar hij zich later meestal schuldig over voelde omdat er van normaal collega-schap weinig overbleef) en ook had hij zijn nieuwe collega Jo-Ann aangesproken. Zij wist niet veel meer te zeggen dan: Kendall is een meisje, toch? dus ze had in het geheel niet opgemerkt dat er hier een jongen in meisjesoutfit rondliep.
Goed. Sommige dingen waren niet gemakkelijk, maar er was dus ook nooit gesproken over een eventuele transitie. Misschien wilde Kendall in het geheel geen gender en moest hij dan aangesproken worden met ‘hen’ en ‘diens’.
Voor nu ging Yorick gewoon even kijken hoe het met Kendall was. Zowel in de hoedanigheid van Huffelpuf-afdelingshoofd als LHBTI+ contactpersoon. En natuurlijk ook als klant, want Yorick was best aangetrokken tot verkleedpartijen zoals halloween. Hij had zin in het feest! Ook al was hij dan een docent, die nuchter moest blijven (al liepen de personeelsfeesten nadat het leerlingenfeest was afgelopen, ook weleens uit de hand).
“Hallo Kendall!” riep hij door de winkel toen hij eenmaal binnen was. Even keek Yorick om zich heen en kon zien dat de jongen zeventien-en-bijna-afgestudeerd was. Aan magie geen gebrek; hij had deze troosteloze ruimte prachtig gepimpt.
![[+]](https://nomaj.nl/images/emerald/collapse_collapsed.png)