Death by Dinner

[Nano]

Nyx at in te tussentijd dat Valarie aan het praten was gulzig van de zalm. Deze was al bijna op toen ze klaar was met praten. Het leek echter alsof deze niet heel goed viel. Het begon met een misselijk gevoel wat zichzelf omzette in een lichte pijn, wat langzaam verspreidde over zijn lichaam. Het duurde even voordat Nyx het doorhad. Er zat iets in het eten!
Nyx stond direct op vol woedde waardoor zijn stoel een stuk naar achter vloog. "Wat heb je met me gedaan Valarie!" schreeuwde hij, waarna hij zijn toverstok uit zijn mouw trok. "En vooral hoe! Hoe heb je de Onbreekbare Eed weten te omzeilen!"
Langzaam werd de pijn in zijn lichaam erger, en merkte hij dat zijn tenen verdoofd aan begonnen te voelen. Vluchten zou geen zin hebben. Dan zal hij Valarie maar meenemen de dood in, of in ieder geval een poging wagen tot. Gruzielement of niet. Nyx duwde de tafel die de twee scheidde opzij en stormde op Valarie af. Hij greep haar bij haar nek en zag dat Valarie's huid begon te borrelen. Hij duwde de zogenaamde Valarie achterover en ging er direct achteraan.
Langzaam begon hij ook het gevoel in zijn voeten kwijt te raken. Werkte dit spul verlammend? Zou hij zometeen niet meer kunnen lopen?
Hij knielde bij de zogenaamde Valarie neer, legde zijn knie op haar nek en drukte zijn toverstok op haar voorhoofd. "En niet zo zeer onbelangrijk. Wat heb je met Valarie gedaan!"